Wanneer wist je: we willen een baby?

“Vroeger wilde ik al jong mama worden, dit was mijn meisjesdroom. Toen ik alles op een rijtje had en we de middelen hadden om onze kinderen een goed thuis te geven, wist ik, dit is een mooi moment om het rustig aan te proberen. Binnen een maand was ik zwanger. Mijn man Gaius en ik waren tijdelijk uit elkaar geweest, een half jaar. Voordat wij uit elkaar gingen, waren wij al een hele tijd bezig met zwanger worden. Dit lukte toen niet, maar nadat wij weer samen waren, was ik binnen een maand zwanger. Het was ook mijn mindset die een grote rol speelde, eerder was het gewoon nog niet de tijd en dat voelde mijn lichaam aan.”

Hoe verliep je zwangerschap?

“Mijn eerste zwangerschap, van Sev, was echt fantastisch. Ik heb toen wel gespuugd van week 7 tot week 12. Elke ochtend. Maar gek genoeg vond ik dat echt geen probleem, de misselijkheid was daarna meteen weg. Na die eerste 12 weken heb ik echt nergens last van gehad en stond ik zelfs in mijn laatste week nog te dansen op de dansvloer. Bij mijn tweede zwangerschap begon het toch anders. Ik was binnen een jaar weer zwanger van mijn tweede kind en kreeg bekkeninstabiliteit. Dit was geen pretje … Ik kreeg een ziekenhuisbed in de woning en had een rolstoel voor het geval dat lopen niet lukte. Gelukkig nam ik op tijd mijn rust en verliep het laatste gedeelte van mijn zwangerschap geweldig. Als ik mijn zwangerschap in 5 woorden moet omschrijven zou ik snel, gemakkelijk, rusteloos, prachtig & onvergetelijk zeggen.”

De geboortes van Sev (links) en Dez (rechts).

Wat dacht je toen je je kleintje voor het eerst zag?

“Bij mijn eerste kind: ‘Oké yes ze is er! Ik hoef dit nooit meer te doen als ik wil.’ Bij mijn tweede kind: ‘Omg! Hij is hartstikke blond en heeft een piemel!’ Haha! En ik zei tegen mezelf: vergeet deze pijn alsjeblieft nooit meer. Omdat ik mezelf ken, en ik het zo weer zou doen.”

En toen was je moeder van twee, hoe ervaar je het moederschap?

“Pittig, vaak moe zijn, maar het allermooiste ooit. Twee kindjes die 1 jaar schelen heb ik eerlijk gezegd best onderschat. Maar gelukkig komt het met de dag steeds meer naar ons toe en creëren we weer ritme. Ik had dit voor geen goud willen missen.”

Wat vind je het moeilijkste aan moeder zijn?

“Dat ik ze op een dag een soort van los moet laten in deze grote wereld. In de tijd van nu vind ik dat zo spannend. Gelukkig is dat nog lang niet zover. Maar ik kan me hier nu al druk om maken.”

“Twee weken na de geboorte van Sev nam ik deze foto.”

En wat gaat je veel gemakkelijker af dan je dacht?

“Geduld bewaren in de nachten. Voor de rest ben ik precies die moeder geworden, waarvan ik dacht ik zou worden, en gaat het me best goed af eigenlijk.”

De kinderen van Demi: Sev en Dez

Welke wijze les zou jij een andere moeders graag willen meegeven?

“Niks loopt zoals je verwacht dat het gaat. Dus heb niet teveel verwachtingen, laat dat los. Laat alles lekker op je af komen. Daarom laat ik op mijn Instagram ook het echte leven zien. Niks van wat je op mijn feed ziet is gelogen. Alles is puur en echt. Ik doe niet alsof het altijd rozengeur en maneschijn is, het moederschap. Want dat is het absoluut niet. Moeders die mij volgen op Instagram vinden het fijn dat ik zo open en eerlijk ben over alles, omdat zij zich daar dan ook weer in kunnen vinden. Je bent niet alleen.”

Volg deze Instamom op Instagram via @demivanwijngaarden