Toen ik zwanger wilde raken, kwam ik hier pas echt achter. Stoppen met de pil was voor mij afkicken. Mijn hele lichaam raakte ontregeld met een scala aan klachten. Als ik erover nadenk… best logisch. Zo’n 12 jaar is de boel onderdrukt en nu ineens moest het allemaal weer gaan werken. Dat deed het dus niet. De eerste drie maanden liet mijn langverwachte vriend en vijand het helemaal afweten en daarna was er geen touw aan vast te knopen, van een cyclus was absoluut geen sprake.

Fertiliteitskliniek schreef syntetische hormonen voor

Ik ga even door naar het moment dat ik in de fertiliteitskliniek terecht kwam. Daar bleek al snel dat ik geen eisprong had. Dat verklaarde in ieder geval de vreemde uitslagen van mijn ovulatietesten. Ik kreeg Clomid voorgeschreven, synthetische hormonen die je lichaam helpen een eisprong te forceren.

Ik had nooit verwacht dat zwanger raken een probleem zou kunnen worden. Geen idee waarom en misschien erg naïef, maar oké. Ik schrok dan ook flink toen ik een hele stapel papierwerk mee kreeg over hormoonbehandelingen. Na een flink potje janken, herpakte ik me. Ik kan twee dingen doen: deze medische molen ingaan of kijken naar alternatieven. Die medische molen ingaan kan altijd nog besloot ik, want ik was nog jong. Natuurlijk is die keuze niet zo makkelijk als hij klinkt, want 27 of 37, ik wilde een kindje en elke maand dat het niet lukte, was er één te lang. Toch voelde ik dat ik wilde kijken naar alternatieven en ben ik in de wereld van hormonen gedoken. Ik heb veel onderzoek gedaan. Ik vond het vooral heel schokkend dat de pil, die zo makkelijk wordt voorgeschreven aan jonge, onwetende meiden, zo’n enorme impact op je lichaam kan hebben en dat daar maar weinig over gesproken wordt.

Van alles voor geschreven als symptoombestrijding

Ik heb 12 jaar lang symptomen onderdrukt in plaats van te kijken naar waar die klachten vandaan kwamen. Een goede menstruatie hoeft geen klachten te geven, klachten willen jou iets vertellen en daar is absoluut iets aan te doen. En nee, dan bedoel ik dus geen pilletje. Natuurlijk wist ik toen niet beter, maar moet een arts niet beter weten? Het blijft me verbazen hoe makkelijk we van alles voorgeschreven krijgen wat vaak pure symptoombestrijding is. Wie leert ons naar het lichaam te luisteren?

Ik gaf mijn lichaam een jaar om te herstellen van het lange pilgebruik. Als het dan nog steeds niet gelukt was, zou ik met de hormoonbehandeling van de fertiliteitskliniek starten. Dat werden interessante maanden, waarin ik enorm veel heb geleerd over mijn lichaam en hormonen. Uiteindelijk resulteerde dit in een eisprong, een regelmatige cyclus en… mijn zoon! Ik realiseer dat dit niet bij iedereen zo werkt en wil niemand voor de schenen schoppen, maar wel dat er voor een grote groep vrouwen winst te behalen valt. Denk aan gebieden als stressmanagement, bewegen, voeding, kruiden & supplementen, hormoon verstorende producten, leren leven naar je cyclus… Kortom: het leren kennen van jouw vrouwelijke lichaam.

We vallen nu terug op het ouderwetse rubbertje

Ik ben vastbesloten dat ik mijn lichaam niet meer ga belasten met synthetische hormonen, maar wat dan wel? Momenteel ben ik me aan het verdiepen in cyclus tracken. Er bestaan allerlei apps die je helpen inzicht te krijgen in je cyclus. Deze apps zijn handig om alles in bij te kunnen houden, maar zijn niet erg betrouwbaar. Voor meer betrouwbaarheid kom je al snel uit bij producten als de ladycomp of Daysy. Zij helpen je inzicht te geven in welke fase van je cyclus je je bevindt en wanneer je niet vruchtbaar bent of juist wel. Ondanks dat deze apparaten steeds fijngevoeliger en dus betrouwbaarder worden, ben ik toch wat sceptisch. Zeker omdat mijn hormonen lange tijd uit balans zijn geweest en mijn cyclus rommelig, waardoor ik twijfel of zo’n apparaat daardoor niet de kluts kwijtraakt. Wel hoor ik steeds meer positieve ervaringen. Ik ben heel benieuwd waar jullie voor kiezen en vooral waarom. Vooralsnog vallen we maar terug op het ouderwetse rubbertje.