Op de echo was slechts bloed te zien, dus werd ik met spoed geopereerd. Er zat al meer dan anderhalve liter bloed in mijn buik. De artsen diagnosticeerden een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar later bleek het een inwendige bloeding van een gescheurde eileider.

Operatie gescheurde eileider

Vechtend voor mijn eigen leven en wetende dat deze zwangerschap niet goed was, ging ik de operatie in. Vanwege corona mocht ik niet langer in het ziekenhuis blijven, dus de volgende dag ging ik al naar huis naar mijn gezin om te herstellen. Maar dat herstellen ging niet goed. Ik knapte maar niet op. Ik bleef heel zwak, misselijk en had totaal geen energie. Ik dacht dat het door de narcose kwam.

Nog steeds zwanger

De volgende dag belde de chirurg dat de uitslag van de eileider binnen was. De volgende dag moest ik direct komen voor de uitslag. Ik was ontzettend zenuwachtig. Eenmaal bij de arts, hoorden we dat er geen zwangerschapshormoon op de eileider gevonden was en dat ik dus nog steeds zwanger was. Voor de zekerheid werd er een echo gemaakt en daar was inderdaad nog een vruchtzakje te zien.

Het wordt een miskraam

Meteen kregen we weer een domper: volgens de gynaecoloog zag het er echt niet goed uit en was het veel te klein voor het aantal weken dat ik zwanger zou zijn. Dit, in combinatie met de hoeveelheid zwangerschapshormonen, zou uitmonden in een miskraam. Er was 1 procent kans op een goede zwangerschap, zeiden ze. We besloten de miskraam een week later op gang te laten komen met medicatie.

Perfecte zwangerschap

Dat ik nu wist dat ik zwanger was, gaf me meer rust. Toen het tijd was voor de medicatie, werd voor de zekerheid nog een echo gemaakt. En wat denk je? Daar was een hartje te zien. De gynaecoloog kon het niet geloven en begrijpen. Had dit kleine wondertje de hele operatie overleefd? Het hele medicatieplan werd afgeblazen en we konden naar huis om af te wachten. Drie weken later moest ik terugkomen voor nog een echo. En jawel: een perfecte zwangerschap.

Abby de dappere strijder

Alle weken die daarna volgden waren spannend, omdat niemand dit had verwacht. Op 1 oktober is onze kerngezonde dochter Abby thuis geboren. Alles gaat goed met ons. En natuurlijk is iedere zwangerschap een wonder, maar dit is écht ons kleine wondertje: Abby de dappere strijder.

Ook je verhaal delen?

Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal (500-800 woorden) via redactie@wij.nl. Anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.