Annette: Na een paar jaar verdwijnt de behoefte van kinderen om ergens op te kauwen, toch? Niet bij ons!

Annette: Na een paar jaar verdwijnt de behoefte van kinderen om ergens op te kauwen, toch? Niet bij ons!

De kauwbehoefte van jonge kinderen is in de beginjaren heel normaal. Als baby begint het al met een zuigreflex, daarna wordt er gesabbeld op handjes of speelgoed en uiteindelijk gaan ze over op kauwen tegen de druk van doorkomende tandjes. Als ze een paar jaar verder zijn, verdwijnt ook de behoefte om ergens op te kauwen, toch? Niet bij ons!

Geschreven door Annette van den Berg

Mijn zoons van 7 en 5 jaar oud komen regelmatig thuis met gaatjes in hun kleren. Vooral op de hals, borst en de mouwen van truien en shirts. Wat blijkt nou? Ze kauwen erop! Het liefste steken ze zo’n heel stuk stof in hun mond en bijten er lustig op los tot de gaten erin vallen. Hoe vaak ik ook aangeef dat ze daarmee moeten stoppen, want een gloednieuwe trui ziet er meteen al uit als een oud vod, ze lijken er niet mee te kunnen stoppen.

Nagelbijten

Terwijl de oudste dan vaak overgaat op kauwen op zijn potloden of pennen en zelfs knuffels, zoekt de ander zijn toevlucht tot zijn nagels. Die zijn inmiddels tot stompjes afgekauwd en ik heb een beloningssysteem met hem opgesteld: als je nagels weer minimaal 5 mm lang zijn, mag je een cadeautje uitzoeken. Maar ook dat heeft geen enkel effect. Hij kan er gewoon niet mee stoppen. ’s Nachts in zijn slaap ligt hij zo hard te knarsetanden dat we het een verdieping lager door twee deuren heen zelfs horen. Kortom: ik word gek van dat geknaag op alles wat los en vast zit!

Bijtringen voor oudere kinderen

Ik werd door iemand gewezen op bijtkettingen voor oudere kinderen. Even onderzoek doen. Wanneer ik de ervaringen van andere ouders lees, herken ik meteen mijn eigen kinderen. ‘Het kauwen op een bijtketting helpt bij prikkelverwerking en het vinden van rust.’ Ouders schrijven hoe het nagelbijten meteen over was, hoe hun kind zich beter kon concentreren op school en beter met prikkels om kon gaan. Ik heb nooit eerder een verband gelegd tussen ergens op kauwen en prikkelverwerking, maar er vallen voor mij meerdere puzzelstukjes op hun plaats.

Mijn drie zoons lijken alle drie gevoelig te zijn voor prikkels, hebben een druk hoofd dat moeilijk stopt met denken en met name de tweede vindt het moeilijk om zich te concentreren op, bijvoorbeeld, zijn schoolwerk. Zelfs de jongste heeft de extreme behoefte om ergens op te bijten, want hij heeft zijn houten bed als een hamster afgeknaagd. Op sommige plekken ontbreekt gewoon zo’n 5 cm hout! De splintertjes tuft hij netjes uit, maar ik maak me soms wel zorgen of er niet iets scherps in zijn buik terechtkomt.

Gelukkig valt het niet zo op dat het een veredelde speen is

Ik had nooit gedacht dat ik nog bijtringen voor mijn oudere zoons zou moeten aanschaffen, maar ik ga het toch maar eens proberen, zo’n bijtketting. Gelukkig hebben ze allerlei leuke vormen en kleuren aan een stoer touwtje, dus dan valt het ook niet zo op dat het eigenlijk gewoon een veredelde speen is. Ik ben in ieder geval erg benieuwd naar het resultaat! Hopelijk worden ze er iets rustiger van, zodat ze zich beter kunnen concentreren en ik geen truien meer vol hoef te strijken met plaatjes.

Beeld: iStock.com/sturti