Hormonen gaven me nooit klachten. Een prima, regelmatige menstruatie met gemiddeld bloedverlies en geen lichamelijke klachten. Zwanger, bevallen en poef… daar was hij weer: de menstruatie. Maar dit keer anders dan ik hem tot nu toe kende. Een monster! Met hevig bloedverlies, twee weken klachten als duizeligheid, zweten en ijzertekort. Mijn oplossing? Snel weer zwanger worden en zo lang mogelijk borstvoeding geven! Grapje natuurlijk, al was dat wel de beste oplossing geweest, want dankzij de zwangerschapshormonen voelde ik me altijd top.

Anticonceptiepil

Op een gegeven moment moet je eraan geloven. De zwangerschap is voorbij en de periode van borstvoeding geven is ook zolang mogelijk uitgestrekt, dus er komt een moment waarop je weer ‘terug naar normaal’ gaat. Alleen is mijn menstruatie niet meer normaal, hij geeft hevige klachten die me beperken in mijn dagelijkse leven. Daarom probeer ik voor het eerst in mijn leven de ‘anticonceptiepil’, maar dan in de vorm van een anticonceptiepleister die je één keer per week verwisselt voor een nieuwe. Een lage dosering hormonen die meteen in je bloedbaan worden opgenomen en niet via je spijsvertering gaan.

De eerste maanden ben ik er heel blij mee. Mijn menstruatie is gelijk al minder hevig, al heb ik zo nu en dan wel last van doorbraakbloedingen en ben ik veel vaker misselijk, maar over het algemeen voel ik me snel een stuk evenwichtiger. Wat een uitvinding! Maar na een half jaar verandert dat opeens. Mijn menstruatie wordt langzaamaan steeds minder, er komen geen bloedingen meer tussendoor, opeens krijg ik last van migraines die drie dagen duren, hevige misselijkheid die een week duurt en het ergste van allemaal: psychische klachten.

Suïcidaal

Opeens verander ik in een huilend monster dat met een voortdurende mist in d’r hoofd rondloopt. Dankzij een gezondheidsapp ontdek ik al snel een patroon; de klachten zijn het hevigst in de week dat ik mijn eisprong zou moeten hebben. Het wordt zelfs zo erg dat ik bang word voor suïcidale gedachtes. Ik vertrouw mezelf niet meer in die week. Ook sta ik regelmatig gammel op mijn benen en moet ik me vasthouden aan de wastafel als ik mijn tanden poets. Wanneer het voor een derde maand op rij in dezelfde week gebeurt, ben ik er klaar mee. Stoppen met die anticonceptie!

Typische klachten die bij anticonceptiemiddelen horen

Voor de zekerheid ga ik met mijn klachten ook naar de huisarts. Haar antwoord is duidelijk. “Ja, dat klinken als typische klachten die bij anticonceptiemiddelen kunnen optreden. Ik heb er zelf helaas ook ervaring mee. Mijn advies is om meteen te stoppen.” Ik ruk de pleister eraf en wacht geduldig tot de volgende ‘eisprong-week’. De hevige misselijkheid blijft weg. Net als de psychische klachten en de mist in mijn hoofd. Ik voel me een stuk opgewekter en heb meer energie voor mijn man en kinderen. Het is nog even afwachten of mijn menstruatie geen nieuwe klachten gaat geven, maar alleen al vanwege de psychische klachten is het voor mij duidelijk: ik ga nooit meer aan de pil!