Zwanger worden met PCOS (deel 1)

Zwanger worden met PCOS (deel 1)

Ik heb altijd al een onregelmatige cyclus gehad. Eigenlijk kwam hier pas regelmaat in toen ik de pil ging gebruiken. Hiervoor had ik cycli van soms 28 dagen, maar soms ook wel 40 dagen. Ik heb hier nooit echt aandacht aan besteed. Bleef de menstruatie langer weg? Dan was dit juist mooi meegenomen.

Geschreven door Rosa de Bruin

Toen ik met mijn man ging samenwonen stopte ik met de pil. Ik werd een monster door die hormonen. Mijn cyclus was gelijk weer onregelmatig, nog steeds vond ik dit niet per definitie een nadeel. Hier kwam verandering in toen mijn man en ik het onderwerp kinderen gingen bespreken. Over een halfjaar zouden we dit gaan proberen, want zo hadden we nog wat extra maanden om een buffer aan te leggen. Een maand voordat we het wilden gaan proberen, werd ik niet meer ongesteld.

Extreem lange cyclus

De eerste gedachte was bij mij dat dit gewoon een extreem lange cyclus was. Dit kwam alleen wel een beetje rottig uit. Na 60 dagen nam ik toch maar contact op met de huisarts, want het duurde wel erg lang. Ik hoefde me nergens zorgen over te maken, want ik had nu eenmaal lange cycli. Dit kon er zomaar weer zo eentje zijn. Als ik over drie maanden nog niet ongesteld was, moest ik maar terugkomen.

Zo gezegd zo gedaan. Wat duurden die maanden lang en nee, ik werd dus NIET ongesteld. Na talloze zwangerschapstesten stuurde de huisarts mij toch maar door naar de gynaecoloog. Het duurde weer een maand, voordat we daar terecht konden, maar goed er zat in ieder geval vooruitgang in.

Naar de de gynaecoloog

Eindelijk was het zover, de afspraak met de gynaecoloog. Er werd naar aanleiding van mijn verhaal een inwendige echo gemaakt. Ze kwam al binnen twee minuten met een diagnose. PCOS. Er waren talloze eiblaasjes op mijn eierstokken te zien. Het kwam er in het kort op neer dat de follikels niet genoeg rijpten om een eisprong te krijgen. De gynaecoloog was optimistisch:ā€ Je kunt hier gewoon oud mee worden hoor, alleen kinderen krijgen wordt wat lastigerā€.

Dat was juist precies wat we nu wilden. We werden door de gynaecoloog doorverwezen naar de fertiliteitspoli. Ik weet niet of je hebt zitten meetellen, maar op dit moment waren we dus al zes maanden verder. En dan had ik blijkbaar nog geluk want sommige mensen worden pas na jaren doorgestuurd. We kwamen thuis na deze uitslag en ik voelde me zwaar klote. Heel de middag heb ik besteed op Google. Ik lees me suf over wat het nu precies inhield. Hoe meer ik opzocht, hoe negatiever ik het begon in te zien.

Ik belde de volgende dag gelijk de fertiliteitspoli voor een afspraak. Over een maand kon ik beginnen. Zucht. Nouja, die extra maand kon er ook nog wel bij.

Beeld: iStock.com