Die eerste periode met ons eerste kind was lastig. We waren extreem beschermend en wilden de baby het liefst de hele tijd bij ons. Daar plukken we nu de vruchten van. Ons zoontje is de liefste, maar ook extreem aanhankelijk en wil ons de hele dag in de buurt. En niet alleen overdag, ook ’s nachts.

Huilend aan ons bed

Hij is inmiddels 3 en ligt iedere nacht bij ons in bed. Hij heeft inmiddels ook een zusje van een jaar, die slaapt prima in haar eigen bedje, maar hij niet. We laten hem in slapen op zijn eigen kamertje in zijn eigen bedje, maar rond een uur of 12 staat-ie aan bed en wil hij per se bij ons liggen. Als we hem terug stoppen, begint-ie te huilen of loopt-ie weer naar ons toe.

Slapen als ouder

We zijn vaak zo moe, dat we dat niet willen. Bovendien willen we niet dat zijn zusje wakker wordt, dus tillen we hem uit gemakzucht maar weer bij ons in bed. Wij slapen er niet lekkerder door, maar anders slapen we helemaal niet, dus die keuze is snel gemaakt. We hebben gewoon geen energie om de strijd aan te gaan, maar zijn er wel klaar mee. We willen ons bed ook wel weer eens voor onszelf.

Slaapcoach hielp niet

We hebben zelfs een slaapcoach ingeschakeld en die heeft ons geholpen, maar het heeft allemaal geen zin. Iedere nacht tussen 12 en 1 wil hij bij ons in bed. Ik weet niet meer wat we moeten doen. Inmiddels hebben we besloten om, zodra zijn zusje wat ouder is, de strijd weer aan te gaan. Tot die tijd laten we hem bij ons in bed. En ergens weet ik dat het niet goed is, hoe langer we het in stand houden, hoe lastiger het uiteindelijk wordt, maar we kunnen niet anders. Of heeft iemand hier nog een goede tip?

Lees ook: Help, mijn kind wil ineens niet meer slapen