Naar het consultatiebureau

Omdat er op dat moment nog allemaal regels zijn in verband met corona, kan ik niet zomaar langskomen bij het consultatiebureau. Ze geven aan dat er minder mensen aan het werk zijn en ik kan daarom drie weken later terecht. In de tussentijd heb ik mijn telefoon in de aanslag en film ik mijn zoontje om vast te leggen dat zijn ogen dingen doen die niet horen. Na drie weken heb ik een mapje vol met foto’s en filmpjes die ik op het consultatiebureau laat zien. De arts vindt het niet verontrustend en doet een ogentest met een lichtje. Mijn zoon volgt het lichtje heel goed en de andere testjes doet hij ook goed. Omdat zijn ogen tijdens het bezoek ook op de gewone stand blijven staan ziet de arts geen reden om mij door te verwijzen. Pas als hij bijna 4 jaar is roepen ze hem weer op voor een oogtest. Hier ben ik het niet mee eens, ik wil doorverwezen worden en goed onderzoek doen, omdat ik hem met 4 maanden al heb zien knijpen. Op basis van mijn mapje met foto’s en filmpjes wil de arts mij dan wel doorverwijzen, maar zelf verwacht ze er niet zoveel van.

Een bezoek aan de oogpoli

We mogen plaatsnemen bij wachtkamer ‘Appel’ en wachten tot we opgeroepen worden. Mijn zoon heeft zijn Bing knuffel mee, hij is anderhalf jaar oud en ik heb hem uitgelegd dat de ogendokter zijn oogjes even wil controleren, omdat hij er wel goed mee moet kunnen zien. De orthoptist roept ons en begint een praatje, ze wil weten wat er voorafgaande ons bezoek al is getest en waarom we er zijn. Tijdens dit gesprek draait mijn zoon zijn oog alweer een paar keer weg, dus de arts ziet het gelukkig zelf ook. Zij doet een aantal testjes die, ook nu weer, best goed gaan. Daarna doet ze de druppeltest. Dit zijn druppels met een vloeistof die de pupillen verwijden. Zo kan het oog goed bekeken worden en kan de sterkte gemeten worden. Ze onderzoekt de oogstand, de onderlinge communicatie/samenwerking tussen de ogen en zijn sterkte. Mijn zoon werkt goed mee, al vond hij de druppeltjes niet zo prettig, omdat ze lichtjes prikken en daarna zijn zicht wazig maken.

De uitslag van de druppeltest

Na de druppeltest weten we meteen de uitkomt, zijn ogen communiceren nog goed met elkaar maar hij heeft een sterkte afwijking. Uit de test blijkt hij flink verziend te zijn, zijn ogen hebben +7. Ik schrik hier heel erg van. De arts legt uit dat hele jonge kinderen onwijs goed kunnen bijstellen, maar dat ze hier heel moe van worden. Zodra ze dan moe worden, lukt het niet meer en komt het scheelkijken om de hoek. Ik bespreek met haar waar ik op moet letten bij het aanschaffen van een bril en ze zegt dat ik niet naar een commerciële partij moet gaan en het beste bij de verzekering kan informeren welke opticien in mijn omgeving gespecialiseerd is in kinderbrillen met een grote sterkte afwijking. Plusglazen zijn namelijk vrij dik en niet iedereen heeft de kunde om deze mooi fijn te slijpen en ook nog op kinderformaat.

Op zoek naar een mooie bril

Gelukkig vinden wij dezelfde dag nog een goede opticien die samen met ons alles op alles zet om onze zoon van een mooie bril te voorzien en waar ze de kunde hebben om de glazen fijn te slijpen zodat we straks geen ‘bril met jampotglazen’ hebben. Met de beste bedoelingen sturen mensen allemaal kinderbrillen naar mij door voor hele jonge kinderen, ik vind ze zelf verschrikkelijk. Ze lijken op duikbrilletjes in alle kleuren van de regenboog. Ik wil mijn kind niet voor schut laten lopen, een bril is prima, maar naast dat het moet werken, moet hij er ook nog leuk uit zien. Zelf heb ik regelmatig kinderen met leuke brillen gezien, dus we zoeken tot we de juiste bril hebben gevonden.

Ik snap dat een baby een soort duikbril-bril nodig heeft, maar mijn zoon is op dit moment anderhalf jaar oud en heeft zo een groot sterkte verschil dat we verwachten dat hij zijn bril goed op zal houden, omdat hij alles veel beter gaat zien.

Met het montuur van zijn zonnebril in gedachten vraagt de opticien allemaal soortgelijke monturen aan die geschikt zijn voor +7 glazen. Deze glazen passen namelijk niet in elk montuur. Als we gaan passen nemen we Bing weer mee. Mijn zoon wil de brillen niet passen en het is tranen met tuiten. De opticien heeft veel geduld met hem, kletst over Bing en treinen en onze zoon lijkt wat te ontspannen. We laten Bing eerst alle brillen passen en zeggen dan dat Bing de brillen ook wel bij onze zoon wil zien, dus bril 1 bij Bing op het hoofd. ‘Wauw Bing, wat staat die je mooi! Hoe zal hij bij Novan staan?’ en zo deden we de bril vervolgens mij mijn zoontje op. Er blijft een selectie van drie brillen over die we mee naar huis mogen nemen, zo kunnen we thuis in alle rust ook even kijken en een keuze maken.

Vanaf vandaag een bril

De bril is binnen twee dagen klaar en als we hem ophalen zijn we natuurlijk benieuwd hoe Novan gaat reageren als hij alles anders ziet. In de winkel zien we eigenlijk geen verschil. Niet zoals filmpjes van dove kindjes die opeens kunnen horen. Eenmaal thuis merken we verschil, hij voelt opeens aan de muur, aan de kussenhoezen en andere dingen met een reliëf. Hij kan zonder bril waarschijnlijk heel slecht diepte zien en bij de muur heeft hij dus nooit de lijntjes van het cement tussen de stenen gezien. Gelukkig laat hij zijn bril altijd op, hij staat ermee op en de bril gaat als laatst af als hij gaat slapen. Ook in het zwembad en onder de douche, met stoeien en koprollen, altijd heeft hij zijn bril op.

Zijn bril staat hem geweldig en dagelijks krijgt hij complimentjes over zijn bril van mensen die we tegenkomen. Inmiddels is hij bijna 4 en vind ik het zelfs gek als hij zijn bril even af heeft tijdens het schoonmaken.

Tips als jouw kind een bril nodig heeft

Het was helemaal nieuw voor ons, dat hele bril-verhaal, omdat we zelf geen brillen hebben zocht ik veel op internet naar verhalen van andere ouders. Uiteindelijk hebben we het zelf allemaal geregeld, maar ik zet graag mijn tips op een rijtje.

• Vraag een doorverwijzing als jouw gevoel zegt dat er iets is met de ogen van je kind. Wij hadden er misschien met 4 maanden al achter kunnen zijn, maar als ik mij de tweede keer ook had laten wegsturen had mijn zoontje op zijn vierde pas een volgende test gehad en in dat geval had hij dan een operatie aan zijn ogen moeten ondergaan, vertelde de arts.

• Vertel je kind wat er ongeveer gaat gebeuren, het is allemaal al spannend genoeg en helemaal als je niet zo goed kan zien. *Neem een knuffel mee en laat dingen eerst doen bij de knuffel, zodat je kind ziet wat er gaat gebeuren.

• Ga op zoek naar een goede opticien die de tijd neemt voor je kind en ook op zijn/haar niveau kan praten. Bel je zorgverzekering om aanraders te vragen.

• Neem een knuffel mee die wat groter is, zodat die eerst de brillen eens kan passen, dit werkte voor Novan perfect.

• Vraag je selectie brillen mee naar huis, zodat je in de veilige thuisomgeving nog eens met de brillen kunt wisselen om een keuze te maken.

• Maak een foto van elke bril terwijl je kind hem op heeft, zo kun je wat makkelijker de brillen naast elkaar bekijken welke leuker is.

• Heeft je kind de bril? Vraag iedereen die je tegen gaat komen of ze complimentjes willen geven. Op de koffie bij opa en oma? Laat ze dan zeggen dat hij een prachtige bril heeft uitgekozen en dat het hem heel mooi/stoer staat. Je kind moet ook wennen en als iedereen dan zegt hoe mooi, leuk of stoer het is dan wordt die bril iets leuks. Zelf doe ik dat nu ook als ik kinderen zie die sinds kort een bril dragen.

Hopelijk helpen deze tips je bij het omgaan met kleine kinderen die een bril dragen. Onthoud dat het belangrijk is om geduldig te zijn terwijl ze wennen aan hun nieuwe bril en zicht. Met de juiste zorg en aandacht zullen ze snel wennen aan hun bril en kunnen ze de wereld met heldere ogen zien.