Verloskundige Marlies: shoppen zonder mannen?
Het is aan het begin van de middag als ik met de trein richting onze hoofdstad ga. Ruim een uur later stap ik uit. Het is al duidelijk waar ik naartoe ga voordat de bordjes het aangeven. Grote drommen vrouwen lopen richting de RAI. Prachtige bolle buikjes zie ik, van net zichtbaar in een jurkje tot overduidelijk bijna ready-to-pop. Trotse omaās achter wandelwagens, vrouwen met een draagzak op de buik, of een kleintje op de rug. Al die moeders en dochters, zussen en vriendinnen. Generaties vrouwen. Ik glimlach, wat een gezelligheid!
Je zou denken dat je er als verloskundige ook standaard komt, maar voor mij is het de eerste keer op de Negenmaandenbeurs. Ik werd uitgenodigd door WIJ om te komen kijken, dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen! Terwijl ik de beurs op loop, valt de gezellige sfeer me direct op. Er staat een DJ te draaien, er zijn plekjes om te genieten van koffie en wat lekkers en er zijn ontzettend veel kraampjes met babykleding, boeken, wandelwagens en accessoires. Ik weet niet waar ik kijken moet en ben zelfs een beetje overweldigd.
Niet alleen de grootte, maar ik ben toch ook vol verbazing over wat er te koop is en wat je kunt aanschaffen als je weet dat je een baby krijgt. Op de praktijk krijg ik wel eens een vraag over een kraampakket, maar zelden over welke kinderwagen of babykamer je moet kopen. Dus ik heb er ook veel van opgestoken en kan vragen nu makkelijker beantwoorden mocht ik ze alsnog krijgen.
Waar zijn de mannen?
Nadat ik de hele beurs rond ben geweest en alles heb bekeken, besluit ik om even een kopje thee te drinken en neer te ploffen in een zitzak. Dat vind ik misschien wel het allerleukst, gewoon āmensenkijkenā. Het is zo leuk om te zien wie er allemaal komen. Al die zwangeren, allemaal met een verschillende termijn, maar allemaal op weg naar een nieuwe levensfase. Lekker snuffelen tussen de spulletjes, dromen over wat komen gaat.
Wel valt het me op dat de meerderheid van de bezoekers vrouw is. Ik zie lesbische koppels, en het is ook duidelijk dat er moeders, zussen en vriendinnen zijn. Maar waar zijn de mannen? Ik kijk rond, en na een tijdje heb ik er maximaal 10 geteld. Ze storten zich op de technische snufjes van de wandelwagens, terwijl de vrouwen voelen aan de stofjes voor babykleding en alcoholvrije Spritz drinken. Hoe komt het toch dat de mannen hier weinig tot niet aanwezig zijn?
Groot contrast
Op de praktijk zie ik gelukkig juist het tegenovergestelde. De laatste jaren zie ik dat mannen zich steeds meer betrokken voelen en meekomen naar de spreekuurcontroles, de keuze voor (nog) een kind maak je tenslotte samen. Ik vind dat hartstikke fijn: de rol van een partner (m/v) is namelijk super belangrijk en ik leer graag beide ouders kennen.
Maar of ze nou perse mee moeten naar de beurs? Misschien alleen als ze het echt leuk vinden en zelf willen, maar wellicht is het beter om dit uitje er gewoon Ć©Ć©n voor vrouwen te laten zijn. Dan kun je hem/haar bij thuiskomst blij je aankopen laten zien en hoeft hij/zij alleen maar āLeuk schatā te zeggen.
Deze column heeft in magazine WIJ gestaan en is geschreven door verloskundige Marlies Koers. Marlies is ook WIJ Deskundige.