Niet omdat ik kinderen niet leuk vond, absoluut niet. Sterker nog: ik vond en vind kinderen fantastisch. En oppassen ook. Maar dan was ik blij als ze ’s avonds naar huis gingen en ik weer mijn eigen leven kon leiden. En dat eigen leven leiden, dat was de reden dat ik nog geen kinderen wilde.

Carrière en reizen gingen voor

Ik wilde namelijk een carrière. Als zelfstandige heb ik altijd veel en hard gewerkt en daar haal ik dan ook veel voldoening uit. Ik vind het tof als ik m’n klanten goed kan helpen en - ik ga er niet omheen praten - het geld dat ik ermee verdien vind ik ook leuk. Mijn man en ik verdienen namelijk allebei hartstikke goed en daarom hebben we alle vrijheid. We kunnen op vakantie wanneer we willen en dat doen we dan ook graag. Mooie, verre reizen. Australië, Amerika en dan niet drie weken, maar drie of vier maanden. Kunnen we gewoon doen. Zónder met iemand rekening te houden.

Maar niet alleen verre reizen, hoor. Ook gewoon ‘leven’. Uiteten gaan, naar de kroeg, onverwachts een avond doorhalen. Op dinsdagavond twee flessen wijn leegdrinken op het terras met een vriendin zonder rekening te houden met verplichtingen. Een katertje de volgende dag, dat wel, maar dan twee paracetamolletjes erin en gewoon aan het werk. Onbevangen leven: dat was voor mij het hoogst haalbare.

De kans is klein dat wij nog kinderen krijgen op een natuurlijke manier

Maar inmiddels ben ik 38 en wil ik wel kinderen. Dat onbevangen leven is leuk, maar tot wanneer wil ik dat doen? En ik zie het steeds meer om me heen: mensen die het krijgen van kinderen uitstellen. Ik snap dat als geen ander, maar stiekem wou ik nu dat ik het toch wat eerder had gedaan. Want we zijn drie jaar bezig en ik heb twee keer een positieve zwangerschapstest in handen gehad, maar beide eindigden in een miskraam. Mijn gynaecoloog kwam met een harde mededeling: dat de kans heel erg klein is dat wij nog kinderen krijgen op een natuurlijke manier. Dat we een traject als IVF kunnen overwegen. Maar ‘even een trajectje doen’, willen we dat wel?

En natuurlijk: Katja Schuurman en andere bekende Nederlanders krijgen kinderen na hun veertigste, maar de cijfers liegen er niet om. Na je dertigste al daalt de kans op een zwangerschap. Wat vrij logisch is, want bij iedere menstruatiecyclus komt er een eicel vrij. Als die niet bevrucht wordt, gaat’ ie verloren. Als je onder de dertig jaar bent, is de kans dat je tijdens een menstruatiecyclus zwanger wordt 30%. Tegen de tijd dat je veertig wordt, is dit nog maar 5%. Vrouwen die eind dertig zijn hebben bovendien veel meer kans op een miskraam, namelijk ongeveer 25%. Het risico op Syndroom van Down wordt 1 op 350. In je twintigerjaren is dat slechts 1 op 1200.

Mijn tip: wacht niet te lang met kinderen

Eigenlijk is het ook helemaal niet zo gek als je het bekijkt. De natuur heeft je lijf zo gemaakt, dat je het meest vruchtbaar bent in je jongere jaren. Niet alleen is de kans op een gezonde zwangerschap dan groter, ook jij als moeder herstelt sneller. Je bent fitter en kunt het makkelijker aan. Daarom mijn tip: wacht niet te lang met kinderen. Als ik nu terugkijk, had ik die wereldreizen ook best met een kind op m’n arm kunnen maken. En als ik nog eerlijker ben: ik ben blij met al mijn gereis en carrière, maar deze leegte gaat een nieuwe reis niet opvullen.

*De schrijfster van deze blog wenst anoniem te blijven. Anja is een fictieve naam.

Deel je verhaal

Wil je ook graag je verhaal aan andere mama’s (to be) vertellen? Dat kan! Schrijf een blog (500 - 800 woorden) en stuur die naar redactie@wij.nl. Wie weet delen we jouw verhaal binnenkort op de kanalen van WIJ. Verhalen kunnen ook anoniem geplaatst worden. Let op: we delen geen verhalen die elders gepubliceerd zijn.