De volgende dag had ik toevallig controle en de verloskundige bevestigde inderdaad wat ik al dacht. Helemaal geen probleem, hij heeft nog genoeg tijd om te draaien! Ik was toen 31 weken zwanger en volgens haar was het geen grote baby, dus heeft hij nog genoeg ruimte om zelf te kunnen draaien. Daar moeten we dan maar op vertrouwen!

Krachtig, intens en vaak

Maar sindsdien zit het me niet lekker. Die nacht van het draaien begon de pijn en die is eigenlijk ook niet meer weggegaan. De bewegingen zijn veel, krachtig, intens en zei ik al vaak? De pijn schijnt te komen omdat hij dwarsligt. Ik ben zelf smal, dus heel veel ruimte is er niet in de breedte …

Hij duwt met flink wat kracht in zijn babylijfje mijn buikwanden opzij. Ik kan dan ook regelmatig een hoofdje voelen, een voetje pakken en zie van alles voorbijschieten. Ik schijn beurs te zijn vanbinnen. En ik maar denken dat dit een grap was! Nooit geweten dat je daar zoveel pijn en slapeloze nachten van kunt hebben.

‘De kleine vermaakt zich goed’

Waar het begon met gezellig, liefdevol getrappel, ben ik nu opgelucht als hij even pauze neemt. Aldus, conclusie van de verloskundige: ‘U heeft last van een drukke baby.’ Uiteraard kunnen zij daar niets aan doen, het is tenslotte vooral een goed teken en het advies is met paracetamol een spiegel op te bouwen. Begrijp me niet verkeerd hoor, natuurlijk ben ik blij dat de kleine zich goed vermaakt, maar misschien kunnen een compromis sluiten?

Mijn creatieve zoektocht

Hier begint mijn creatieve zoektocht. Wat zijn er een hoop mogelijkheden! Of het werkt … Geen idee, maar baat het niet, dan schaadt het niet. Toch?

• Spinning baby’s
  Zo kwam ik terecht bij de methode ‘spinning baby’s’. Interessant … Het resulteert dat ik nu onder andere regelmatig op mijn kop in de kamer sta en roep: “Zo, ik ben gedraaid, nu jij jongen!’’

• Hypnobirthing
  Ik heb de cursus hypnobirthing gedaan en zij hebben speciale visualisaties, affirmaties en oefeningen voor het draaien van de baby. Ik geloof erin dat lichaam en geest nauw samenwerken, dus de kracht van de mind slaan we zeker niet over! Ik ben nu in goed overleg met meneer.

• Chiropractor
  Ik vind het nog wat spannend al dat getrek en gesjor aan mijn lichaam, maar we geven het een kans. En het lijkt voor mijn bekken en rug in ieder geval te werken (ook wat waard!).

• Moxa-therapie
  Dit is een vorm van acupunctuur waar je je kleine teen voorziet van een soort sigaar. Je herhaalt dit gedurende zo’n twee weken dagelijks wat ervoor zou moeten zorgen dat je baarmoeder beter doorbloed raakt, wat het bewegen van je baby zou stimuleren (zoiets). Nou is dat bewegen niet per se het probleem, hij heeft alleen wat richtingaanwijzers nodig.

Verschillende meningen

Nou ja, dat was het wel zo’n beetje. Mocht onze prenatale puber na al deze pogingen nog steeds dwarsliggen, is er nog een mogelijkheid voor uitwendige versie rond week 34/36. Bij een eerste zwangerschap doen ze het wat eerder dan bij een tweede. Hierover zijn de meningen verdeeld.

De één vindt het alles meevallen met goed resultaat en de ander vond het verschrikkelijk, pijnlijk en ook nog eens geen resultaat. Als ik aan mijn beurse buikje denk, word ik er niet persé vrolijk van. Bij het eerste kind schijnt het slagingspercentage zo’n 40 procent te zijn en bij een tweede is die een stuk groter. Er zitten wat risico’s aan vast maar mijn tip: Google niet te veel!

Uiteindelijk is er maar één ding belangrijk …

Natuurlijk is het goed om je erin te verdiepen en de risico’s te kennen, maar er gaan ook echt een hoop spookverhalen in de rondte over het uitwendig draaien van baby’s. Ik heb me er zelf nog niet echt in verdiept, wanneer het zover mocht komen zal ik het jullie laten weten. De komende twee weken zullen daar bepalend in zijn.

Het enige waar ik eigenlijk nooit over nagedacht heb (en uit principe nog steeds niet over nadenk) is een keizersnee. Als het moet, dan moet het maar ik probeer hier niet te veel bij stil te staan. Voor alsnog blijf ik vertrouwen op de natuur, op mijn lichaam en op mijn baby en het samenwerken met hen. Wanneer het toch zo zal moeten zijn, is er uiteindelijk maar één ding belangrijk: Ons ventje gezond op deze wereld zetten.

Lees ook: Maartje heeft een babynaam gekozen: ‘Maar hoe houd je die wekenlang geheim?’