Ik kan hier niks vinden over een stuitbevalling, wat ik opzich wel jammer vind.
Ik ben op 1 april via de natuurlijke weg bevallen van een gezonde dochter die in stuit lag. De bevalling verliep razendsnel. Tussen het breken van de vliezen / de 1e wee en haar geboorte zat 2,5 uur! Flore kwam met haar billen eerst en woog slechts 2560 gram, wat het makkelijker maakte om natuurlijk te bevallen.
Ik vond de keuzes die we aan de voorhand moesten maken erg moeilijk. Versie of geen versie? Nu is het bij ons niet tot een versie gekomen, omdat ik met 36 weken, 5 dagen ben bevallen. Keizersnede of natuurlijke bevalling met kans op spoedkeizersnede?
Achteraf gezien ben ik blij dat ik niet voor een keizersnede heb gekozen, maar ik heb wat tranen gelaten de laatste weken van mijn zwangerschap.
Wie heeft er ervaring met stuitbevalling en hoe is dit bij jullie verlopen?
Wij kwamen er bij onze eerste dochter pas met bijna 38 weken achter dat ze in stuit lag. Ze hebben nog wel een poging gedaan om te draaien maar ze was met geen mogelijkheid meer te draaien. Ze had een lekker nestje voor zich zelf gemaakt :-)
Gelukkig lag ze in onvolkome stuit waardoor ik nog wel natuurlijk kon bevallen. Je moet dan wel in het ziekenhuis bevallen omdat ze geen enkel risico willen lopen. Dus is mijn mening ook van als je voor natuurlijk kan kiezen doen!
Een keizersnee is toch weer een operatie en lijkt mij toch minder goed voor je eigen lichaam en voor je kindje.
De bevalling kwam met weeen op gang en liep heel voorspoedig, na 12 uur weeen volledige ontsluiting en na 45 min persen was onze dochter er. Ze heeft de stuit bevalling goed doorstaan en heeft er ook niks aan overgehouden. Moet wel zeggen dat het wel fijn was dat ze nog geen 6 pond was en nog geen 50 cm lang.
Ze is nu alweer 2 jaar oud en een super actieve en vrolijke meid!
Wij hebben afgelopen dinsdag te horen gekregen dat ons kind in stuit lag. afgelopen donderdag hebben ze hem geprobeerd te draaien. Dit is helaas niet gelukt. Ik zie hier zeer veel positieve verhalen over een stuitbevalling en dat is op zich heel mooi.
Toch gaan ook wij liever voor een keizersnede, omdat we de risico's voor het kind te groot vinden.
Ik vond de beslissing heel moeilijk. Mijn man was wat sneller met zijn keuze, maar nu we eenmaal besloten hebben ben ik er wel tevreden mee. Ik ben niet teleurgesteld in mezelf of iets dergelijks. Ik wil gewoon het beste en veiligste voor mijn kind en op dit moment zegt mijn gevoel dat een keizersnede het veiligst voor ons kind zou zijn.
Natuurlijk zitten er ook risico's aan een keizersnede, maar die lijken toch een stuk lager te liggen dan de risico's bij een stuitbevalling.
Daarnaast speelt natuurlijk ook een belangrijke rol waar je jezelf prettig bij voelt. Ik hoop datr ik achteraf ook kan zeggen dat we de beste keuze gemaakt hebben en dat ik het niet anders zou willen.
Ik ben voor een natuurlijke bevalling maar het moet wel echt kunnen. Onze oudste lag niet in een stuit maar dwars, ze hebben geprobeerd om te draaien maar dat lukte niet. Dus toch een keizersnee gehad, ik heb het daar heel moeilijk mee gehad. De 2de lag met 37 weken ook nog in een stuit, en omdat ik een ks gehad heb mogen ze hem dan niet draaien. Maar hij is uiteindelijk zelf nog gedraaid. De 3de lag ook in een stuit , maar ik mocht het van de gyn. toch normaal proberen ik wilde het zo graag. De bevalling werd met 41 weken ingeleid en het verliep prima tot 8 cm maar toen stopte de ontsluiting en kreeg ik persdrang maar ik mocht natuurlijk niet meepersen, de gyn. had de voetjes al vast, maar het werd toch nog een keizersnee. Heel jammer maar deze keer vond ik het niet zo erg je weet wat er komt en het kon gewoon niet anders.
Ik ben op 9 maart bevallen van een dochter, Hailey, die in een onvolkomen stuit lag (benen omhoog langs het hoofd).
Ik heb met 36 en 37,5 weken versiepogingen gehad, maar mevrouw was niet van plan te draaien. Toen kon ik kiezen uit een stuitbevalling of keizersnede. Voor mij was dit een makkelijke keus. Ik wilde het echt eerst zelf proberen. Met 39,1 braken
's nachts mijn vliezen. Ik moest naar het ziekenhuis, maar kreeg geen weeen. Na de hele dag voor niets op de verloskamer, ben ik overgeheveld naar de kraamafdeling in afwachting van de weeen...die niet kwamen..... Heb geregeld gevraagd om te mogen worden ingeleid, maar dit is iets dat ze liever niet doen in geval van een stuitbevalling. Echter, hebben ze voor mij toch een uitzondering gemaakt en werd ik de volgende dag rond 10.30 uur dmv een infuus alsnog ingeleid. Hailey is om 13.14 geboren....heel erg snel allemaal dus. Ben wel preventief ingeknipt. Ik was de artsen echt heel dankbaar dat de keizersnede me bespaard is gebleven.
groetjes Sandra
Ik ben op 16 juli bevallen van onze zoon Tycho. Hij lag in een onvolkomen stuit. Hij zou gedraaid worden maar toen bleek dat ik in een keer nog maar weinig vruchtwater had en dus werd er vanaf gezien. Op de nacht van 14 op 15 juli scheurde mijn vliezen aan de bovenkant, Dus op weg naar het zh. Daar zette de weeën niet door dus zondagmiddag naar de afd overgebracht. We zouden 17 juli beslissen wat we wouden zo bevallen of keizersnede. In het zh besloten om zo te bevallen omdat hij 3 weken te vroeg aankondigde dat hij geboren wou worden.
Maandag om 7.00 kreeg ik controle en had ik nog maar 2 cm ontsluiting na overleg met alle gyneacologen is er besloten om in te leiden. Om 9.00 lag ik aan de pomp en om 12.00 zat ik nog vrolijk in bed. Toen hebben ze besloten om de vliezen aan de onderkant door te prikken. Nou......toen begonnen de weeën toch op gang te komen! Kreeg elke minuut een wee en om 14.08 is ons mooie ventje geboren. De bevalling zelf duurde maar 18 min ging dus erg snel. Ik vondt het wel heftig omdat het in 1x zo snel ging. Ik heb wel een knip gekregen van 5cm maar het was de moeite waard om zo te bevallen. Wat een ervaring.
Ons ventje woog met de geboorte 3030 gr en was ong 47cm.
ik ben twee weken geleden bevallen van een dochtertje. Zij lag in een half vokomen stuit (een voetje onder haar billetjes, één voetje naar boven). We hadden gekozen voor een bevalling via de natuurlijke weg en achteraf ben ik daar nog erg blij mee (aan een keizersnede zitten ook veel nadelen, hoe simpel het ook lijkt). Noor had één blauw voetje, deze heeft even in de verdrukking gezeten. Mijn bevalling begon met het breken van de vliezen en negen uur later lag ons wondertje op mijn buik. Alles is heel voorspoedig gegaan (wellicht ook omdat ze maar 2835 gram woog)!
We wilden nog wel proberen om haar te draaien, maar met 37 weken bleek ze al ingedaald te zijn, waardoor het draaien (versie) helaas niet meer mogelijk was. Ik heb constant de verloskundigen/gyneacoloog gevraagd of zij er vertrouwen in hadden. Dat was het geval en daardoor voelden wij ons gesteund in de keuze voor een vaginale bevalling!
Nu blijkt dat ze wel een sterke voorkeurshouding heeft en soms nog overstrekt. Dat kan wel een gevolg zijn van de stuitbevalling (maar deze symptomen kunnen ook optreden na een 'gewone' bevalling). Daarom dinsdag naar een chiropractor om te laten behandelen.
Al met al zijn wij nog steeds erg content met de keuze die we hebben gemaakt!
Mijn eerste lag ook in stuit (half onv, oftewel 1 voetje naar beneden en de andere omhoog). Wel geprobeerd om natuurlijk te bevallen, maar na 3 uur persweeen was de kleine nog niet ingedaald en werd het alsnog een kz (aangezien er al een voetje was geboren werd het een kz onder narcose). Ik had gekozen om natuurlijk te proberen omdat de kans op complicaties bij een tweede na een kz groter is dan het risico op een natuurlijke bevalling bij een stuitligging.
In ieder geval is de oudste helemaal gezond ter wereld gekomen en zijn zusje ook (en zij via een vaginale bevalling).
Toen wij erachter kwamen dat mijn zoontje in een onvolkomen stuit lag, hebben wij direkt voor een geplande keizersnede gekozen. Wij vonden de risico's voor het kindje te groot. Tot op de dag van vandaag hebben wij geen seconde spijt gehad van onze beslissing. Het is belangrijk dat je doet waar je je goed bij voelt. Durf je een stuitbevalling niet aan uit angst voor de risico's voor de baby, kies dan voor een keizersnede. Durf je de bevalling wel aan, go for it!
@ Dian: Jeetje, wat heftig. Door die ervaringen in je
directe omgeving kan ik me voorstellen dat je nooit voor
een natuurlijke stuitbevalling zult kiezen. Naar mijn idee
is de stuitbevalling van mijn zoontje ook met een sisser
afgelopen, dus mocht ik nog eens zwanger worden en
het kindje blijkt in stuit te liggen, dan ga ik ook zeker
voor een ks. Ook al heeft dit natuurlijk ook flink wat
nadelen, maar het is een stuk veiliger. Maar goed, veel
stuitbevallingen verlopen ook prima, maar er zijn ook
genoeg waarbij het niet goed afloopt, helaas.
Ik zou nooit een stuitbevalling willen. Stuitligging? Prima,
maar dan wel een ks. Ik vind dat gewoon doodeng,
ben zo bang dat er wat gebeurt. De oudste dochter
van mijn zwager is tijdens de bevalling (ook stuit)
overleden en de derde dochter van een neef van mijn
man ook (alleen had zij de navelstreng ook nog eens
2x om haar nek). Dus nee, ik zou nooit zo'n risico
nemen.
Ik heb een keizersnede gehad doordat de onderste van de tweeling in stuit lag, en zijn broer lag wel goed, ze lagen ying yang, en bij een bevalling zoudenze met de kinnetjes daardoor vast kunnen zitten. Dus ik had geen keuze, het werd gewoon een ks. Toen hebben ze me verteld dat als het andersom was geweest, net als petra, had ik wel mogen bevallen. Omdat het eerste kind de ruimte maakt voor de tweede is het 'makkelijker' om stuit te bevallen en heeft het daardoor minder risico's. Tenminste dat is mij verteld, vond het wel een logisch verhaal.
Mijn zoontje heeft er niets aan overgehouden dat hij volkomen stuit lag, hij lag gewoon lekker
Dank je wel voor je verhaal.
Mijn kindje had een blauwe bil, doordat deze klem zat tijdens het beginnen met persen en de 1e week klapten haar benen steeds weer voor haar gezicht, zoals ze ook in de buik had gelegen. Verder heeft ze er gelukkig niets aan over gehouden. Het is een actief, vrolijk meisje.
Diavolina
Hoi,
Mijn zoon is ook in stuit geboren. Alleen de situatie
lag iets anders. Ik was zwanger van een tweeling
en mijn dochter lag al mooi ingedaald met haar
koppie naar beneden. Mijn zoon lag overdwars
bovenin, dus het was afwachten wat hij zou doen.
In het ergste geval kwam hij dwars te liggen, en
zou ik alsnog een keizersnee moeten. Over
stuitbevalling is eigenlijk nooit gesproken wat dan te
doen. Mijn bevalling ging ook erg snel, binnen 2,5
uur waren mijn kinderen er. Na de geboorte van
mijn dochter, hebben ze mijn zoontje nog proberen
te draaien, maar hij zakte met zijn billen naar
beneden (volk. stuit). De gynaecoloog durfde het
aan (niet dat wij in een beslissing werden
betrokken, het werd gewoon gedaan) en hij is dus
in stuit geboren. Het duurde ongeveer een minuut
voordat zijn hoofdje werd geboren na zijn lijfje, dus
hij kwam wat aangeslagen op mijn buik, maar
verder alles oké. Hij was ook niet zo zwaar, 2630
gram (na 37 week en 2 dagen). Ik merk wel aan
hem dat het een onrustige ventje is. Het gaat nu
beter (hij is nu bijna 5 maand), maar ik ben ervan
overtuigd dat hij een flinke knauw heeft gehad van
de bevalling. Achteraf gezien weet ik ook niet wat
ik zou hebben gekozen als ik de keuze had. Ik
schrok achteraf wel toen ik informatie over
stuitbevalling opzocht, wat voor complicaties er
allemaal op kunnen treden, maar goed, een
keizersnede heeft ook zo zijn risico's.. Hoop dat je
wat aan mijn verhaal hebt.
PS: Mijn zoontje had later nog een scheurtje in zijn
halsspier door de stuit, kreeg een hele bult in zijn
nek. Heeft jouw kindje er nog iets aan over
gehouden?