Altijd is Kortjakje ziek puffen tijdens je bevalling? Het kan ook anders
Vroeger werd bij ons thuis regelmatig ‘Altijd is Kortjakje ziek’ gezongen. Sinds ik kinderen heb, vraag ik me overigens echt af wat de lol is van een liedje over iemand die alleen maar ziek is. Maar goed, daar gaat deze blog niet over. Het gaat over mijn bevalling én dit liedje.
Toen ik zwanger was, kwam al snel de vraag of ik een zwangerschapscursus ging doen. Aangezien ik gezegend ben met hyperventilatie, was ik al als de dood voor het pufgedeelte tijdens de bevalling. En om de nodige duizelingen en paniekaanvallen te ondergaan om het te ‘oefenen’, dat leek me niet zo’n goed idee. Ik besloot op ZwangerFit te gaan. Geen overbodige luxe, aangezien mijn conditie overeen komt met die van een goudvis. Echt hoor, kijk maar eens naar een goudvis die naar lucht hapt. Zo zie ik eruit als ik een trap oploop, al naar lucht happend voor mijn hoofd boven de laatste trede uitkomt.
ZwangerFit in plaats van pufcursus
Bij ZwangerFit zouden we ook een partneravond hebben waar het puffen even kort, zijdelings besproken zou worden. Dus niks oefenen, maar wel erover praten. Dat leek me wel wat.
Altijd is Kortjakje ziek
Tijdens die bewuste avond kwam het liedje uit mijn jeugd voor het eerst ter sprake: ‘Altijd is Kortjakje ziek’. Ze vertelden me dat als de weeën heftiger worden, je vaker gaat puffen en dat het helpend kan zijn om dat op het ritme van Kortjakje te doen. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om tijdens de bevalling lekker negatief een zieke Kortjakje in de verloskamer te hebben, maar hé, altijd nog beter dan het alternatief: ‘Deze wee komt nooit meer terug.’ Dat hoeft voor mij helemaal niet.
De bevalling en pufcursus
Tijdens de bevalling bleek ik allebei de oefenzinnen niet nodig te hebben. Wat ik wel nodig had, waren pijnstillers. Waarom? De weeën werden steeds heviger, maar ik zat nog steeds op maar een enkele keer puffen. Hoe zou het dan zijn als ik op drie of vijf keer puffen zat?
Ademhaling is key
Ik vroeg dus om pijnstelling om de rest op te kunnen vangen voor als het nog erger zou worden. Uiteindelijk heb ik de hele bevalling gedaan door steeds heel lang en langzaam uit te blazen en daarnaast vooral de rust in mijn hoofd te bewaren en géén hyperventilatie te krijgen. Pijnstilling was achteraf misschien niet eens nodig geweest, maar omdat iedereen zo gefocust is op het puffen, en niemand vertelt dat het ook anders kan, heb je tijdens je bevalling een heel verkeerd beeld rondom je eigen ademhaling.
Wat ik vooral geleerd heb? Tijdens mijn volgende bevalling nemen ze die Kortjakje maar ergens anders op in dat ziekenhuis. Ik doe het wel op mijn manier.
Ook je verhaal delen?
Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal (500-800 woorden) via redactie@wij.nl. Anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.