Hoe hard ik er ook aan toe ben, ik zit zo in de molen van poepluiers, kwijl, sprongetjes, voedingen, slaapjes en een kleintje vermaken, dat het me vaak niet lukt die knop ineens om te zetten naar niets moeten. I’m a free woman!

Schoonmaker en boodschappenservice als ouder

Omdat mijn partner en ik het belangrijk vinden dat we ook tijd voor onszelf hebben, tijd om te doen wat goed voor ons is, waar we van opladen waardoor we met de juiste energie voor Lev kunnen zorgen, hebben we een schoonmaakster en een boodschappenservice.

Op woensdagmorgen komt de schoonmaakster. Dat is fijn omdat Lev er dan niet is en ze ongelimiteerd herrie kan maken zonder rekening te houden met Lev zijn schoonheidsslaapjes. Maar mán… Wat voel ik me onrustig als zij er is. Puur ongemak wanneer ik op de bank zit terwijl zij mijn huis aan het poetsen is. Dit resulteert er eigenlijk altijd in dat ik ga helpen: wassen, strijken, planten water geven; ik verzin wel iets. Wanneer het huis ruikt naar schoonmaakmiddel, alles geventileerd is en er verse bloemen op tafel staan, vraag ik me af: en nu?

Mamadag, wat ga je doen?

Ik probeer op de woensdagen niet te veel afspraken in te plannen, deze dag is tenslotte voor me, myself and I. Die tijd is tegenwoordig goud waard. Het is niet meer zo vanzelfsprekend als vroeger. De enige afspraken die ik plan op woensdagen zijn afspraken als massages, kapper, schoonheidsspecialiste, naar de paarden. Alles, zolang het maar voor selfcare is. Verder houd ik het rustig.

Hoe heerlijk het ook allemaal klinkt, in de praktijk loopt het vaak net even anders. Nadat ik de schoonmaakster geholpen heb, plof ik neer op de bank om door mijn foto’s te scrollen. Een dag vrij, een dag zonder kleine man en wat doe ik? Juist, ik ga foto’s van hem bekijken! Kom op Maart, serieus?

Kind naar opa en oma

Die bank zit best lekker. Al snel beland ik in mijn joggingbroek met een bord tosti’s op schoot voor de TV. ‘He old friend, tijd voor mijn Netflix date’. ‘’ Na de lunch ga ik echt iets doen hoor!”, ik hoor het mezelf denken, maar stiekem weet ik dat ik de rest van de dag mijn serie doorknal, onder mijn plaid blijf liggen en zuchtend opsta wanneer ik naar de wc moet. ‘’Oh, is het alweer vijf uur? Tijd om de kleine op te halen.” En mijn woensdag is weer om, volgende week beter.

Natuurlijk is er niets mis mee om een dagje bank te hangen wanneer je de rest van de dagen druk bent met de zorg van een kleintje en alles daaromheen, maar ik had er zo’n ander idee bij. Ik vind het zonde van mijn dag. Die ene dag in de week, ik had zoveel dingen kunnen doen die me energie geven, waar ik van oplaad.

Doelen stellen als mama

Ik vind het op een of andere manier lastig om weer even alleen Maartje te zijn in plaats van mama Maartje. Met veel moeite pak ik de afstandsbediening, neem afscheid van mijn serie en pak een kladblok. Ik klieder wat woordspinnen op papier met vragen als: wat vind ik belangrijk? Waar geniet ik van? Wat zijn mijn doelen? Waar ben ik goed in?

Aan mij de schone taak om mijn leven opnieuw in te gaan richten. Het ouderschap brengt grote veranderingen met zich mee. Ik zoek een balans tussen tijd voor mezelf, mijn werk, mijn sociale leven en ons gezin. Ik ben goed onderweg. Ik krijg er steeds meer beeld bij, maar praktisch weet ik nog niet precies hoe dit eruit gaat zien. Ik ben nogal een controle freak, ik plan alles graag, maar ik probeer in het hier en nu te genieten van onze kleine man en de rest de ruimte te geven en te kijken waar we uitkomen. Mezelf niet te veel te forceren, maar de tijd te nemen om te kijken hoe we ons nieuwe leven in gaan vullen. Want tja, het gaat allemaal al snel genoeg!