Over de film Sound of Freedom

Het kan dat je al meer gehoord hebt over deze film, aangezien er best wat ophef is geweest. De film is jaren terug al gemaakt, maar de makers kregen de film niet uitgegeven. Hierdoor had ik zelf het idee dat er bekende personen of instanties in een kwaad daglicht gezet worden, en dat niemand de film hierdoor durfde uit te geven. Dit is overigens niet echt het geval, ik denk dat studio’s zich gewoon niet wilde wagen aan zo een pijnlijke realiteit, want dat is het. Gelukkig durfde Angel Studio’s het uiteindelijk tóch aan, en na een succes in Amerika zijn Nederlandse bioscopen gelukkig ook over de streep en kun je de film sinds eind oktober 2023 ook hier bekijken!

Waar gaat Sound of Freedom over?

In Sound of Freedom volgen we agent Tim Ballard, een special agent die zich bezighoud met undercover operaties om zo pedofielen op te sporen. Ergens in het begin van de film zie je een gesprek tussen collega’s waar zij beseffen dat ze wel de pedofielen opsporen en achter slot en grendel zetten, maar dat ze de kinderen niet meer terugzien. En dan knapt er iets, Tim besluit het anders aan te pakken en begint een particuliere onderneming om zelf kinderen te kunnen redden én hun handelaars op te pakken. In de film gaat het hoofdzakelijk over een broer en zus, Rocio en Miguel, die je in het begin van de film ziet verdwijnen.

Mijn bezoek aan Sound of Freedom

Omdat ik nieuwsgierig ben naar deze film, zit ik meteen de eerste dag dat hij in Nederland draait in de bioscoop. De zaal is niet vol, maar dat komt misschien ook omdat het een doordeweekse middag is. De film begint met echte beelden van beveiligingscamera’s waarop je kinderen ontvoerd ziet worden. Deze beelden grijpen mij al aan, kleine kinderen die op straat spelen en worden gegrepen door twee mannen op een scooter en wegrijden. Wanneer je een paar minuten later getuige bent van hoe makkelijk een dame twee kinderen kan ontvoeren en hun eigen vader ze zelfs nog wegbrengt in de val trekt mijn buik zich samen.

Ik heb zelf een dochter en een zoon en zie mijn eigen kinderen terug in de hoofdrolspelers. Hoe zij in busjes worden geladen, hoe ze op de foto moeten en vervolgens in containers de zee over gaan op weg naar een leven in de hel. Het jongentje wordt meteen verkocht, waardoor ze niet meer samen zijn. En ook in hoe de zus haar kleine broertje wil beschermen zie ik het karakter van mijn eigen zorgzame dochter.

Hierna wisselen verschillende beelden zich af, maar seksueel misbruik wordt (logisch) niet in beeld gebracht. Wel zijn de scènes zo goed gefilmd dat je direct weet wat er gaat gebeuren als je Rocio, de zus, in een oud motel op een bed ziet zitten en er een dronken man binnenkomt. Rocio kijkt naar hem en slaat haar ogen angstig neer, de man doet vervolgens de gordijnen dicht en als kijker weet je genoeg.

Buikpijn en misselijk

Sound of Freedom is voor mij geen film die ik ontspannen en voor mijn plezier ga kijken. Voornamelijk de eerste helft doet wat met mij. Mijn kinderen hebben ongeveer dezelfde leeftijd als de kinderen uit de film, maar ook het gesprek over dat kinderhandel één van de grootste en snelst groeiende vormen van georganiseerde misdaad ter wereld is, raakt me.

Een pakje cocaïne verkoop je één keer, een kind van vijf kun je de komende tien jaar 5x per dag verkopen.

Die komt binnen. Ik ben een beelddenker en het idee dat er duizenden kinderen dagelijks in erbarmelijke omstandigheden leven en de verschrikkelijkste dingen meemaken, breekt mijn hart in duizend stukjes. Ik ben op het moment dat het pauzescherm in beeld komt misselijk en heb buikpijn van wat ik gezien heb.

Na de pauze is de film wat makkelijker weg te kijken, de hoofdrolspelers worden allebei gered en herenigd met hun vader. Ik wil niet de hele film bespreken, omdat ik iedereen aanraad om de film zelf te bekijken. De film laat zien dat we samen een verschil kunnen maken in de strijd tegen mensenhandel en kinderexploitatie, maar dat kan alleen als zoveel mogelijk mensen weten van deze verschrikkelijk duistere kant van de wereld. Aan het eind van de film blijft iedereen zitten, terwijl normaal iedereen direct opstaat bij het zien van de aftiteling. Er is een gekke sfeer in de zaal, iedereen is onder de indruk en moet alles laten bezinken.

Lees ook: Niet elke misbruiker is een enge man in de bosjes

Geïnspireerd op echte gebeurtenissen

Hoewel Sound of Freedom gebaseerd is op ware gebeurtenissen en het werk van Operation Underground Railroad, ben ik op de hoogte dat bepaalde delen van de film zijn aangepast voor dramatische doeleinden. Het blijft natuurlijk wel een film. Het verhaal en de personages zijn geïnspireerd op echte gebeurtenissen uit het leven van Tim Ballard en de O.U.R., ondanks dat is de boodschap van de film het belangrijkste; namelijk de dringende noodzaak om kinderen te beschermen tegen mensenhandel en kinderexploitatie.

We moeten onze kinderen overal ter wereld beschermen en een einde te maken aan deze vreselijke praktijken. In Nederland zal je kind minder snel ten prooi vallen aan dit soort kinderhandelaren, maar het is mijn grootste angst dat mijn kinderen in dit soort netwerken terecht komen en het idee dat er elke jaar twee miljoen kinderen in deze industrie terecht komen, breekt mijn hart.