Eén op de tien kinderen wordt geboren bij een alleenstaande moeder, weet het CBS. In de jaren zeventig kwam dat nog niet veel voor, maar inmiddels kijkt niemand er nog van op. Een lover die er toch vandoor gaat, of die je zelf niet wenst, een lover die zich misschien niet aandient terwijl jij wel klaar bent voor een leven als moeder blijkt veel vaker een haalbare kaart. Nu bijna 67 procent van de vrouwen een betaalde baan heeft, is een partner niet meer nodig voor brood op de plank. Na een vruchtbaar weekend kun je ervoor kiezen om alleen verder te gaan en prima in je eentje een warm nest bouwen voor je kroost. En online is een spermadonor zo bij je plan getrokken.

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Solo-ouderen kan pittig zijn. Je bent bijvoorbeeld altijd chef gebroken nacht en chef wassen-koken-schoonmaken. Je maakt alle herinneringen in je eentje, moet alle problemen zelf oplossen en alle grote keuzes zelf maken. Toch is dat laatste evengoed een voordeel. Jij hebt de regie, de band tussen jou en je kind is ijzersterk en je zult jezelf en anderen geregeld verbazen over hoe je het rooit samen.

Maar: wat als je na een tijdje nest bouwen ook wel weer zin hebt in een warme vleugel om je eigen schouders? Zin om verliefd te worden, bemind en misschien wel samen op te vliegen in de toekomst? De kans dat je boven de prei in de supermarkt van je sokken geblazen wordt door een paar mooie ogen is klein. Een vader op het schoolplein? Kan. De zus van je beste vriend? Misschien. Gelukkig zijn er anno nu apps en datingsites in overvloed, waardoor je lekker vanaf je eigen bank de aanstaande liefde van je leven kunt matchen. Lezeressen Yasmine en Anne vertellen hoe het ze verging.

‘Ik ga niet steeds mijn kind onderbrengen om zelf aan de boemel te gaan’

Yasmine (36): “Mijn zoon heeft al vier mannen gezien in de afgelopen drie jaar. Niet ideaal, maar het is niet anders. Na een vakantie in Alanya kwam ik zwanger thuis, zonder dat ik het wist. Ik weet alleen de voornaam van zijn vader, verder niks. Een shock, even, maar vooral een wonderlijke verrassing. Lang wist ik niet of ik wel moeder zou worden, of het mijn pad was. Na een relatie van tien jaar was ik net weer single en dat er uit die liefde geen kind was geboren, frustreerde me niet. Maar toen ik zwanger bleek, twijfelde ik geen moment. Dit was geen toeval, dat voelde ik aan alles.

Ik doe het alleen en krijg gelukkig veel hulp van mijn zus en mijn ouders. Semi gaat een paar keer per maand logeren en we eten iedere donderdag bij mijn moeder, zodat ik die dag niet hoef te haasten. Verder zijn we bijna altijd samen, Semi en ik. De vaste oppas komt wanneer ik een etentje voor werk heb, of wanneer ik op date ga. Een mooie stok achter de deur om niet meteen op de eerste date met iemand in bed te duiken. Ja, dat oordeel voel ik toch wel als ik vertel over mijn vakantievader. Voor date twee en drie stuur ik Semi meestal uit logeren en daarna nodig ik de man in kwestie thuis uit. Ja, dat is vroeg, maar anders heeft een relatie geen kans van slagen. Wil je iets opbouwen met iemand, dan werkt het niet als je elkaar maar eens in de drie weken ziet. En ik ga ook niet steeds mijn kind onderbrengen om zelf aan de boemel te gaan. En daarbij: dit is ook wat je krijgt hè, als je met mij gaat. Een huis vol Duplokastelen en een vrolijk springend jongetje dat veel aandacht vraagt. Hij gaat altijd voor.

Ik heb wel gemerkt dat het fijn is als iemand dat ook begrijpt en voelt. Mijn eerste vriend sinds ik moeder ben, Semi was toen net één, had zelf geen kinderen en ook geen kinderwens. Dat werkte niet. Een tijdje was het leuk, met hem kwam ik weer in restaurants en kleedde ik me weer mooi aan, maar hij vond het vervelend dat we zo vaak thuis waren. Overdag nam ik Semi wel mee als we gingen lunchen in de stad, maar op zaterdagavond ging hij toch liever met zijn vrienden op stap in plaats van bij mij op de bank zitten. En dat begrijp ik ook. Maar hij vond ook dat ik Semi ‘gewoon’ naar mijn ouders moest brengen, zodat wij samen naar het casino konden. Dat ging me tegenstaan.

De mannen daarna hadden wel kinderen, met co-ouderschappen en dat bleek ook een flinke puzzel. Exen met meningen over wanneer kinderen en liefdes geïntroduceerd mogen worden, vaste dagen met en zonder kind en vastgelegde vakantieweken. Daten als single moeder is een potje Tetris met je tijd. Toch blijf ik het proberen, want ik ben niet iemand om alleen te blijven. Ik wil graag samen zijn en uiteindelijk ook samenwonen. Semi is nu bijna vier, hij weet niet beter dan dat mama verschillende mannen kent. Soms vraagt hij ook wanneer Alex weer komt. Dan zeg ik gewoon dat ik dat niet weet. Hij hoeft niet te weten dat het al twee jaar uit is. Op dit moment zie ik een heel fijne man. De eerste die helemaal relax is met Semi en gewoon een potje memory met hem speelt zonder steeds naar mij te kijken. Wie weet wordt dit ‘m wel.”

‘Het plaatje in mijn hoofd is veranderd’

Anne (40): “Ik was al in de dertig toen ik ontdekte dat ik van vrouwen houd. Een wonderlijke ontdekking, maar ook een uitdaging voor mijn kinderwens. Na een beetje veldonderzoek en een flinke verliefdheid die op niets uitliep, voelde ik de tijd tikken. Ik besloot zwanger te worden via een Deense donor, wat gelukkig na twee keer al raak was. Eerst dat huisje, boompje, beestje vond ik, dan zou het vrouwtje zich daarna wel voegen.

We doen het prima, Noor en ik. Ze is het liefste meisje ooit. De afgelopen twee jaar had ik een vriendin, die zelf ook een dochter had. We gingen geregeld samen met de meisjes op pad. Naar het bos of een weekend kamperen op de Veluwe. Heel gezellig, maar ik merkte ook hoe fijn ik het vond om daarna weer terug te keren naar de basis: Noor en ik. Mijn vriendin hoopte op een samengesteld gezin, op partnerschap op alle fronten en dat blijk ik helemaal niet willen. Ik zeg blijk ja, want dat plaatje van huisje-boompje-beestje zat zo lang in mijn hoofd dat ik het zelf geloofde. Tot nu. Noor en ik hebben helemaal onze draai gevonden samen en ik wil niet dat iemand daaraan tornt.

Laatst datete ik met een vrouw die elke avond even wilde bellen. Sorry, maar dat gaat niet. Als ik met Noor het Jeugdjournaal kijk en daarna het bedritueel inga, dan neem ik niet op. Dat vond ze vervelend. Ja dat kan, en dat mag ook, maar dan ben je niet voor mij. Nu zit ik op twee datingapps en dat is genoeg voor nu. Ik chat wat met mijn matches, slechts één hele leuke vrouw heb ik mijn nummer gegeven. Haast om af te spreken heb ik niet. Een lach op de dag, een mooi liedje of een verrassend gesprek, dat is alles wat ik nu nodig heb. En wil geven.”

Hoe vind je de liefde?

De kans is groot dat je als single ouder niet meer iedere zaterdag in de kroeg staat. Waar duikel je dan een nieuwe lover op? En waar moet je op letten, als moeder op de markt?

• Op apps als Tinder, Bumble, Lexa en Parship scroll je een nieuw liefje gemakkelijk vanaf de bank. Of nou ja, het eerste gesprek dan. De rest moet je toch echt aan de feromonen overlaten.
• Heb je weinig tijd? Dan is een speeddate een goed idee. Ga gezellig met een vriendin en spreek meerdere singles op één avond. Is het niks, dan heb je in ieder geval een heerlijk avondje met je bestie.
• Je kind is niet je beste vriendin. Houdt vlinders en dateverhalen dus een beetje bij je kroost uit de buurt, net als ludduvuddu. Hier en daar een flard vertellen is prima, maar zadel je kind niet op met jouw hart(zeer).
• Daten kan soms lastig zijn. Pijnlijk eerlijk, je stelt je kwetsbaar op en het is flink plannen als je twee co-ouderagenda’s op elkaar af moet stemmen. Maar vergeet niet dat verliefdheid je ook vleugels kan geven.

Dit artikel is eerder verschenen in magazine WIJ.