“Ik ben net de 37 weken voorbij als plotseling de bevalling begint. ’s Middags zijn we nog gezellig met onze dochter van 2,5 jaar de stad in geweest en rond 16.00 uur zijn we, met een tas vol boodschappen, weer thuis. De scenario’s van ‘gebroken vliezen in de supermarkt’ waren toch bijna waarheid geworden."

Plas ik in mijn broek?

“Mijn man heeft gepland met vrienden een voetbal wedstrijd 165 kilometer verderop te gaan kijken en gaat rond 17.00 uur de deur uit. Ik besluit onze dochter op tijd in bad te doen, zodat zij er vanavond vroeg in kan en ik lekker met de beentjes omhoog.

Die vlieger ging niet op, want drie kwartier later breken mijn vliezen, net als ik mijn dochter wil gaan wassen. Plas ik in mijn broek? Denk ik meteen. Maar al gauw constateer ik dat het mijn vruchtwater is. Nu al? Daar was ik nog zó niet op voorbereid. Ik had op z’n minst mijn bevallingsboekje van de vorige bevalling willen doorlezen.”

Lekker thuis blijven

“Ik twijfel nog of ik meteen mijn man bel, maar besef me tegelijk ook dat als dit wel snel doorzet, ik er niets aan heb als hij aan de andere kant van het land zit. Dus bel ik hem en hij kan rechtsomkeert gaan. Leuk, nu weten zijn vrienden ook meteen dat de bevalling begonnen is. Ik krijg zelfs even later een appje van een vriendin. Zo had ik dit toch niet van tevoren bedacht?!

De verloskundige was ook bij de bevalling van onze oudste en weet dat het snel zou kunnen gaan. Ze wil meteen wel even komen kijken en op het moment dat zij er is, beginnen mijn weeën ook al. Ik besluit lekker thuis te blijven. Twee en een half uur later zit ik op drie centimeter.”

Bijna in één keer eruit

“Dat valt toch tegen, maar toch ben ik hevig verrast als nog eens anderhalf uur later mijn ontsluiting volledig blijkt te zijn. Ik wil graag op de baarkruk bevallen en strompel tussen de persweeën door naar de andere kant van de kamer.

Na de eerste keer persen blijkt ons kind een opgetrokken armpje te hebben. Bij de tweede pers is ze er al uit! Hoera, onze tweede dochter is geboren. Als dat armpje goed had gezeten had ik haar er in één keer uit geperst.

De placenta moet nog komen en daarvoor wordt mij gevraagd nog even weer op bed te gaan liggen. Maar op het moment dat ik op sta vanaf de baarkruk, verlies ik hem al en de kraamverzorgende kan hem nog net opvangen. Wat een fantastische bevalling!”

Deel je verhaal

Heb jij ook een bevallingssoap meegemaakt? Stuur je verhaal (in ongeveer 500-800 woorden) naar redactie@wij.nl.