Een Mother Assisted C-section verschilt niet heel veel van een ‘gewone’ keizersnede, maar er is één heel belangrijk verschil. Dat is namelijk dat de moeder meekijkt met de operatie en dat zij de baby kan aanpakken, zodra het hoofdje geboren is. Normaliter zijn het de handen van de gynaecoloog die de baby aanpakken, maar op deze manier is de kersverse mama de eerste die de baby aanraakt en bij haar legt. Met een Mother Assisted C-section maak je de geboorte als ouders veel bewuster mee en dat heeft grote toegevoegde waarde voor zowel de ouders als de baby.

Waarom kiezen voor een Mother Assisted C-section?

Een reguliere keizersnede kán tot gevolg hebben dat de hechting tussen de moeder en baby minder natuurlijk verloopt. Die eerste momenten met je kleintje zijn kostbaar en als jij niet de eerste bent die hem vastpakt, bijvoorbeeld omdat je nog onder narcose bent of het niet helemaal meekrijgt, en omdat je de bevalling niet ziet, kan dat emotionele problemen met zich meebrengen. Dit hoeft natuurlijk niet, maar als het om een geplande keizersnede gaat kan een Mother Assisted C-section een goed alternatief zijn op een vaginale bevalling.

Lees ook: 6 overeenkomsten tussen een vaginale bevalling en een keizersnede

Mother Assisted C-section vs reguliere keizersnede

Bij een Mother Assisted C-section wordt uiterst steriel gewerkt. Normaliter is er bij een keizersnede een doek gespannen tussen de moeder en de buik, maar dat doek is er niet bij een Mother Assisted C-section. Daarom krijgt de moeder lange, steriele handschoenen aan en worden er - ook tijdens de bevalling - duidelijk instructies gegeven door de gynaecoloog. Ook de moeder heeft inspraak op het moment van bevallen: als er toch iets is of als het toch te veel is om mee te kijken, kan dat op het moment zelf nog aangepast worden. Zodra de baby veilig in de armen van de moeder ligt, wordt het doek opgehangen en de buikwond gehecht.

Unieke operatie

Een Mother Assisted C-Section is nog vrij uniek. Het gebeurt niet vaak in Nederland, maar in het buitenland wordt het wel al vaker gedaan. In Nederland kun je ook niet bij ieder ziekenhuis terecht voor deze manier van bevallen. Is het iets dat je wil? Overleg dit dan met je gynaecoloog.

Persoonlijke ervaring met Mother Assisted C-Section

Melissa, moeder van Jax en Jace, vertelt aan WIJ over haar bevalling via een Mother Asissted C-section. Na een hele heftige eerste bevalling koos zij bewust voor een geplande keizersnede, waarbij ze zelf de baby uit haar buik kon tillen. Haar man Nevin stemde toe en na overleg gaven ook de artsen groen licht voor een Mother Assisted C-section. “Van tevoren had de arts uitgelegd wat er ging gebeuren. Ik had lange steriele handschoenen aan en zou de baby overpakken van de arts zodra het hoofdje eruit was.

In het begin hing er een doek met een gat tussen mij, Nevin en mijn buik. Nevin hield mijn hoofd omhoog, zodat ik alles goed kon zien door het gat. Dat vond ik zo wonderlijk en onwerkelijk tegelijk. De arts vertelde stap voor stap wat hij deed. Het komt misschien doordat ik als verzorgende werk, maar het snijden, het bloed, het deed me allemaal niets. Op de foto’s zie je me vooral de hele tijd glunderen. Ik genoot gewoon van iedere seconde. Dit was het moment waar ik zo lang naar had uitgekeken.

Voor iedereen in de kamer was het ontzettend spannend toen het doek naar beneden ging en de arts het hoofdje van mijn dochter vastpakte. Hij glunderde net zo erg als ik, we keken elkaar in de ogen. En toen pakte ik vol vertrouwen onze dochter Jace van hem over. Ze zat nog met haar voetjes in mijn buik. Heel voorzichtig nam ik mijn dochter in mijn handen en tilde haar uit mijn buik omhoog. Ze was warm en glibberig. Dat moment is gewoon niet te beschrijven. En toen ze het op een brullen zette, rolden de tranen van geluk over mijn wangen: het was gelukt. Wat voelde ik me ongelofelijk trots!

Ze werd direct op mijn borst gelegd, met een warme doek over haar heen. Dat was zo’n intiem moment, met z’n drietjes samen. Het was alsof de kamer rondom om ons heen verdween - ook al waren ze me aan het hechten: ik had alleen oog voor haar.”

Het complete bevallingsverhaal van Melissa vind je in magazine WIJ.