Gezin met vijf dochters: van baby tot puber

Gezin met vijf dochters: van baby tot puber

Ik ben Jessica, 35 jaar, moeder van vier dochters en in blijde verwachting van ons vijfde dochtertje. Onze reis begon ruim twaalf jaar geleden. Onze eerste zwangerschap, ons eerste kind en jawel, ons eerste meisje. Wisten wij veel dat er nog vier zouden komen.

Geschreven door Jessica

Ik was op het moment van mijn eerste zwangerschap 22, onbevangen en liet alles op me afkomen. Ik denk dat die onbevangenheid er ook voor gezorgd heeft dat ik redelijk soepel, op wat misselijkheid na, door de zwangerschap Ć©n de bevalling heen ging. In mijn eigen bubbel het mooiste werk ter wereld verrichten. Ons eerste meisje, wat een geluk!

Na drie meiden bleef het kriebelen

Overigens had ik nooit gedacht dat ons gezin uit zou groeien tot vijf kinderen, laat staan vijf meisjes. Op mijn 24e werd onze tweede dochter geboren en op mijn 26e onze derde dochter. We voelden ons gezegend met drie meiden en verkochten alle babyspullen. Maar ergens bleef er nog wat kriebelen.

Mijn man kan alleen maar meiden maken

Naast onze banen waren we na de geboorte van onze derde dochter ook gestart met ons eigen bedrijf. Hierdoor zagen we de mogelijkheid om beide vanuit huis te kunnen werken en kwam er dus weer een beetje ruimte. Precies in diezelfde periode ging ook onze auto stuk en mochten we op zoek naar een ander. Het doel was sowieso een zevenpersoonsauto, omdat we in onze auto destijds al erg krap zaten met de ruimte op de achterbank.

Dat was voor ons ook het punt waar de knop omging. Ons vierde meisje was onderweg. En waar we bij de eerste drie dames niet wisten wat het geslacht was, wilde we het dit keer wel graag weten. Aangezien ons hele huis ingericht was op meiden en we toch weer alles moesten aanschaffen, wilden we het graag weten of het dit keer misschien een jongetje was. Dan mochten er een keer andere kleuren in huis komen dan roze.

Ons voorgevoel werd bevestigd; we kregen weer een meisje. Op dat moment heeft mijn man besloten dat hij toch echt alleen maar meiden kon maken. Dat heeft hij altijd geroepen, maar nu wist hij het zeker. In mijn zwangerschapsverlof voelde ik een enorme weerstand om weer terug aan het werk te gaan. Ik had aan de vrijheid geproefd die ons bedrijf ons gaf.

Stoppen met werken na zwangerschap

Mijn hele zwangerschapsverlof heb ik heerlijk ā€˜doorgewerktā€™ in ons bedrijf, zonder enkele druk. Dat was zo fijn. Ik kon werken wanneer het mij uit kwam en onze kinderen hadden daar geen last van. Ik werkte destijds nog in een sportschool als fitness- en groepslesinstructrice. Dat betekende veel avonden en weekenden werken. Net voordat ik weer terugging naar het werk, besloten we dat dit de laatste twee jaar zouden zijn. Ik ging er op de achtergrond voor zorgen dat er voldoende inkomsten vanuit het bedrijf kwamen, zodat ik met mijn werk kon stoppen.

Daardoor kwamen het gezin en het bedrijf op nummer Ć©Ć©n. Ik vergat mezelf compleet, waardoor ik vastliep. Gek genoeg vooral in mijn bedrijf. De afgelopen twee jaar heb ik dan ook heel hard gewerkt aan mezelf, terugvinden wat ik nu echt leuk vind, tijd voor mezelf plannen. Ik ben twee keer op retraite geweest en heb een businesscoach in de arm genomen. De laatste retraite heeft bij ons voor de omslag gezorgd.

Toch nog een baby

Twee maanden daarvoor liet ik een spiraaltje plaatsen, die de maand daarop door mijn lichaam afgestoten werd. Ik heb toen bewust gewacht totdat ik weer terug was vanuit de retraite in Portugal. Zes dagen zonder gezin, zonder telefoon, zonder contact. Puur alleen maar de focus op mijzelf en wat ik het allerliefste wil. En ik voelde op dat ons gezinnetje nog niet compleet was en mijn man had dat thuis ook los van mij bedacht.

We hadden los van elkaar zoveel gedacht en opgeschreven en alles kwam op hetzelfde uit. Ons doel was gezet! We gingen voor een vijfde zwangerschap. Ook dit keer ging het makkelijk en verliep de zwangerschap zonder kwaaltjes, maar ik was niet onbezorgd. Door de vele verhalen over miskramen werd ik een beetje onzeker.

Onzeker omdat het allemaal goed gaat

Zwanger van de vijfde en nooit een miskraam gehad. Het moest toch bijna een keer misgaan? Puur door de verhalen van anderen, werd ik onzeker en voelde ik me een vreemde eend in de bijt. Hoe kon het bij mij vijf keer goed gaan? Een vraag die me enorm bezighield. Ik begon aan mezelf te twijfelen. Maar de termijnecho liet een gezond kind zien, de NIPT-test was goed en ook de 20-weken echo liet een prachtig gezonde baby zien. Na die 20-weken echo, kon ik dat alles weer loslaten en genieten van het getrappel in mijn buik. Momenteel ben ik 24 weken zwanger en kan ik nog steeds niet beseffen dat ons vijfde meisje onderweg is. Vijf dochters, hoe bijzonder?

Alle categorieƫn: van puber tot baby

Ik ga de laatste weken genieten van de bewegingen en de trappelende dame in mijn buik. Een ding is zeker: mijn man hoeft niet meer bewijzen dat hij alleen maar meisjes kan maken. Ik geloof hem direct! Ons gezinnetje is straks compleet. Onze oudste dame gaat na de zomervakantie naar de middelbare school, dan moet haar babyzusje nog geboren worden. De andere meiden gaan naar groep acht, groep vijf en groep een. We hebben dadelijk dus van alle categorieƫn wat in huis. Van puber tot baby.

Ook je verhaal delen?

Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal (500-800 woorden) via redactie@wij.nl. Anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.

Beeld: iStock.com/Davide Zanin