Zwanger worden met PCOS (deel 6)

Zwanger worden met PCOS (deel 6)

Na weer een teleurstelling word ik hevig ongesteld. Ik begin netjes volgens het schema met het spuiten van de hormonen. Ik heb een paar dagen van tevoren uitleg gehad over jezelf injecteren en hoe je de vloeistof moet klaarmaken. Dit was samen met een groepje en het toeval wilde dat iedereen zich al kon injecteren. Ik moet nu vaker op controle komen in verband met de injecties, maar dat kan mij even niets schelen. Ik wil zwanger worden!

Geschreven door Rosa de Bruin

Zes dagen na de eerste injectie heb ik mijn eerste controle. Ik verwacht er wederom niks van. Ik heb die verwachtingen afgeleerd. De teleurstellingen doen mij gewoon teveel pijn. Op de echo is een groeiende eicel te zien. Eentje maar, ik voel een voorzichtige vlaag van blijdschap. De dokter is ook tevreden.

Ik stuur mijn man een appje: Over drie dagen seks.

Vier dagen na de eerste afspraak rijd ik weer naar het ziekenhuis. Ik houd deze keer echt wel rekening met het feit dat het zomaar niks kan zijn. Op de echo is een nog grotere eicel te zien. Mijn hart maakt een vreugdesprongetje. Nou zeg maar een hele sprong eigenlijk. Ik moet nog drie dagen doorgaan met prikken. Hierna mag ik de injectie zetten voor de eisprong. En de dag voor die injectie kan ik het beste seks hebben. Ik stuur mijn man een appje: Over drie dagen seks.

De dag van de injectie is aangebroken. Ik zet de injectie in de auto, want ik ben met mijn beste vriendin een dagje naar Friesland. Ik doe dit op de parkeerplaats van de McDonalds. We eten daarna een McKroket met de mededeling dat ik die in mijn komende zwangerschap niet meer ga eten.

Een positieve test: zwanger!

Dan moet ik twee weken wachten en wat is dat slopend. Drie dagen voordat ik ongesteld moet worden, heb ik wat bloedverlies, maar het zet niet door. Ik kan alleen maar hopen dat dit een innestelingsbloeding is. En dat was het. Drie dagen later heb ik een positieve test in mijn handen.

En dan nog eens drie weken later een echo met een kloppend hartje. Yes, yes, yes! Ik ben door het dolle heen. Als ik 20 weken ben, hebben we alles al klaar voor de komst van ons zoontje. Hij is zo ontzettend gewenst. Na 37 weken is het zover. Ik word ingeleid vanwege zwangerschapsvergiftiging. Een dag later heb ik mijn zoontje in mijn armen.

Volgende keer zwanger zonder hulp?

Bij de nacontrole geeft de gynaecoloog aan dat door een zwangerschap het lichaam (soms) een reset krijgt. Het zou dus zomaar kunnen zijn dat ik weer ongesteld word en gewoon zelf zwanger kon worden zonder hulp. Dat klopt helemaal, want mijn tweede zwangerschap is inmiddels spontaan gelukt. Zonder hulp. Ook heb ik weer een regelmatige menstruatiecyclus. Net nu mijn gezin compleet is. Zal je altijd zien.

Beeld: iStock.com