Cathaleyne is eindelijk moeder: 'Ik moest jarenlang wachten door een tumor in mijn buik'
Al maanden heb ik last van buikpijn en word ik steeds dikker. We leven dan in het jaar 2017. Ik beland in het ziekenhuis en denk zelf aan een ontsteking. Na een echo word ik doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Er gaat dan nog geen alarmbellen af bij mij. Na verschillende scans blijk ik een desmoïdtumor te hebben in mijn buik. Onze wens voor een gezin moet direct on hold.
Deze zeldzame tumor is niet kwaadaardig, maar kan wel groot worden en aan organen vastkleven. Bij mij was de tumor maar liefst 3,5 kilo en 20 x 25 centimeter groot. Tijdens een operatie zou blijken of alleen de tumor verwijderd moest worden of dat hij aan meerdere organen vastzat. Gelukkig viel het mee en werden bij mij, naast de tumor, alleen een deel van mijn dikke darm en mijn milt verwijderd.
De volgende stap in ons leven
Na de operatie had ik jaarlijks controles. In december 2021 stond de laatste controle op de planning. Mijn vriend en ik waren vol goede moed en dachten eindelijk naar de toekomst te kunnen kijken. Maar tijdens het gesprek met mijn arts bleek er opnieuw een tumor te zijn gevonden. Mijn wereld stortte in. Vijf jaar hadden we ons leven op pauze gezet en nu leek onze droom van een gezin weer verder weg.
In januari 2022 werd ik opnieuw geopereerd. Deze keer was de tumor kleiner, 3 centimeter en werd hij volledig verwijderd. Mijn eerste vraag na de operatie was: wanneer mag ik weer zwanger raken? Mijn arts adviseerde om drie maanden te wachten en mijn litteken een jaar de tijd te geven om te herstellen voor de druk van een zwangerschap.
Het geluk van een zwangerschap
In mei 2022 bleek ik zwanger te zijn! Het was zo’n bijzonder gevoel. Mijn lichaam, dat me vaak had teleurgesteld, kon nu een wonder laten groeien. Ik heb intens genoten van de groeiende buik, de schopjes en alle veranderingen. Vanwege mijn medische geschiedenis werd mijn zwangerschap goed in de gaten gehouden, ik kreeg een medische indicatie. Dat vond ik helemaal niet erg. Het team in het ziekenhuis was zorgzaam en ik kon altijd bellen als ik twijfelde over wat ik voelde in mijn buik.
De bevalling van Benthe
Op een dinsdagochtend voelde ik wat rommelen. Mijn vriend was die dag weg, maar halverwege de ochtend belde ik hem op om thuis verder te werken. Rond 15:00 uur begonnen de weeën echt en om 16:30 uur gingen we naar het ziekenhuis. Daar bleek ik al 4 centimeter ontsluiting te hebben. Na een paar uur werd het tijd om te persen. En met drie keer persen in zeven minuten was onze dochter Benthe er! Ze werd geboren op 24 januari 2023, precies een jaar na mijn laatste operatie.
Mijn arts had gelijk: geef je litteken een jaar de tijd, en het komt goed.
Ook je verhaal delen?
Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal van ongeveer 500-800 woorden via redactie@wij.nl. Je mag er ook 2 á 3 foto’s bij sturen. Wil je graag anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.