“Op 21 september ben ik 35 weken plus vijf dagen zwanger van onze dochter. Die avond zegt mijn (toen nog) vriend: ‘Ik ga nog even een avondje naar de kroeg, het kan zo maar is de laatste keer zijn.’ Ik voel me goed en ga gezellig met hem mee. We hebben een hele ontspannen en gezellige avond met vrienden."

Op dat moment breken mijn vliezen

“Om 00.30 uur liggen we in bed. Ik kan niet in slaap komen. Ik voel me op dat moment opeens helemaal niet lekker. Even een warme beker met melk drinken denk ik nog. Ik ga terug naar bed en ik blijf onrustig. Toch maar even plassen, al lopend naar het toilet voel ik wel erg veel druk. Ik stap het toilet binnen en op dat moment breken mijn vliezen. Wat een waterval komt daaruit zeg! Wat een opluchting en de spanning is gelijk van mijn buik af.

We bellen de verloskundige en die komt direct, binnen vijftien minuten is ze er al. Na de algemene controles mogen we direct naar het ziekenhuis komen. Het vocht blijkt inderdaad vruchtwater en het hartje klopt goed. Daar liggen we dan om 03.15 uur in het ziekenhuis, wel zonder weeën, maar vooral heel erg verbaasd. Nadat alle onderzoeken in werking zijn gezet komt de gynaecoloog met de mededeling dat ik ter observatie moet blijven om te kijken hoe het vordert. Maar er gebeurt niets.”

Geboren op onze trouwdatum

“Op zondag 23 september word ik ontslagen uit het ziekenhuis en mag ik thuis wachten tot de weeën beginnen. Ik zou in ieder geval bij 37 weken (die zondag erna) ingeleid worden. Wat een gekke gedachte dat je weet dat je ongeveer een week later ouders zal worden. Maar zo lang hoef ik niet te wachten. Maandagmiddag rond 17.00 uur beginnen de weeën. Als ze elkaar regelmatig opvolgen, mogen wij naar het ziekenhuis. Om 20.30 kunnen wij terecht.

Dinsdagochtend 25 september om 05.35 uur is onze prachtige dochter Nina geboren met 36 weken. Ze is geboren op de dag dat wij zouden gaan trouwen. Dat weekend hadden wij het feestje al afgezegd, maar nu mocht een trotse opa ’s morgens ook de gemeente afbellen. Nu acht weken later valt het kwartje, hoe het allemaal is gelopen en hoe gek het is gegaan. Totaal niet zoals ik in mijn gedachten had, maar hé een kind is niet te voorspellen, toen niet en nu ook niet.

Inmiddels is mijn toenmalige vriend mijn man geworden. We zijn getrouwd met onze dochter erbij. Dezelfde ambtenaar die ons de eerste keer zou trouwen heeft ons nu getrouwd, hierdoor was het een hele speciale afsluiting van een bijzondere periode.”

Deel je verhaal

Heb jij ook een bevallingssoap meegemaakt? Stuur je verhaal (500 - 800 woorden) naar redactie@wij.nl.