De beste handleiding voor het moederschap is je eigen gevoel
Toen ik laatst een gezellige middag had met mijn (zwangere) vriendin, gaf ze mij het mooiste compliment dat je een moeder kunt geven. “Jullie kinderen zijn altijd zo netjes en beleefd, ze luisteren altijd goed en ik hoop echt dat die van ons ook zo wordt.”
Wauw. Ik werd er stil en zelfs een beetje ongemakkelijk van. Meteen schoot ik in de verdediging (iets wat ik wel vaker doe). “Nééé joh, ze luisteren echt niet altijd! Vanmorgen hadden ze nog ruzie. Ik doe ook maar wat.” Mijn vriendin keek me ietwat verbaasd aan …?! Zo ziet het er niet uit vond ze.
jij gaat een super moeder worden
De opvoeding van onze kinderen (althans natuurlijk van wat je er van kunt zien) is een voorbeeld voor haar, maar maakt haar ietwat onzeker of zij dit wel kan. Nu is het mijn beurt om haar ietwat verbaasd aan te kijken. Voor mij is er geen twijfel, mijn vriendin … werkzaam op een kinderdagverblijf, mega lief en zorgzaam en vooral heerlijk nuchter, gaat een super moeder worden.
Een handleiding bestaat niet, wel je gevoel
We praten nog wat na en ik vertel haar dat ik ook zo vaak onzeker ben als moeder, dat ik niet weet wat ik doe en dus “gewoon” maar op mijn gevoel afga. Het voelt soms zo frustrerend dat je het gewoon niet allemaal kunt weten. Er is geen handleiding “hoe voed je je kinderen goed op” en iedereen doet maar wat hij of zijn goed acht.
Moeilijk hoor! Zeker in tijden als deze, waarbij iedereen wel een mening over een ander lijkt te hebben (en ja hier maak ik mij ook schuldig aan). Je ziet alles online en laten we eerlijk zijn; Tuurlijk zoek je de mooiste en liefste foto’s uit om online te zetten. maar je ziet vaak niet de strijd die eraan vooraf ging. Evenals een verhaal of blog over een onzekere moeder is niet iets wat je dagelijks tegenkomt. Ik weet zeker, dat wanneer je als ouders samen een keuze maakt, dat dit de goede is ook als is het de foute!
Huh? Ja je leest het goed de foute keuze.
Wees niet bang voor fouten
Zeg nou zelf, stond jullie kind nooit met een t-shirt aan op het schoolplein terwijl de rest in een jas verscheen (of andersom), besloot je je kind iets minder te straffen, omdat het zo zielig keek en deed hij/zij het later zo weer. Juist van al onze foute keuzes leren we zóveel. Ik weet dat ik veel fouten maak en er nog vele zal maken. Maar ik weet ook dat ik er van leer, elke dag weer!
Mijn geheim?
Ik durf oprecht te zeggen dat we twee gelukkige kinderen hebben. Het geheim?!
Ik doe ook maar wat!
En mijn vriendin? Is inmiddels moeder van een prachtige dochter en ze doet het geweldig!