Allereerst: wat ik met mijn kind doe (binnen de perken natuurlijk), is jouw zaak niet. Ik hoef me totaal niet te verantwoorden als ik zeg dat mijn kind 3 dagen per week naar de opvang gaat. Toch blijken veel mensen daar anders over te denken. Zéker als ik zeg dat ‘ie ook nog een dagje bij opa en oma is.

Waarom we allebei werken

En daar gaat het wat mij betreft mis. Natuurlijk wil ik kinderen, sámen met mijn partner. Wij werken allebei om het huis te kunnen betalen en om ons leven te leiden - en nu dus ook om ons kind te kunnen geven wat hij nodig heeft én wat we hem willen geven. Een kind kost geld, klaar. Bovendien WIL ik helemaal niet stoppen met werken of minder gaan werken. Ik heb twee jaar geleden promotie gemaakt en daar heb ik altijd hard voor gewerkt. Ik vind mijn werk leuk en denk dat ik doordat ik ook nog kan doen wat ik echt leuk vind, een betere moeder ben voor ons kind. Ik ben gewoon geen knutselmoeder die altijd thuis is voor het kind en kopjes thee drinkt en taarten bakt.

Lees ook: Mijn moeder wil niet oppassen op haar kleinkind

Verschil vader en moeder

Hetzelfde geldt trouwens voor mijn man (zijn vader dus, we zouden bijna vergeten dat hij bestaat). Hij wil ook niet minder werken of stoppen. Overigens krijgt hij die vragen en opmerkingen ook nooit te horen. Geen ‘Waar is je kind?’ of dat hij niet ‘thuis zou moeten blijven voor het hechtingsproces.’ Niets van dat. Ik daarentegen de hele tijd. Constant. En dat stuit mij tegen de borst.

Mijn kind, mijn zaak

Mensen oordelen zo snel. Wij hebben ook een stapje terug gedaan. Een stapje dat goed bij ons past. We werken allebei vier om vijf dagen: de ene week is hij een dag vrij voor de kleine en de week daarop ik. De rest van de tijd is ons kind dus 3 dagen bij de opvang en een dag bij opa en oma. Hij is een harstikke blij kind, doet het heel fantastisch. Zodra hij ons ziet begint hij te stralen en is ‘ie blij. In de weekenden zijn we altijd samen. ’s Avonds brengen wij hem naar bed, ’s ochtends ontbijten we met z’n drieën - íedere dag van de week. Waarom moeten mensen dan iets vinden van de manier waarop wij ons kind opvoeden?

Lees ook: 6 gouden tips voor werkende moeders

Ook je verhaal delen?

Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal (500-800 woorden) via redactie@wij.nl. Anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.