Spontaan word ik kotsmisselijk van de spanning. Mijn gedachten schieten van hot naar her. Vier kinderen. Waar moeten we die allemaal kwijt? Alsof er niks belangrijkers op de wereld is, ben ik in mijn hoofd al met bedden en kasten aan het schuiven om te bepalen wie bij wie op de kamer moet komen te slapen.

Wauw, nog een kind …

Vier kinderen, zijn we daar klaar voor? Absoluut niet. Ik begon juist te genieten van weer wat meer vrije tijd voor mezelf nu Sean twee jaar oud is geworden. Eindelijk kom ik weer wat toe aan dingen die al jaren op de plank liggen en nu begint het hele riedeltje weer opnieuw. Tegelijkertijd voel ik ook een warme stroom van geluk. Wauw, nog een kind … Wat een bijzonder cadeau!

Vooral als het ondanks het gebruik van de pil zich toch ingenesteld heeft. Ook al zou het absoluut niet gepland zijn, het is meer dan welkom in ons gezin. Zonder twijfel. Elk nieuw leven is bijzonder en met zo’n kleine kans op een zwangerschap (blijkbaar iets van 0,5% bij gebruik van de pil) dan moest het toch zo zijn.

Vals positief?

Maar wat moet ik nu doen met die pleisterpil? Ik kan hem moeilijk nog dagen laten zitten, dat lijkt me niet echt goed als er inderdaad een zwangerschap begonnen is. Met duizenden vragen bel ik de verloskundige. “Tja het lijkt me heel sterk dat je zwanger bent, als je de pil gebruikt. En het kan zijn dat je een vals positieve zwangerschapstest hebt. Dat gebeurt weleens vlak voordat je menstruatie moet beginnen.”

Huh? Een vals positieve zwangerschapstest? Ik had wel gehoord van vals negatieve testen, maar van vals positief nog nooit. Volgens haar kan dat soms voorkomen zo vlak rond je menstruatie. “Maar toch is het belangrijk dat je wel ervan uitgaat dat je zwanger bent, dus foliumzuur nemen en die pleisterpil er meteen afhalen en dan maar afwachten wat er de komende dagen gaat gebeuren. Volgende week bellen we nog wel een keer.”

Nog maar een test

De dagen die volgen snap ik helemaal niks van mijn lichaam. De ene keer ben ik kotsmisselijk, de andere keer verga ik van de honger. Mijn bekken en banden doen zeer, mijn darmen rommelen, mijn reukvermogen is flink veel sterker en ik heb een bepaalde lichtheid in mijn hoofd die ik herken van eerdere zwangerschappen. Ik ben moe en kan midden op de dag gerust een uur in slaap vallen.

Voor de zekerheid doe ik nog maar een test. Negatief. Of zie ik daar toch een vaag streepje zitten? Ik weet nou niet meer of ik ze echt zie of zo gefixeerd zit te kijken dat ze als vanzelf verschijnen. De dagen lijken voorbij te kruipen en ondanks dat ik inmiddels een halve week gestopt ben met de anticonceptiepleister blijft mijn menstruatie uit.

Wat een opluchting

Net op het moment dat ik geaccepteerd heb dat we bij de 0,5% horen die zwanger worden door de pil heen, loop ik op de beslissende dag naar de wc met nog een test in de aanslag. Vandaag had mijn menstruatie echt moeten beginnen dus nu is de test ook een stuk betrouwbaarder.

Terwijl ik over het staafje pies en langzaam zie hoe het vocht door het schermpje kruipt en een blauw lijntje in het controlevenster tevoorschijn tovert, zie ik het al aan het wc-papier wanneer ik afveeg. Vals alarm. Wat een opluchting en wat een teleurstelling tegelijkertijd.

Lees ook: ‘Onze middelste zoon kan niet tegen suiker’