Een dag uit het leven van een relpeuter
Kijk, ik wist echt wel dat het er een keer van zou komen hoor. Ik bedoel, je hoort zelden of nooit verhalen over een super makkelijk, meegaand kind van twee. Dus toen mijn kind in februari die leeftijd bereikte, dacht ik: let’s have it. Hoe erg kan het nou helemaal zijn? Hij slaapt goed, luistert goed, vindt alles gezellig. Als dat wat minder wordt, dan kan ik dat natuurlijk gewoon hebben. Dat ik goed een maand later de trotse ouder zou zijn van een jongetje dat in zijn pink meer gevoel voor drama heeft dan Shakespeares’ Hamlet, had ik nog even niet voorzien. Een dag uit het leven van een peuter: to be or not to be zou Hamlet zeggen
1. Het is 7.00 uur, rise and shine! Rap een beetje, want ik lig hier al een poos en als ik nog harder ga schreeuwen bellen de buren een ambulance dus komt er nog wat van?
2. Zeg, kan ik eigenlijk nog iets te eten krijgen in deze ballentent? De service laat écht te wensen over. Waarom staat het eten niet al klaar als ik beneden kom? Omdat ik geen geduld had, zeg je? Nou dat heb ik nu nog steeds niet dus hup, de keuken in.
3. Ah, mama, ik zie dat jij je inmiddels ook hebt aangekleed en op het punt staat om ook te gaan ontbijten. Ik ben nú klaar met eten en ik wil nú schoongepoetst worden. Nee, ik duld geen tegenspraak.
4. Ga je ontbijten? Meen je dat nou? Waarom ga je niet even een huis van Duplo voor me bouwen? Of een treinbaan? Of, nog leuker: haal maar eventjes die auto’tjes die ik net onder de bank gereden heb voor me terug. Vandaag nog!
5. Wat heb je eigenlijk op brood? En waarom had ik dat niet? Voor straf wil ik drie hapjes. Van elke helft van je boterham. En ik wil wat jij drinkt, zodat ik het over tafel uit kan smeren.
6. Ik wil niet zeuren (haha, grapje), maar ik wil eigenlijk wel naar buiten. Naar de bakker. Of nee. Zwemmen! Zwemmen is een goed idee! Wacht, nee, ik wil naar de kinderboerderij. Dat kan niet? Wat zeg je? Jasje aan? Ik wil helemaal niet naar buiten, ik wil een banaan!
7. Ah, ik zie dat je de schil van mijn banaan hebt afgehaald. Niet om het een of ander, maar dat kan ik heel goed zelf, dus ik ben niet van plan deze satansvrucht nog verder op te eten. Je mag het zelf hebben en … Ho eens even, neem je nou een HAPJE? ZIT JE ME IN DE MALING TE NEMEN?
8. Ja, ik ga de hele weg naar het park drammen om taart. Wat denk je zelf? Ik heb jouw figuur al lang geleden geruïneerd en iedereen vind mij toch schattig, ook als ik dik zou zijn, dus we gaan gewoon taart eten hé mam?
9. Ja, ik ga de hele weg naar huis schreeuwen, omdat ik geen taart mocht. Eigen schuld, dikke bult.
10. En die boterham hoef ik ook niet meer.
11. En ik ga al helemáál geen middagdutje doen. Ik … ben … niet … moe!
12. Misschien toch een beetje. Maar alleen omdat ik dat wil en niet omdat jij dat zegt.
13. Ah, het wordt stil in de woonkamer en ik vermoed dat je klaar bent met opruimen en eens even lekker een boterham gaat eten. Wat dacht je ervan luie tak, kom mij eens halen.
14. En geef mij dat broodje maar, ik ben uitgehongerd. Dat krijg je ervan als ik tussen de middag geen brood mag eten. Of wil eten, of whatever.
15. Waar is mijn vader eigenlijk? PAPA! PAAAAAAPAAAAAA! Hoezo hij kan me niet horen? Hoezo papa moet werken? Jij moet werken. Papa is véél leuker. En opa en oma ook. Van opa mag ik namelijk wel altijd taart.
16. Eens even kijken, papa is thuis, dat betekent dat we bijna gaan eten. Tijd voor een koekje. MAMA! KOEKJE! KOEKJE ETEN! MAMA! MAMA! MAMA! MAMA! Waarom doet ze nou alsof ze me niet hoort? Misschien moet ik iets harder roepen.
17. Ik krijg geen koekje? Dan moet je het zelf maar weten. Ik ga even mijn krat duplo op de kop zetten en door de kamer schoppen.
18. Opruimen? Mama, mij vragen om op te ruimen is net als jou vragen om te stoppen met wijn drinken: gaat niet gebeuren. Wat eten we eigenlijk? En waar is de broccoli? Geen broccoli? PANIEK!
19. Ik wil alleen maar broccoli. Of toetje. Of, nog beter: laten we een stukje gaan lopen en een ijsje gaan eten. Ja toch? Haha dat is echt een heel goed idee.
20. Je kan me nu wel naar bed brengen, maar ik heb nog geen ijsje gehad dus je kunt het vergeten.
21. Oke, ik ga slapen. Maar alleen omdat ik dat wil.
Schrijf je mee?
Wil je ook je verhaal of hersenspinsel met andere mama’s (to be) delen? Dat kan! Stuur je blog (500 - 800 woorden) naar redactie@wij.nl onder vermelding van ‘Gastblog’ en wie weet staat jouw verhaal binnenkort online!