ZZP’er en zwanger

Als zzp’er heb ik geen officieel zwangerschapsverlof. Ik moet zelf bepalen hoelang ik doorwerk en wanneer ik weer begin. Ik heb recht op een ZEZ-uitkering voor zwangere zelfstandigen, maar dat is minimumloon en daar kan ik de helft van onze huur niet eens van betalen. Echt vrij nemen vind ik daarom lastig. En omdat ik vanuit huis - desnoods liggend op bed - of een koffietentje kan werken, is doorwerken ook zo zwaar niet. Ik vind mijn werk leuk en ik schrijf liever een stuk dan dat ik thuis zit te duimendraaien in afwachting van de baby. Toch helpen al die klussen niet mee om in de babybubbel te komen. Ik ben meer bezig met naderende deadlines dan met de uitgerekende datum.

Kom maar op met die bevalling!

Ons huis is ondertussen wel helemaal klaar voor de baby. Het bed staat op klossen, de co-sleeper en de box zitten in elkaar en alle babykleertjes zijn gewassen. Een babykamer hebben we helaas niet, maar dat is van latere zorg. Het komende half jaar kan ze prima bij ons op de kamer slapen. We hebben alle noodzakelijke voorbereidingen getroffen, tot het aanvragen van parkeerkorting voor de kraamverzorgende aan toe.

Broccoli

Er is alleen één ding dat echt nog moet gebeuren. Klein detail. We hebben nog geen naam. Bij Lola waren we er vrij snel uit, maar nu blijven we maar twijfelen. Geen van de favorieten op onze shortlist springt er echt uit. De ene voelt te truttig, de andere te kort, de derde is te populair, de vierde alleen leuk als ze kind is, de vijfde lijkt te veel op Lola … Misschien moeten we maar gaan voor de door Lola aangedragen suggestie voor de naam van haar zusje: ‘Broccoli’. Is er in ieder geval eentje waarop geen van onze vijf bezwaren van toepassing is.

_Deze column heeft in magazine WIJ gestaan en is geschreven door journaliste Roxanne Vis. Ze heeft samen met haar vriend Arne een dochter, Lola (2), en is nu zwanger van een tweede meisje. Lees ook haar eerdere column Zwanger zijn is niet mijn ding.