Wat is dat toch met ongevraagde adviezen en vreemde handen op je buik?
Vanaf het moment dat je zegt dat je zwanger bent, vliegen de ongevraagde adviezen je om de oren. Als eerste van je (schoon)moeder, daarna misschien van je beste vriendin of schoonzus. En als je zichtbaar een buikje hebt, komen daar je collega’s bij en als laatste wildvreemden op straat. Die laatste categorie heeft ook vaak de rare eigenschap om ongevraagd je buik aan te raken. Werkelijk waar, waarom?! Laten we in het vervolg afspreken dat we dan ook hun buik even aanraken. Hoe zullen ze reageren? Ja precies!
Terug naar de ongevraagde adviezen … Ze gaan van borstvoeding geven, luiers verschonen, hoeveel dagen je kan gaan werken, spaargeld tot hoe je het beste kan lopen met een hoog zwangere buik en dat je op marktplaats uitstekende bedjes kan vinden. Mijn toppunt was een verre kennis die sekstips ging geven. Je kan je voorstellen dat hij geen geboortekaartje heeft gekregen. Kom op zeg!
Als je denkt dat je er bent zodra de baby er is, kom je van een koude kermis thuis. De ongevraagde adviezen worden dan vaak nog even opgeschroefd.
- Je moet de baby overdwars in zijn bedje leggen.
- Je moet de baby bij jou in bed laten slapen.
- Je moet de baby voeden op elk moment van de dag.
- Je moet de baby een uur laten huilen.
- Je moet de baby … ook weer van wildvreemden op straat. Argh!
Je bent al kwetsbaar en onzeker genoeg
Ik werd er gek van. Ik moest zoveel dat ik er onzeker van raakte. Ik voelde me al kwetsbaar als jonge moeder en al die goedbedoelde tips maakten het alleen maar erger. Ik kan me er nog één goed herinneren. Mijn schoonzus zei dat ik best wel even een uur later mijn tweeling kon voeden. Dat kwam namelijk in de planning beter uit voor haar. Ik moest me niet zo aanstellen. Dat konden ze prima aan. Ik heb geweigerd en dat voelde als een overwinning op al die eerdere adviezen.
Mijn kinderen deden het uitstekend op onze strakke schema. Ik wist namelijk dat als we een uur zouden wachten, we een uur lang met twee jankende baby’s zouden zitten. En daar zit werkelijk niemand op te wachten. Het was de eerste keer dat ik alle adviezen naast me neerlegde.
Creëer je eigen ‘Raad van Advies’
Toch miste ik daardoor ook wat. Aan sommige adviezen heb je namelijk wel wat. En toen kwam er een topadvies voorbij: creëer je eigen ‘Raad van Advies’ met mensen die je op waarde schat met kennis of dezelfde opvoedstijl. Bij mij waren dat een vriendin, een tante, een goede vriend, een moeder en iemand die pedagogiek had gestudeerd. Ze hebben dat nooit geweten, het was een eenzijdig besluit vanuit onze kant. Maar als wij ergens mee zaten, dan belden we naar één van hen. Ik ben ze nog elke dag dankbaar.
Dus de gouden tip: vorm je eigen ‘Raad van Advies’ en leg andere onnodige adviezen naast je neer. Ja, weer ongevraagd advies. Ik weet het, maar deze gaat je écht helpen. Zet ’m op!
Marjet is initiatiefnemer van Stichting Voor Werkende Ouders