Uit het hart: 'Zon, zee, strand en kleine zombies achter schermen. Waarom?!'
Soms word je als moeder diep geraakt. Zomaar ineens. Door iets wat je leest, ziet op tv of zelf meemaakt. Emoties borrelen op. Je schreeuwt, huilt of lacht. En je moet het kwijt. Maar waar dan? Tegen wie en hoe? Dat kan hier. In onze nieuwe rubriek: Uit het hart. Over zaken die ons raken. In deze eerste ‘Uit het hart’ gaan we naar het zonnige Mallorca, waar Nadia met haar gezin vakantie viert. Ze geniet volop van zon, zee, strand en lekker eten. Ze ziet ook heel veel jonge kinderen die vrijwel direct een tablet voor hun neus krijgen als ze ergens aan tafel gaan. En dat raakt haar. “Waarom kiezen zoveel ouders ervoor om hun kinderen meteen buiten te sluiten?”
Samen zijn
Voor mij is vakantie het moment om quality time door te brengen met mijn gezin. We zijn er om te genieten van elkaars gezelschap, nieuwe dingen te ontdekken en herinneringen te maken. Lekker uit eten gaan in een restaurant, of in het hotel hoort natuurlijk ook bij een vakantie. Maar wat me deze vakantie opviel, was dat we omringd waren door tafels waar de kinderen in hun eigen wereld zaten met een tablet of telefoon. Sommige compleet met koptelefoon op. Afgesloten van hun omgeving. Zelfs de kleintjes in een kinderstoel …
Wanneer kinderen direct na aankomst in het restaurant een tablet krijgen, lijkt het alsof ze al buitengesloten worden van de ervaring. In plaats van samen te praten, lachen en genieten van het eten, zien we alleen maar zombie-achtige kinderen die hun eten gedachteloos opeten omdat ze verdwenen zijn in hun scherm. Wel makkelijk voor de ouders, maar absoluut niet mijn keuze.
Lees ook: Je kind achter een scherm laten eten? Liever niet
De tablet als redmiddel
Ik begrijp heel goed dat een tablet of smartphone een redmiddel kan zijn in een restaurant. Wanneer je met jonge kinderen in een restaurant bent, kan wachten op het eten en aan tafel blijven soms een uitdaging zijn. Het lijkt misschien de makkelijkste oplossing om je kind stil te houden door een scherm aan te bieden. Maar wat ik me afvraag, is dit echt de beste manier is om met zo’n situatie om te gaan?
In plaats van samen te praten, lachen en genieten van het eten, zien we alleen maar zombie-achtige kinderen die hun eten gedachteloos opeten omdat ze verdwenen zijn in hun scherm.
Samen eten, samen ervaren
Mijn idee is dat je uit eten gaat om samen te zijn, niet om je kinderen al direct in hun eigen digitale wereldje te laten verdwijnen zodat jij rustig met je partner kan eten. Mijn kinderen zijn 4 en net 6, maar hebben deze vakantie geen één keer een scherm gehad aan tafel - en er ook niet om gevraagd. Het is misschien niet altijd makkelijk, maar het zorgt wel dat je kinderen weten hoe ze zich gedragen aan tafel en dat we meer betrokken zijn bij wat er om ons heen gebeurt. Tuurlijk heb je soms gemekker over wat ze moeten eten en of het nog lang duurt, maar dat hoort erbij.
Een ijsje toe
Hoewel schermen een snelle oplossing kunnen zijn, geloof ik dat het belangrijk is om momenten te creëren waarop je samen kunt zijn en echt kunt genieten van elkaars gezelschap. En samen eten lijkt mij daar één van, zeker op vakantie heb je toch genoeg te bespreken met elkaar? Wat jullie die dag hebben gezien, of wat jullie die vakantie nog willen doen. Laat die tablet daarom lekker in de hotelkamer of appartement en beloof je kinderen gewoon een lekker ijsje na het eten. Een beetje omkopen mag best ;)
Ook iets uit je hart delen?
In de rubriek ‘Uit het hart’ delen (aanstaande) moeders wat ze raakt, bezighoudt of opvalt. Gewoon, recht uit het hart, zoals het komt. Wil jij je hart ook (anoniem) luchten? Dat kan natuurlijk. Stuur een mail met jouw gedachten naar redactie@wij.nl o.v.v. Uit het hart. De redactie neemt bij plaatsing contact met je op.