Drie dagen geleden voelde ik aan alles dat dit wel gebeurd was. Ik hoopte dat ik ongelijk had, maar de verloskundige bevestigde uiteindelijk: “Ik ben bang dat je gelijk hebt … Het is een eigenwijs kereltje.”

Het leven laat zich niet plannen!

Daar gingen we weer. Een zwangerschap is een bewogen tijd. Intens geluk, intens genieten, dankbaarheid en prachtige momenten, maar ook een hoop spanning en onzekerheid. Alles is tenslotte nieuw. Ik dacht dat ik nu in een rustiger vaarwater was beland. Het einde is in zicht en ik neem deze laatste paar weekjes lekker tijd voor mezelf. Deze mallemolen van keuzestress zag ik niet aankomen. Zo zie je maar, het leven laat zich niet plannen!

Mijn hele zwangerschap waarschuwden mensen me: “Er valt niets te plannen, alles draait om controle loslaten.” Ik had het allemaal mooi bedacht. De hypnobirthing was afgerond, de geboortewens besproken, de vluchtkoffer inclusief TENS-apparaat en bevalbadhoes stonden ingepakt. Ik ben er helemaal klaar voor, ik heb er zelfs zin in, maar toen liep het toch net even anders.

Dit is geen natuur!

De verloskundige zei: “We moeten een plan gaan maken.” Dit kwam eigenlijk neer op kiezen tussen twee kwaden: een uitwendige versie en/of een keizersnee. Voor iemand met een holistisch geboorte en kraamplan was dit even slikken. De vraag die door mijn hoofd schoot was: Hoe zouden ze dit duizend jaar geleden gedaan hebben?

De angst sloeg toe, want ik had alle vertrouwen in de natuur, maar hoe moest ik hier tegenaan kijken? Dit is geen natuur! Alles in mij riep: STOP. Zo wil ik het niet! Ik weet dat ik niet meer terug kan, er moeten keuzes gemaakt worden, maar mijn hoofd is een brei, hoe maak ik de juiste keuzes?

Controle loslaten

Als ik wat rustiger ben, realiseer ik dat deze situatie mij veel te leren heeft. Ik had een bepaald beeld en wilde daar eigenlijk niet echt vanaf wijken. Dat is niet hoe het leven werkt. Ik wil het liefst alles plannen en dit valt nu eenmaal niet te plannen.

Jarenlang ben ik op dit moment gevlucht, als het even kon ontweek ik het stukje ‘controle loslaten’ en bleef ik leven met de illusie dat ik controle had. Maar ik weet dat het nu echt tijd is het aan te gaan. Ik kan ook niet anders, maar ik wil het ook aangaan! Puntje bij paaltje ben ik dankbaar voor deze situatie, want ik weet dat het nodig is.

De lessen van de natuur

Zolang dit mannetje in mijn buik zit, leert hij mij al zoveel! Daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn. Daarom heb ik ook het gevoel dat deze hele situatie een reden heeft. Fysiek, emotioneel … Het zal een reden hebben. Is het dan aan mij om dit te forceren?

Om even terug te komen op de vraag: wat zou er duizend jaar geleden gebeurd zijn? Ik sprak hierover met iemand en realiseerde me dat ook dat natuur is. Dat het fout kan gaan, dat er geen oplossing is. Is het niet veel logischer om juist intens dankbaar te zijn dat er in deze tijd opties en mogelijkheden zijn die ervoor zorgen dat ons kind gezond ter wereld kan komen? De persoon met wie ik sprak, keek enorm uit naar het moment dat haar kind bij haar op de borst gelegd zou worden. Ook zij voelde angst voor wat er tijdens de bevalling mis kon gaan, maar ze focuste zich op de ontmoeting. Ze dacht aan haar kind, dat perfect was en vol leven. Dat is het enige wat telt op zo’n moment. De tranen schoten in mijn ogen, want dat is inderdaad waar het om gaat. Op welke manier dan ook.

De hele situatie heeft me sterker gemaakt. Vanuit machteloosheid roep ik dat ik niet meer kan, dat ik moe ben, dat ik niet meer wil, maar diep van binnen voel ik me krachtiger dan ooit. Puntje bij paaltje kan ik laten zien dat ik die kracht bezit. De kracht om mezelf bij elkaar te rapen en keuzes te maken voor ons.

Ik kies voor liefde!

Zoals Louise Hay zo mooi zegt (ik ben zelf praktijkopleider Louise Hay filosofie): ‘De keuzes van vandaag leiden tot de ervaringen van morgen.’ En zo is het maar net. Ik kan de situatie niet veranderen, maar wel hoe ik ermee omga en welke keuzes ik maak. En ik kies voor liefde! Lief klein eigenwijs mannetje in mijn buik. Ik blijf in ons geloven, jij en ik als team samen met mijn lichaam!

Natuurlijk vertel ik jullie volgende week hoe mijn keuzes uitgepakt zijn!

Lees ook: Zó probeerde Maartje haar baby te laten draaien