1. Draai een keertje proef. Laat de oppas komen of breng je kind naar het dagverblijf en ga zelf een paar uurtjes weg. Het is voor jezelf een enorme geruststelling om te weten dat je kind niets overkomt als je weg bent. Je kind krijgt op deze manier de kans om te ruiken aan de nieuwe situatie.
2. Maak een lijst van de dagindeling van je kind. Dat biedt een oppas een goede houvast en bij het kinderdagverblijf kunnen ze bekijken of die erg afwijkt van de indeling die daar wordt gehanteerd.
3. Zorg ervoor dat je kind wordt omringd door vertrouwde spulletjes. Een lievelingsknuffel, zijn speen of iets anders waaraan hij gehecht is of geef iets van thuis mee;
4. Neem kort afscheid van je kind, hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt (voor jullie allebei);
5. Kom je kind op tijd brengen anders valt je kind midden in een activiteit in en dat kan vervelend en / of verwarrend zijn.
6. Wees ook op tijd bij het ophalen. Geen kind vindt het na een lange dag crèche of oppas plezierig om te wachten.

Heeft mijn kind het naar zijn zin?

Dit is lastig te zeggen, maar ga er wel van uit. Veel kinderen huilen als de ouder weggaat, maar zitten na 5 of 10 minuten gewoon lekker te spelen en dat de rest van de dag. Als je kind veelvuldig aangeeft dat hij niet naar de opvang wil, dan zou ik dit op een zeker moment serieus nemen. Probeer erachter te komen waar dat aan ligt. Verdiep je in je kind en probeer door je inlevingsvermogen vat te krijgen op wat er in hem omgaat.

Het kan ook liggen aan het karakter van je kind. Temperamentvolle kinderen kunnen lang blijven doorhuilen en zich onprettig voelen op een kinderdagverblijf of bij een gastouder. Let erop dat je kind in ieder geval één vaste leidster heeft waarbij hij zich veilig voelt. Is dit niet het geval of merk je dat er vaak allemaal verschillende leidsters zijn op het dagverblijf, wees dan alert. Vind uit waar dat aan ligt en vraag of het vaker gebeurt. Als dit zo is, dan is het een overweging waard om voor een andere organisatie te kiezen.