Man, wat vind ik dit een moeilijk onderwerp om over te schrijven, want hoe groot mijn hart ook is, deed ik er ook aan mee. Ik riep altijd dat ik geen kleur zag en dat het mij niet uitmaakt waar je vandaan komt of hoe je eruit ziet. Onder het mom van dat ons bloed allemaal rood is. Niet beseffende dat ik daarmee eigenlijk geen waardering toonde voor het brede spectrum aan huidskleur die onze wereld heeft. En waarschijnlijk heb ik ook mensen gekwetst daarmee. Mijn beste Antilliaanse vriend complimenteerde ik met enige regelmaat om zijn goede Nederlands toen ik hem leerde kennen. En zo gaat de lijst door.

Gelijkheid voor iedereen, dat wil haar meegeven

Bewustwording en dialoog is wat je ziet ontstaan en dag na dag laten protesten zien hoeveel pijn er zit. De beelden zijn op mijn netvlies gebrand en dan doel ik niet alleen op Georg Floyd, maar ook op politieagenten die op de knieën gaan. Die meelopen in deze protesten en die zó nodig blijken om gelijkheid voor iedereen te realiseren. Hoe maak ik de vertaalslag naar mijn kleine meisje? Hoe zorg ik ervoor dat zij deel is van de oplossing? Een wereld zonder racisme.

Waarom zijn er geen donkere engelen mama?

Laten we eerlijk zijn … de geschiedenis, kunst en culturele grondbeginselen zijn niet gestaafd op kleur. Heb je ooit een engel gezien in een fresco met een donkere huidskleur? En hoeveel discipelen waren er met een andere huidskleur? En doordat ik gesprekken ben aangegaan kom je achter de meest schrijnende vragen. Hoe leg je aan een kind met een prachtige huidskleur en kroeshaar uit dat ook zij naar de hemel gaat als zij vraagt: “Waarom zijn er geen donkere engelen mama?”

Ik ga mijn dochter in ieder geval voorlezen uit boeken die nu massaal worden gedeeld op het internet. Ik zal haar proberen uit te leggen wat er is gebeurd in 2020 en dan niet alleen over de pandemie, dan wel de enorme recessie, maar juist over vrijheid je te kunnen bewegen en hoe er eindelijk stappen werden gezet in het opheffen van constitutionele racisme.

Een wereld zonder racisme

Ik hoop oprecht dat dit het begin is van een nieuwe fase. Het is wellicht een utopische gedachte van mij, maar ik begrijp niet dat er een discussie is ontstaan rondom racisme. Gelijkheid hoort niet ter discussie te staan, maar is juist een groot goed. Ongeacht geslacht, huidskleur, beperking, afkomst, sexuele geaardheid of wat voor ‘onderscheidende term’ er ook moge zijn. Iedereen heeft het recht om te mogen zijn, want dat is een wereld waarin ik mijn dochter hoop te zien opgroeien. Hoe denk jij hierover lieve mama?

Lees ook: Sharon belandt in het IVF-centrum: ‘Wat heeft mij dat enorm geraakt’