Een moeder met zes kinderen biecht op. “Mijn kinderen gaan maar drie keer per week onder de douche … vaker kom ik er gewoon niet aan toe!” Hoezo ‘maar’ drie keer denk ik terwijl ik haar post verder lees, dat zijn in totaal toch al minimaal achttien douchebeurten!

Hekel aan water

Ga dat maar eens doen naast je andere dagelijkse taken. Toch wordt deze moeder compleet afgebrand en ze wordt zelfs beschuldigd van kindermishandeling.

Laat ik maar niks zeggen dan. Ik ben al blij als ik die waterhaters van mij vaker dan één keer per week onder de douche krijg! Ze hebben een gruwelijke hekel aan water. De oudste van zes jaar springt tegenwoordig wel regelmatig uit vrije wil onder de douche, maar de middelste krijst als een mager speenvarken alles bij elkaar.

Het water lijkt hem letterlijk pijn te doen op zijn huid. De jongste is er ook niet dol op, dus sta ik ’s avonds met een nat washandje en soms wat zeep te boenen en dat gaat prima.

Vroeger ging dat bij ons thuis niet anders. In het weekend gingen we als kind uitgebreid in bad en doordeweeks, uitzonderingen daargelaten, ging er een nat washandje overheen en klaar. Ik weet nog goed hoe mijn oma me op de warme wasmachine zette en me van top tot teen inzeepte en vervolgens met een washandje schoonmaakte. We waren nooit vies en we waren nooit ziek.

Snelle poetsbeurt

Ik snap alle ophef niet zo. Als het nou over pubers ging, die als lopende hormoonbommen met een groene walm om zich heen weigeren om te douchen, dan snapte ik het wel, maar peuters en kleuters? Tenzij ze een dagje in de blubber hebben gespeeld, kan ik me niet voorstellen dat ze zo vies zijn dat ze dagelijks onder de douche moeten. Ook voor hun kwetsbare huid lijkt het me meer kwaad dan goed doen.

Tot ze wat ouder zijn houd ik het ’s avonds maar bij een snelle poetsbeurt met een nat washandje. Dat scheelt een hoop tranen en dat smoeltje is evengoed weer lekker schoon.