Een baby krijgen in coronatijd: wat betekent dat?

Een baby krijgen in coronatijd: wat betekent dat?

December is dit jaar niet alleen de maand van Sinterklaas, kerst en oud & nieuw, maar ook de eerste corona baby’s komen ter wereld! Ja, want het is een begrip geworden: corona baby. Wat we daarvan vinden, laten we maar even in het midden.

Geschreven door Maartje van Harlingen

Deze zwangerschap begon met een (gedeeltelijke) lockdown en lijkt er ook mee te eindigen. Toen de eerste lockdown inging, kwam ik er een aantal dagen later achter dat ik zwanger was. Inmiddels ga ik bijna bevallen en zitten we in een tweede gedeeltelijke lockdown. Wat een feest!

Wat betekent dit voor mijn zwangerschap, bevalling en kraamweek!?

Bij de eerste golf wist ik natuurlijk niet zo goed wat ons te wachten stond. Zowel de hele corona-situatie als de zwangerschap waren nieuw. Ik kreeg maatregelen vanuit de verloskundigenpraktijk door, maar wist ik veel hoe het er normaal aan toe ging!? Voor ons waren de grootste gevolgen dat mijn partner niet mee mocht naar de echo’s. Dat moment waar we al zolang naar uitkeken, moest ik ineens alleen doen.

De eerste twee keer probeerden we het nog met videobellen, maar dit vonden we beide geen daverend succes. Waar ik wil genieten van de beelden van onze eerste spruit, wil horen wat de verloskundige te zeggen heeft, was ik continu bezig met die mobiel. ‘Kun je het zien?’ ‘Iets naar rechts …’ ‘Kun je ons horen?’ En de verbinding loopt vaak iets achter waardoor de verloskundige en ik al drie zinnen verder zijn wanneer mijn partner een keer reageert. Nee, dit was niets voor ons. Ik wilde deze momenten met volle aandacht meemaken! Dan maar alleen …

Geen reveal, geen feest, geen babyshower

Gelukkig mocht hij bij de 20 wekenecho wel mee, daar waren we enorm blij mee! Omdat we niet beter wisten, geen vergelijkingsmateriaal hadden van een eerdere zwangerschap, konden we ons hier ook verder vrij makkelijk bij neerleggen.

Natuurlijk zaten er wel meer gevolgen aan vast zoals het niet real life kunnen delen van het heugelijke nieuws, geen gender reveal, geen feestjes met vrienden en familie en geen babyshower. Maar oké! Het belangrijkste is dat we gezond zijn en het goed gaat met de kleine.

Het leven langzaam weer oppakken

Uiteindelijk werden de maatregelen weer soepeler en konden we ons leventje langzaamaan weer een beetje oppakken. Mensen spraken van een tweede golf rond mijn uitgerekende datum, maar ik wilde er niets over horen.

Ik keek dan ook geen nieuws en was weinig met de hele corona situatie bezig. Wanneer er grote veranderingen zouden zijn, zou ik het wel horen. Ik wilde voorkomen dat mijn hele zwangerschap alleen maar in het teken van corona zou staan, ik wilde vooral genieten!

En daar is de tweede golf …

Achteraf bleek het helaas waar te zijn en gleden we de tweede golf in … Nog steeds probeer ik mij niet te veel te laten leven door corona, maar ik kan er ook niet meer echt omheen. De maatregelen worden weer aangescherpt en ik vraag me steeds weer af bij elk mailtje of berichtje wat ik krijg: wat zullen we nu weer te horen krijgen? Wat zal het deze keer betekenen voor onze situatie?

Los van de maatregelen die we al kenden van de eerste golf, heb ik vooral moeite met de mondkapjes. In deze termijn van mijn zwangerschap worden mijn longen opzij gedrukt waardoor ik het snel benauwd heb, in combinatie met zo’n mondkapje is dan geen pretje.

Bevallen met een mondkapje? No way!

Daarnaast voelt het als een slechte film. Ik kan er niet aan wennen: al die mensen met mondkapjes, als ik in gesprek ben met iemand. In de mail die ik kreeg van mijn verloskundigenpraktijk, las ik over de mondkapjesplicht in het ziekenhuis waar ik wil bevallen.

Is het de bedoeling dat ik met mondkapje moet bevallen? No way! Gelukkig bleek dat niet het geval te zijn, mijn partner moet overigens wel de hele bevalling een mondkapje dragen. Arme jongen. Maar kan en mag ik überhaupt wel in het ziekenhuis bevallen? Ik ben niet medisch, dus ik zou poliklinisch bevallen.

Hoe zit het dan met de kraamweek?

Wanneer ik deze vraag stel aan het ziekenhuis waar ik wil bevallen, krijg ik als antwoord: ‘Op dit moment kunt u nog poliklinisch bevallen.’ Hmmm … Oké geruststellend! Zeker met de woorden van Rutte in mijn achterhoofd: ‘Als we zo doorgaan, bereiken we eind november onze hoogste piek.’ Tuurlijk! Wanneer is mijn uitgerekende datum?

Dan hebben we nog de kraamweek. Gelukkig ging het huisbezoek van de kraamzorg door. Zij vertelde ons dat de uren dat zij er zijn, wij geen bezoek mogen ontvangen. Dit zou ongeveer gaan om acht dagen van zes uur. Ook vertelde ze dat door de hele situatie er een tekort aan personeel is. Dit zou in de praktijk kunnen betekenen dat we meer verschillende gezichten zien en in het uiterste geval minder uren.

Al die vragen

Wanneer één van ons beide positief test, zouden er alleen medische checks plaatsvinden en dit zou betekenen in plaats van die zes uur per dag, één uur. Die vraag durfde ik trouwens rondom de bevalling niet te stellen: ‘Wat als mijn partner bijvoorbeeld positief test?’ Ik wil het niet weten!

Goed, kraambezoek mag, maar alleen wanneer de kraamzorg er niet is en dit moet beperkt worden tot drie (?) mensen? Nou ja, laten we het houden op opa’s en oma’s. Maar al die vragen … mogen ze hem dan wel vasthouden? Onder welke voorwaarden?

Er is maar één ding belangrijk

Nogmaals, uiteindelijk is er maar één ding belangrijk en dat is onze gezondheid. We maken er het beste van! We duiken samen als gezinnetje in onze babybubbel. Het is een zwangerschap die je je een jaar geleden nooit had kunnen bedenken. En voor onze kleine man: welkom in de wereld van mondkapjes en maanpakjes!

Lees ook: 11x dit staat je te wachten in het derde trimester van je zwangerschap

Beeld: iStock.com