Je kind aan een tuigje? Dit vinden jullie ervan
Aan de ene kant is het ideaal, aan de andere kant is het een kind en geen huisdier. We hebben het hier over het veelbesproken tuigje voor kinderen. Sommige ouders zweren erbij, anderen zweren het juist af. Op de Facebookpagina van WIJ vroegen we naar jullie mening en die liep nogal uiteen.
Allereerst: er is geen goed of fout. Zolang je het tuigje gebruikt waar het voor bedoeld is, kan het een prima uitkomst zijn voor ouders van bewegelijke kinderen. Zeker als je gaat wandelen met je kind in een gebied dat je niet kent.
Je kind wel of niet in een tuigje?
Hieronder een greep uit de reacties:
“Nou en of, veiligheid boven alles”
“Ik heb het gelukkig (nog nooit) hoeven gebruiken. Maar mede door mijn werk vaker situaties gehoord/gezien/ervaren, waarbij dit niet overbodig was geweest. Het is een beeld wat snel opvalt. Iedereen kijkt, veel mensen hebben er een mening over en toch denk ik dat het in extreme gevallen de meest veilige oplossing is voor het kind en uiteindelijk de ouder.”
“We hebben het bij onze middelste overwogen, nadat we haar twee keer kwijt waren in zeer drukke omgevingen… Niet gedaan (en om eerlijk te zijn) om de reacties van omstanders te voorkomen.”
“Ik heb dat nooit gedan, vind het namelijk net een hondje. Echter bij mijn jongste zoon was het geen slecht idee geweest. Hij was altijd rebels en… weg! Is gelukkig altijd goed gekomen!”
“Wat een waanzin. Leer je kinderen luisteren dat ze bij je moeten blijven. Een hond doe je een tuigje om …”
“Het blijft nog steeds een taboe. Als blikken konden doden tijdens onze vakanties … Niet normaal! Terwijl het alleen zo was voor zijn eigen veiligheid. Nageroepen worden vanaf het terras: ‘Het is geen hond!’. Werkelijk waar … Hou gewoon je mond dicht!”
“Hier net een hondenriempje aangeschaft, zodat meneer kan rondscharrelen en wij toch in ieder geval 5 minuten van onze koffie kunnen genieten op de camping. Hij is gewoon weg, voor de duvel niet angstig en kan mij ’t iets uitmaken wat een ander vindt? Nee, een veilig en niet-vermist kind geniet mijn voorkeur.”
“Alleen als we gaan skiën! Verder niet, ze horen gewoon te luisteren en wij als ouders zijnde goed op te letten.”
“Zeker! Mijn kinderen hebben hierdoor geleerd waar hun grenzen liggen. Hoever kan ik van mama weg, wat is veilig, waar moet ik stoppen? Hierdoor wisten ze al heel snel wat mogelijk was. En liepen ze niet ver van me weg. Ook al heb ik het niet lang gebruikt, bij iedere stoeprand stonden ze netjes te wachten tot ik er was.”
“Oh joh, geen probleem. Het liefst ook nog een muilkorfje.”
Lees ook: Dit vinden jullie: is het oké om een kind van iemand anders te corrigeren?