Onze kinderwens

De kinderwens hebben we al jarenlang. Bij onze eerste date kwam het onderwerp zelfs al ter sprake. Inmiddels zijn we naar een voorlichtingsmiddag geweest van de stichting Meer dan gewenst en natuurlijk hebben we online veel informatie opgezocht en mensen hierover gesproken. Elke keer komen we erachter hoe beperkt wij zijn in onze mogelijkheden. Inmiddels raakt de één na de ander om ons heen zwanger: zus, schoonzus, vriendinnen, collega’s … Dat is natuurlijk heel fijn voor hen en we zijn ook oprecht blij voor ze, maar stiekem doet het ook best wel pijn. Wij willen ons verhaal graag delen en bewustwording creëren. Er zijn meer wensouders in Nederland, wellicht voelen zij zich gesterkt door ons verhaal zodat ze weten dat ze niet alleen zijn.

Gaat het ons ook ooit lukken om een eigen kind te krijgen?

Het is onze grootste droom om ouders te worden. We houden ontzettend veel van elkaar, wonen in een fijn huis en hebben beide een goede, vaste baan. Een goede basis dus voor een kind. Onze liefde voor elkaar zouden we zo graag willen delen met een eigen kind. Met de mogelijkheden die er nu zijn, weten we dat de kans ontzettend klein is dat die droom werkelijkheid zal worden. Als we daar te veel aan denken, maakt dat ons erg somber.

Hoe kun je moed houden als er eigenlijk geen stip aan de horizon is? - Robbin en Jaap

Onze opties

De mogelijkheden zijn helaas niet eindeloos. Sterker nog, er zijn eigenlijk maar een paar opties.

Adoptie: In slechts drie landen is buitenlandse adoptie door homoseksuele stellen wettelijk toegestaan: Zuid-Afrika, Portugal en de Verenigde Staten. Veel landen staan vanuit religieus of cultureel perspectief alleen adoptie aan heterostellen toe. Het adoptietraject is een complex en zwaar proces, zowel voor hetero- als voor homostellen. Het traject duurt vaak jaren en de landen van herkomst stellen verschillende voorwaarden. Daarnaast wordt het nu ook al meerdere jaren ontmoedigd om adoptiekinderen naar andere landen te laten gaan. In 2020 zijn 70 adoptiekinderen uit het buitenland in Nederlandse gezinnen geplaatst. In 2019 ging het om 145 kinderen. De afgelopen jaren is er volgens het Nederlands Jeugdinstituut sprake van een geleidelijke daling van het aantal geadopteerde kinderen dat naar Nederland komt. Echter staan er veel meer stellen op een wachtlijst. Dus de kans dat dit voor ons zou kunnen lukken, is erg klein.

Draagmoederschap: Onze grote wens is een kind van onszelf, dat vanaf jongs af aan bij ons is. Dan blijft draagmoederschap als enige toegestane optie in Nederland over. Helaas is dat als homokoppel een lange en ingewikkelde reis. Je mag in Nederland namelijk geen openbare oproep doen om iemand te vragen als draagmoeder. Dat maakt het vinden van een draagmoeder heel moeilijk. Natuurlijk hebben we al onze vrienden en kennissen gevraagd. Het is nogal wat, wat je van iemand vraagt, dus we snappen het helemaal dat nog niemand zich heeft aangeboden. Maar, hoe moet je dan verder?

Traject in het buitenland: We hebben ook gekeken hoe het in het buitenland is geregeld. In sommige landen zijn meer mogelijkheden, wat eigenlijk best gek is. Nederland was ooit eens koploper in LHBTIQ+ -rechten, maar loopt op dit vlak nu echt achter. In sommige landen, zoals de Verenigde Staten en Canada, bestaan er instanties die wensouders met draagmoeders bij elkaar brengt en het hele proces van begin tot eind faciliteert. Ook als Nederlands stel zou je daar naar toe kunnen. Het heeft echter twee grote nadelen. Ten eerste: het is enorm duur. Al met al moet je rekenen op zo’n 130.000 euro per traject. Je zou alles uit de kast kunnen trekken om dit geld bij elkaar te sparen, maar het tweede grote nadeel is dat je geen garantie van slagen hebt. Dus als de zwangerschap mislukt, sta je alsnog letterlijk met lege handen.

Nieuwe wet voor draagmoederschap

Nederland zou als een van de eerste landen in Europa met een wet komen voor draagmoederschap, mits de Tweede en Eerste Kamer akkoord gaan. Afgelopen zomer zou hier een klap op gegeven worden. Maar toen kwam de val van het kabinet, waardoor het weer stil ligt …

De nieuwe wet richt zich op ‘kind, draagmoederschap en afstamming’. In Nederland is de moeder die het kind draagt nu automatisch de juridische ouder. Na de geboorte zijn wensouders dat pas na procedures die ruim een jaar kunnen duren. In de tussentijd hebben ze geen zeggenschap en kunnen ze ook geen medische beslissingen voor de baby nemen. De nieuwe wet regelt dat de draagmoeder al vóóraf het ouderschap kan overdragen aan de wensouders.

De wet zal het ook mogelijk maken dat een draagmoeder zich actief mag aanbieden en dat wensouders actief naar een draagmoeder mogen zoeken. Nu mag dat niet expliciet omdat commercieel draagmoederschap is verboden. De wet moet ook gaan gelden voor wensouders die een draagmoeder vinden in het buitenland. Wij hopen dat de wet er doorkomt en dat het voor ons en andere wensouders eindelijk makkelijker gaat worden.

Bron adoptiecijfers: NJi

Wil je ook je verhaal of hersenspinsel met andere ouders (to be) delen? Dat kan! Stuur je verhaal van ongeveer 800 woorden naar redactie@wij.nl onder vermelding van ‘Mijn verhaal’. Als je het leuk vind mag je ook 2 of 3 foto’s meesturen.