De piemelfascinatiefase: Mama, waar is jouw piemel?
Zoals wel meer moeders hebben gedaan, droomde ik weleens van het moederschap voordat de eerste geboren werd. Maar ik had toen nooit gedacht dat ik in een huis zou wonen waar drie kleine jongetjes allemaal tegelijk door een piemelfascinatiefase gaan!
Met mijn slaperige hoofd trek de badkamerdeur open om ’s ochtends vroeg naar de wc te gaan. Meteen ben ik wakker, want daar staat er weer eentje. Met zijn hele zaakje op de wc-bril gedrapeerd en zijn armen in de lucht staat hij te urineren. “Kijk mama, zonder handen!” Gefeliciteerd met deze mijlpaal jongen. Ik ga wel naar de wc beneden. Dat wordt weer extra poetsen straks, want goed mikken is weer een hele andere vaardigheid dan ‘met je armen in de lucht kunnen plassen’.
Compleet gefascineerd door hun wormvormige aanhangseltje
Het is echt een dingetje bij jongens, die penis, piemel, slurf, brandweerslang. Compleet gefascineerd zijn ze door dat wormvormig aanhangseltje. Wat kun je er allemaal mee, waarom mag ik er geen brandweertje mee spelen en vooral; waarom ziet-ie er soms anders uit?
Je wil niet weten hoe vaak er eentje in paniek naar me is toegerend, of zelfs gekropen want ja de jongste begint er ook al mee, omdat z’n “piemel zeer doet, want hij ziet eropeens zo anders uit.” Dan kijk je met ze mee en zie je dat dingetje als een soort compaswijzertje die in de war is geraakt naar het noorden wijst. “Oh dat, ja dat is heel normaal en zal wel vaker gebeuren. Maak je er maar niet druk om.”
Mama! Waar is jouw piemel?
Of de eeuwige vraag wat meisjes dan hebben als ze geen piemel hebben. Een vraag die voor het eerst geschokt gesteld werd toen ze de badkamer kwamen binnenstormen terwijl ik net onder de douche wilde stappen. “Mama! Waar is jouw piemel? Heb jij die niet?” Nee jongens, als ik een piemel had gehad dan waren jullie niet geboren.
En voor zover hun kleine breintjes het begrijpen leg ik ze kort uit dat meisjes en jongens er nou eenmaal anders uitzien. Meisjes hebben geen piemel. “Oh, dat is wel verdrietig voor jou zeg”, was hun conclusie. Nou, dat is zeker hartstikke verdrietig, maar ik denk dat we er nu wel meer dan genoeg in huis hebben! En stop hem eens heel snel terug in je broek, niet iedereen hoeft hem te zien! Ik vrees dat die piemelfascinatiefase nog wel een aantal jaren gaat duren …
Lees ook: ‘Dit zijn de 5 domste vragen die ik aan mijn kind stel’