De ellende van traktaties

Het begon al op de kinderopvang en heeft voortgeduurd tot groep 8. De ellende van traktaties. Mijn kinderen zijn in juli jarig, precies wanneer iedereen al snakt naar vakanties maar er op school nog allerlei activiteiten (kunnen we die niet beter verspreiden over het jaar heen?) zijn en de kinderen helemaal kapot. Ook op mijn werk is het zo’n moment dat iedereen bedenkt dat alles ’nog even’ voor de vakantie moet. Alsof er na de zomer geen wereld meer bestaat. Net als met kerst. Dus niet mijn beste tijd om rustig de tijd te nemen om even wat leuke traktaties te maken.

Ik moet bekennen: ik ben er ook niet zo goed in, in die verjaardagtraktaties. Ik kan namelijk niet koken. Echt, ik vind er geen snars aan en dus zijn de aardappels zwart van buiten maar rauw van binnen. Laat staan dat ik leuke cupcakes in de vorm van een eenhoorn kan maken. Ik ben ook niet zo creatief. Bovendien had ik er dus gewoon ook niet zo veel tijd voor. Dus ik moest dit anders oplossen.

Houd het simpel

Na uren zoeken op internet bedacht ik een simpele traktatie die nog steeds de favoriet van mijn zoon blijkt te zijn. Hij heeft een blad geknipt uit groen karton inclusief gat. Ik heb kaas en komkommer in grote blokken gesneden en daar hebben we met de appelboor gaatjes mee gemaakt. We hebben alles op een dienblad gelegd om te trakteren - alleen Rupsje Nooit Genoeg was langs geweest en daarom zat overal een gaatje in. Iedereen enthousiast. Het zag er super leuk uit en ook nog eens gezond. En binnen vijf minuten gemaakt.

Lees ook: 9 leuke én makkelijke traktaties om uit te delen als je kind jarig is

Het leed dat kerststukje knutselen heet

Zo heb ik dit idee eerlijk gejat van een andere moeder: met kerst worden er bij ons op de basisschool kerststukjes gemaakt. Hiervoor krijg je een hele waslijst mee van de juf; groene oase, een bakje, een kaars, kersttakken, kerstballetjes en andere kerstversiering. Voordat ik dit allemaal bij elkaar had gekocht in het dorp was ik al een halve dag bezig. Het jaar daarop, zelfde ritueel. Nergens die oase meer te vinden deze keer, want ik was rijkelijk laat en alle andere moeders hadden het dorp al leeg gekocht. Ik moest naar het dorp verderop. Wel was ik al zo slim geweest, vond ik zelf, om het bakje en de kerstballetjes van vorig jaar te bewaren.

Totdat ik een moeder op het schoolplein zag die een kant-en-klaar kerstukje uit elkaar stond te halen en in een tasje deed. Op mijn vraag wat ze aan het doen was, was haar antwoord eenvoudig simpel: “Dit is alles wat hij nodig heeft volgens het lijstje, dus die heb ik net gekocht bij het tankstation. Hij gaat hem zo in de klas weer in elkaar zetten.” Ik vond het briljant. Zij was nog geen vijf minuten bezig geweest en ik minstens vijf uur.

Ik gun iedereen lui ouderschap

Ik noem het lui ouderschap. Ik gun het iedereen. Wees een luie ouder! Geef de tips door aan andere ouders. Het scheelt werkelijk veel tijd en stress.

Marjet is initiatiefnemer van Stichting Voor Werkende Ouders