Na korte tijd merkte ik dat mijn partner angstiger en afstandelijk werd. Toen ik hem ernaar vroeg, vertelde hij dat hij er niet klaar voor was. Ik zei dat ik het begreep, en dat deed ik ook, maar ik zei ook dat ik het kind niet wilde opgeven. Het was mij gegund om zwanger te raken, dat wilde ik niet kwijt. Hij wilde dat ik het weg zou laten halen. Ik schrok van de woorden en gaf aan dat het mijn lijf is en ik hoe dan ook moeder wilde worden. Hij reageerde niet en vertrok naar zijn eigen huis.

Eerste echo zonder partner

De week erop had ik mijn eerste echo. Mijn partner wilde niet mee, want dat kon hij niet aan en hij wilde de baby niet zien. Ik ging met mijn moeder en vertelde mijn verhaal aan de verloskundige

Voor mij was de relatie tussen ons voorbij op het moment dat hij uitsprak wat zijn wens was, maar ik wilde wel met hem in gesprek. Als hij mee wilde naar de tweede echo en toch vader wilde zijn voor de kleine, dan zou ik daar geen problemen mee hebben.

Partner wil zwangerschap beëindigen

Toen ik de foto en video van de echo liet zien, stond hij ervoor open om mee te gaan naar de tweede echo. Hij vond het spannend, maar tijdens de echo toonde hij enthousiaste en trotse emoties. Ik was verrast, maar zijn woorden bleven rondgaan in mijn hoofd. Ik kon dat niet loslaten, want het deed mij pijn. Na de echo gaf ik aan blij te zijn met zijn reactie en even dacht ik dat zijn eerste reactie een angstreactie was geweest. Dat hij tijd nodig had om te wennen aan het idee dat hij vader zou worden.

Relatie beëindigd tijdens zwangerschap

Jammer genoeg bleken mijn gedachten te mooi om waar te zijn. Vlak na de echo zei hij weer: “Misschien is het alsnog beter om het weg te halen.” Ik gaf op en vertelde verder te gaan zonder hem. Ik wilde niet in dit knipperlicht gebeuren blijven zitten. Nooit, maar vooral niet tijdens de zwangerschap en al helemaal niet als de kleine er straks zou zijn. Stabiliteit en eerlijke, oprechte liefde zijn het belangrijkste. Voor mij en voor de baby.

Leven als alleenstaande moeder

Daarom heb ik gekozen voor een leven als alleenstaande mama. Mijn ex is vlak nadat we uit elkaar gingen vertrokken uit Nederland. Ik ben dolgelukkig met de kleine en al mijn lieve familieleden en vrienden. Het is erg zwaar en van een roze wolk was geen sprake, maar de baby en ik komen er samen zeker doorheen!

Ook je verhaal delen?

Heb jij ook een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama's delen? Deel dan je verhaal (500-800 woorden) via redactie@wij.nl. Anoniem blijven? Dat kan, vermeld dit erbij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.