1. Krijg voldoende slaap (en wees egoïstischer)

‘Ga slapen wanneer je baby slaapt’ is het eerste advies wat je krijgt van je kraamhulp na een bevalling. Klinkt logisch en bij een eerste kind is dat nog wel te doen. Al moet je het wel snel tussen de voedingen, luiers verschonen, zelf douchen en eten, door doen, want voor je het weet lig je net lekker weg te dromen en begint het hele riedeltje weer vanaf het begin.

Met oudere kinderen erbij is deze tip haast onhaalbaar. Afhankelijk van de leeftijd, hebben ze hulp nodig bij het wassen, aankleden, ontbijten, naar school gebracht worden, sporten, spelen met vriendjes, muziekles en ga zo maar door. Wees daarin gerust wat egoïstischer.

Heb jij slaap nodig om normaal te kunnen functioneren? Zorg dan dat je het krijgt. Ga desnoods eens een nachtje bij familie of vrienden slapen! Laat de ouderen kinderen overblijven op school of lunchen bij iemand anders thuis. In plaats van de was opvouwen, duik tussen de berg wasgoed op bed en pak je rust.

2.Verwen jezelf

Voor je het weet word je in de rol van het ouderschap gezogen. Er zijn dagen waarop ik mezelf betrap dat ik letterlijk geen minuut stilzit, maar continu heen en weer vlieg voor de jongens. ‘Mama, ik heb dorst,’ ‘Mama, ik moet naar de wc,’ ‘Mama, wil je de rekentafels met me oefenen?’ ‘Mama, ik ben m’n speelgoed kwijt,’ ‘Mama, ik heb honger,’ ‘Mama, ik heb snotters.’

Soms voel ik me een bediende in mijn eigen huis. Zeven jaar later weet ik inmiddels wel dat ik geen rust krijg als ik thuis ben - eigen schuld, ik kan moeilijk nee zeggen - dus sinds kort plan ik elke week een avond in waarop ik iets fijns voor mezelf doe

Naar de kapper gaan, een massage bij een gespecialiseerde therapeut, een gezichtsbehandeling, een wijntje drinken bij familie of vrienden, een avondwandeling in de buurt maken. Even iets anders, wat dan ook!

3. Leer ‘NEE’ zeggen

Misschien wel de grootste boosdoener van mijn klachten: ik kan moeilijk nee zeggen. Dat is altijd al zo geweest, maar nu mijn energiereserves op zijn moet ik wel. Ik ben er graag voor de kinderen, ik geef ze het liefste alles wat ze nodig hebben.

We laten ze ’s nachts bij ons in bed klimmen als ze bang zijn, ik breng ze eten in bed als ze toch nog honger hebben, ik laat vriendjes hier spelen terwijl ik eigenlijk te moe ben voor nog meer drukte. Maar vanaf nu krijgen ze vaker ‘nee’ te horen. En dat is prima! Ze komen nog steeds niets tekort. Ze leren dat ouders ook grenzen hebben, niet eindeloos door kunnen gaan en dat de wereld niet 100% om hen draait.

4. Stop met excuses maken

Ik weet heel goed wat ik nodig heb om weer goed in mijn vel te zitten, maar als ik erover praat met iemand die met goede oplossingen komt is mijn eerste reactie steeds: ‘Ja, maar …’ Heb je meer tijd voor jezelf nodig? Sean kan prima wat vaker naar de peuterspeelzaal. ‘JA, dat zou fijn zijn, MAAR … Hij moet zo hard huilen als ik wegga en ik laat hem niet graag zo achter. Dat vind ik zielig.’

Wil je vaker wat met z’n tweetjes doen zonder kinderen? Regel dan een oppas. ‘JA, MAAR…’ Ik ken niemand die kan oppassen, de kinderen vinden dat spannend, dat kan ik de oppas ook niet aan doen.’

Als het bedtijd is, dan blijven de kinderen gewoon in bed tot de volgende ochtend. ‘JA, MAAR … Als ze honger en dorst hebben is dat toch sneu voor ze en ik vind het ook vervelend als ze bang zijn en alleen in hun bed moeten blijven liggen.’

Kortom, overal kan ik wel een excuus voor verzinnen, maar het feit blijft: overal zijn oplossingen voor te bedenken. Doe het dan ook en zorg dat jij ook krijgt wat je nodig hebt.

Ik denk dat de meesten van ons heel goed weten wat ze nodig hebben om beter in hun vel te zitten. Nu alleen nog uitvogelen hoe je dat in je leven kunt toepassen. Ik ga er in ieder geval nu mee beginnen, voordat ik weer helemaal in een burn-out belandt. Weet jij nog meer tips? Deel ze gerust met ons!

Lees ook: Paniekaanvallen en moeder zijn: een lastige combinatie