Onderhandelingen en manipulaties zijn bij onze zoon van drieënhalf aan de orde van de dag. Hieronder 7 tips om ermee om te gaan. Ja, óók als je denkt dat je er zelf niet aan mee hoeft te doen.

1. Wees vasthoudend

Als ik zeg dat hij nog drie happen van zijn avondeten moet eten, biedt hij standaard één. We komen echter nooit uit op twee. Het is drie (hoera voor mama!) of helemaal niks (jeej voor de peuter!).

2. Bluf

Als ik zeg dat hij zijn korstjes op moet eten, loopt onze zoon de kamer in en is even stil. Dan komt hij terug en zegt: “Papa zegt dat ik geen korstjes maar alleen de boterham hoef op te eten!” Je snapt dat papa op dat moment niet eens thuis was. Pure bluf dus. Wat doe je dan? Ik zette mijn pokerface op en zei: “Nou, papa heeft mij net gebeld en zegt dat je toch je korstjes op moet eten.”

3. Pick your battles

Als het gaat om het aantal speelgoeddieren dat hij mee wil nemen als we ergens naartoe gaan is het eerste bod van mijn zoon vaak acht terwijl ik twee eis. Soms komen we hier wel uit op drie of vier. Inconsequent? Ach, pick your battles.

4. Sluit een compromis

Soms kiest hij voor een andere tactiek. Als ik zeg dat hij nog drie happen moet eten, zegt hij: “Kleine hapjes!” en gaat vervolgens hele kleine muizenhapjes opscheppen. We laten hem dan zien welke hoeveelheid wij acceptabel vinden en daar gaat hij meestal mee akkoord.

5. Zucht en denk: het is een fase

Bij het haren wassen schreeuwt hij steevast moord en brand. Op een avond probeerde ik: “Als je nou niet huilt dan krijg je van mama rozijntjes.” Daarop gilde hij: “Nee, ik wil geen rozijntjes! Ik wil gewoon huilen!” Pfff, oké dan.

6. Geef je over

Alles hebben we geprobeerd om hem zindelijk te krijgen, waaronder beloningssystemen met stickers, iets lekkers en zelfs een fiets als hij volledig zindelijk zou zijn. Zijn reactie? “Ik wil geen fiets, ik wil gewoon in mijn luier poepen!” Zucht. Let it go. Hij kiest zelf wel een moment.

7. Lach en geniet

Als we frietjes gaan halen bij de snackbar krijgt onze zoon altijd een lolly van de eigenaar. Deze keer had de eigenaar het echter niet in de gaten. Wij proberen hem uiteraard te leren dat hij er niet om mag vragen. Zijn kleine zusje had thuis weleens het woord “sorry” gezegd maar sprak dat uit als “lolly”. Onze zoon zag zijn kans schoon en vroeg aan zijn zusje of zij misschien even bij hem wilde komen staan (pal naast de eigenaar van de snackbar). Vraagt onze zoon aan zijn zusje: “Zeg eens sorry.” Dus zij: “Lolly.” Mijn zoon kijkt met een schuin oog naar ons en dan hoopvol naar de man achter de balie. Wij lagen in een deuk.

Dat onderhandelen is af en toe best wel vermoeiend. Vooral omdat een tegenbod van ons vaak gepaard gaat met een driftbui van zijn kant. Het manipuleren wat hij sinds kort doet, daar kan ik alleen maar heel erg om lachen. Maar dat probeer ik te doen waar hij niet bij is natuurlijk …

Lees ook: 20 gedachten die je hebt tijdens de driftbui van je dreumes