Als puber was ik verschrikkelijk, stemmingswisselingen waar je u tegen zegt en een kop vol puisten. Mijn ouders hadden het flink met mij te stellen. Vrij jong al ging ik aan de pil, om de acne te laten verminderen (jaja, tuurlijk). Het werkte wel, de acne verdween de stemmingswisselingen werden uiteindelijk ook minder.

Minder acne door de pil

De jaren die erop volgden verliepen prima op af en toe een puistje na. Ik bepaalde zelf wanneer ik ongesteld werd of sloeg het lekker een keer over. En ondertussen bouwde ik samen met mijn partner een leven op, vaste baan, huisje kopen, katten erin oftewel huisje, boompje, beestje. Tot het na een supervakantie in Mexico weleens tijd werd voor kids, stoppen met de pil dus.

Kinderwens, dus stoppen met pil

Direct na de vakantie stopte ik met de pil, spannend was dat! In het begin gingen er tig testjes doorheen omdat ik maar niet echt ongesteld werd en dus steeds dacht (en hoopte) zwanger te zijn. Na een paar weken begon de huid in mijn gezicht steeds slechter te worden. Totdat ik er uiteindelijk uitzag als een 15 jarige puber. Helemaal vol zat ik, zelfs mijn schouders deden mee.

Helaas bleef het daar niet bij. Mijn gedrag begon ook te veranderen. In no time kon mijn stemming omslaan van vrolijk naar flink geïrriteerd. Ongelooflijk hoe gefrustreerd je kan raken van mensen die op een broodje zitten te kauwen, hoe je je loopt op te naaien omdat de muziek in de mediamarkt te hard staat of hoe graag je de verkoopmedewerker over de toonbank wilt trekken omdat het artikel dat je wilde hebben is uitverkocht.

Stemmingswisselingen door ontpillen

Toen ik na een aantal maanden nog steeds geen regelmatige cyclus had en ik eruitzag als een 15-jarige met een minderwaardigheidscomplex besloot ik het roer om te gooien. Ik begon gezonder te eten (een pak suiker per week is toch best veel met zijn tweetjes), geen zwangerschapstests meer te doen en nam vervolgens een week vrij om bij te komen (het was ook best druk op het werk). Resultaat: zwanger!

Zwanger na stoppen met anticonceptie

Uiteindelijk heeft het maar 8 maanden geduurd voordat ik zwanger werd van mijn zoon, ruim binnen het gestelde jaar dat men voor ontpillen opgeeft. Bij de tweede duurde het iets langer, 10 maanden. Toen heeft een weekje Kreta ervoor gezorgd dat ik zwanger raakte van onze tweede zoon. En natuurlijk ook een dieet met weinig suikers, redelijk gezonde voeding (ja hoor, vrijdag patatdag mag best), regelmatig naar de naaldjesdokter (acupunctuur) en wat ontspanning op z’n tijd.

En het mooiste was nog dat het ontpillen de tweede keer een stuk minder heftig was. Puistjes waren er wel maar een heel stuk minder, zo ook de stemmingswisselingen. Ik had zelfs een cyclus! Neemt niet weg dat elke pijnlijke tepel, een dag over tijd en gevoel van misselijkheid een reden was om een test te doen …

Deel je verhaal

Wil je ook graag je verhaal aan andere mama’s (to be) vertellen? Dat kan! Schrijf een blog (500 - 800 woorden) en stuur die naar redactie@wij.nl. Wie weet delen we jouw verhaal binnenkort op de kanalen van WIJ. Verhalen kunnen ook anoniem geplaatst worden. Let op: we delen geen verhalen die elders gepubliceerd zijn.