De bevallingssoap: Ik beviel in de ambulance op een verlaten kruispunt midden in de nacht!
Iedere week deelt een mama anoniem haar bevallingsverhaal. Deze mama had haar bevalling midden in de nacht, op een verlaten kruispunt in de ambulance. Lees je weer mee?
“8 oktober. Alweer ruim 39 weken zwanger van ons derde dochtertje. Ik lig boven in bed nog wat tv te kijken, als ik de harde buiken toch wel erg regelmatig voel komen. Misschien toch maar even naar beneden lopen om mijn man te informeren over het feit dat het misschien wel weeën kunnen zijn.”
Ik voel haar niet zakken
“Pats, op het moment dat ik uit bed stap breken mijn vliezen. Daar gaan we. Ik bel snel mijn man en hij rent meteen naar boven. Hij belt de verloskundige en mijn moeder. Zij mag dit keer bij de bevalling zijn. De verloskundige komt meteen en laat de kraamverzorgende ook alvast komen. Ik vang de weeën rustig op. Ik weet wat ik moet doen. Ondertussen is het 9 oktober geworden, mijn verjaardag. Goh, ze gaat geboren worden op mijn verjaardag.
Een klein poosje later voel ik persdrang. Ik mag rustig meepersen, terwijl de verloskundige het laatste randje wegmasseerd. Al na drie keer persen voel ik dat er iets niet klopt. Ik voel haar niet zakken. De verloskundige checkt en ik blijk een zwelling te hebben, waardoor ik nog maar zeven centimeter ontsluiting heb. De pijn neemt snel toe en er wordt een ambulance opgeroepen.”
In één keer persen is ze er
“Naar beneden de brancard op. De verloskundige besluit mee te rijden in de ambulance, voor het geval dat. Mijn man zit voorin en mijn moeder rijdt in haar eigen auto vooruit richting het ziekenhuis. Halverwege de rit voel ik ineens een enorme perswee. Na een harde gil van mij stopt de ambulance midden op de weg en komt mijn man achter de ambulance inspringen.
In één keer persen is ze er. Midden in de nacht, op een verlaten kruispunt in de ambulance, wordt onze derde dochter geboren. Alles gaat goed, dus de ambulance draait om en brengt ons naar huis. Mijn moeder wordt gebeld dat haar kleindochter al geboren is en ze terug kan rijden.
We eten thuis meteen met z’n alle een beschuitje met muisjes, samen met de nogal geschrokken ambulancebroeders.”
Deel je verhaal
Heb jij ook een bevallingssoap meegemaakt? Stuur je verhaal (in ongeveer 500-800 woorden) naar redactie@wij.nl.