Een slaapkamer delen? Dat ging bij mijn kinderen prima, tot nu ...
Vroeger was het niet eens een optie om over te discussiƫren. Gezinnen waren veel groter en broers en zussen hadden geen andere optie dan een kamer met elkaar delen. Tegenwoordig lijkt een eigen kamer hebben een belangrijk punt, ook bij mijn eigen kinderen die er nu echt aan toe zijn!
Vol goede herinneringen denk ik terug aan mijn jeugd waarin ik altijd een kamer heb gedeeld met mijn zusje, zelfs tot aan het moment dat er eentje van ons uit huis ging. Het was nooit eens een discussie, want met een gezin met vier meiden en een jongen, waren er gewoon niet genoeg slaapkamers!
Mijn eigen ervaring
Natuurlijk waren we weleens flink gefrustreerd met het gebrek aan privacy, vooral tijdens de tienerjaren. Ook al deelden we een grote zolder en hadden we eigen hoekjes gemaakt door grote kasten als scheidingswand te plaatsen, toch wenste je soms dat je gewoon even de deur in iemands gezicht kon dichtgooien. Wanneer we beiden radio wilden luisteren bijvoorbeeld of wanneer er eentje in een klierbui was en de ander expres irriteerde, maar over het algemeen was het erg gezellig en was het goed voor de onderlinge band.
Een eigen kamer voor onze oudste beter?
Ik zie nu hetzelfde bij ons twee oudste jongens van 7 en 4 jaar. Tot nu toe hebben ze altijd een kamer gedeeld en ze zijn ook de beste vrienden, maar steeds meer beginnen we te merken dat de oudste er baat bij zou hebben om zijn eigen kamer te hebben. Hij heeft het erg nodig om zich ergens ongestoord terug te kunnen trekken na een lange dag op school, hij is erg zuinig op zijn spulletjes en ās avonds wordt hij vaak nog wakker gehouden door zijn jongere broer. Daarom zijn we nu begonnen om de zolder te verbouwen, zodat we daar een extra slaapkamer kunnen maken.
Hij begint nu terug te krabbelen
Nu zijn eigen slaapkamer bijna klaar is, begint hij een beetje terug te krabbelen. Hij vindt het toch wel erg fijn om een kamer te delen met zijn broertje. Ze hebben het gezellig met elkaar, als er eentje bang is kruipen ze bij elkaar in bed en terwijl ze soms ruziemaken over hun eigen domein binnen de kamer, toch leren ze altijd weer om te onderhandelen en samen een oplossing te bedenken.
Ik ben benieuwd of die eigen slaapkamer uiteindelijk wel als slaapkamer gebruikt gaat worden of dat ze toch liever nog een paar jaartjes bij elkaar blijven slapen.
Lees ook: 25 manieren om nee te zeggen tegen je kind (zonder nee te zeggen)