Als moeder verander je en dat is volkomen normaal

Als moeder verander je en dat is volkomen normaal

Een lijf dat is veranderd, een geheugen als een zeef en tranen die op de gekste momenten komen opzetten. Sinds je moeder bent, ontdek je kanten van jezelf waarvan je het bestaan niet eens wist. Je kunt zelfs het gevoel hebben dat jezelf verliest en dat je je nieuwe ik weer moet leren kennen. Journalist Femke Beemer kan erover meepraten en gaat op onderzoek uit.

Geschreven door Femke Beemer

Eindelijk! Na keihard werken tijdens de bevalling is je kind er. En je leven is voorgoed veranderd. Ik had van tevoren nooit kunnen bedenken dat douchen en jezelf opmaken ineens als een prestatie zou voelen als je alleen bent met die kleine. Nee, ik zou dit leven met een newborn wel even rocken en mijn leven op dezelfde voet voortzetten als negen maanden daarvoor. Maar dan in gezelschap van een klein minimensje.

Zullen we ruilen?

Het moederschap zit vol verrassingen. En ondanks dat ik mij tot in de details had ingelezen en had voorbereid door verschillende cursussen te volgen, kwam ik mezelf na de bevalling keihard tegen. Vanuit het kraambed zag ik mijn man na twee dagen zijn gewone leven weer oppakken. Ik kon de jaloezie niet onderdrukken toen hij op de fiets stapte om de geboortekaartjes in de buurt te bezorgen. Ik had maar wat graag met hem willen ruilen. Zelfs als dat betekende dat ik door de stromende regen met wind tegen moest fietsen.

Ik gaf mijn hormonen de schuld van deze gemoedstoestand. Maar toen ik na enkele weken mijn normale kleren nog niet fijn vond zitten en ook niet meer bij mezelf vond passen, mijn steile haren waren veranderd in een kroezig kapsel met babyharen die niet te temmen waren en zelfs mijn voeten een schoenmaat groter waren geworden door de zwangerschap, begon ik me zorgen te maken. Ook op mentaal vlak ontstond er de nodige opschudding. Mijn werk vond ik helemaal niet meer leuk en zelfs innige vriendschappen bekoelden. Ik vroeg mezelf af: word ik nog ooit de oude?

Lees ook: Omgaan met heftige emoties in de eerste tijd met je baby

Aardverschuiving

Vier jaar later en twee kids verder moet ik zeggen dat ik voor mijn gevoel nooit meer de oude ben geworden. Wat gebeurt er toch met je als je moeder wordt? “Moeder worden is een ingrijpende gebeurtenis waardoor je - of je nu wilt of niet - verandert. Dat is heel gewoon”, zegt Madelon Lutgert-Plante, auteur van het boek Moedergodin. “Moeder worden is een natuurlijk proces. Ons lichaam gaat als vanzelf hormonen en extra bloed aanmaken. De hersenstructuur verandert waardoor we meer gefocust zijn, meer naar binnen keren en onze intuïtie wordt scherper. Daarom gaan we ook zo goed ruiken. En het is aardverschuivend, omdat het een beweging in gang zet. Eerst draaide alles om jou en nu krijg je de verantwoordelijkheid over nog iemand.

Als je moeder wordt, ga je een veranderproces in. Dit proces noem je matrescentie en het is vergelijkbaar met de veranderingen die we doormaken in de pubertijd en overgang. Sommige vrouwen voelen zich meer verbonden met zichzelf en bij hen voelt het veranderproces natuurlijk. Bij andere vrouwen voelt het alsof ze delen van zichzelf aan het verliezen zijn en er oud zeer naar boven komt. Ook dat is normaal.”

Een totaal ander persoon

Anne, moeder van een zoon van 1,5, herkent het. “Eigenlijk voel ik me sinds ik moeder ben een totaal ander mens. Een andere versie van mezelf en misschien voel ik me nu zelfs pas de Ă©chte, volgroeide versie van mezelf. Ik ben zelfverzekerder geworden, durf mijn eigen weg te varen, ben besluitvaardiger en minder genegen met alles en iedereen rekening te houden. Ik heb me een groot deel van mijn leven kwetsbaar, afwijkend en minderwaardig gevoeld.

Het klinkt misschien gek, maar het moederschap voelt bijna als mijn eerste, echte onmiskenbare ‘prestatie’. Ik heb een kerngezonde zoon ter wereld gebracht, met mijn eigen lichaam, varend op mijn eigen intuïtie en ik ben er ook nog eens sterker uitgekomen. Ik dacht van te voren wel dat het moederschap me zou passen en in mijn kracht zou zetten, maar ik wist niet dat het ook mijn persoonlijke ontwikkeling zo’n enorme boost zou geven. Wat er ook gebeurt, ik kan daar de rest van mijn leven kracht uit halen.”

Madelon vult aan: “Door de jaren heen bouwen we allemaal lagen om onszelf heen. Om ons (onbewust) te beschermen of om ervoor te zorgen dat we erbij horen. Door het slaaptekort, het gevoel continu aan te staan en het immense verantwoordelijkheidsgevoel dat het krijgen van een kind met zich meebrengt, kan het dat die laagjes conflicteren met de persoon die je in ware bent. Daarnaast ga je terugdenken aan je eigen kindertijd en opvoeding. Je gaat vraagtekens stellen bij de opvattingen die je had. Het veranderproces dat je als moeder doormaakt, zorgt ervoor dat je jezelf ontdoet van alle lagen die niet meer bij je horen. Je wordt dus niet iemand anders, maar weer jezelf.”

Als de kinderen maar genieten

Marlon, moeder van een zoon van 2,5 en een dochter van bijna 1: “Ik had van tevoren nooit gedacht dat het moederschap zoveel met mij zou doen. Je hoort de verhalen van andere moeders wel, maar ik begrijp ze pas echt nu ik het zelf meemaak. Niet alleen als persoon ben ik veranderd, maar ook mijn leven is veranderd. Vroeg naar bed in de weekenden (want ook weer vroeg op) en dat heerlijk vinden, weinig spontane uitstapjes meer, lunchen bij kindvriendelijke restaurantjes en de uitstapjes naar de kinderboerderij of de ballenbak zijn voortaan Ă©Ă©n van de favorieten. Veel staat nu in het teken van de kinderen. Dat is helemaal niet erg, want het geeft een verrijking aan mijn leven en ik kom op plekken waar ik voorheen nooit kwam. Alle clichĂ©s zijn 100 procent waar. Als de kinderen genieten, geniet ik ook!”

Lees ook: 6 mentale veranderingen als je eenmaal moeder bent

Moet kunnen

Ik vergeet ook nooit meer die keer dat ik op mijn werk een vergadering onderbrak om het heuglijke nieuws te delen dat mijn peuter na vijf dagen eindelijk had gepoept. Iedereen met kinderen weet hoe vervelend het is als je kind niet kan poepen. De medemoeders deelden dan ook mijn vreugde en echt gekke blikken kreeg ik gelukkig niet. Had je mij vroeger verteld dat het doodnormaal wordt om over het plas- en poepgedrag van je kind te praten dan had ik je voor gek verklaard. Stiekem kan ik dan ook wel hard om mezelf lachen. Om hoe ik nu schijt heb aan wat anderen denken, hoe ik meer mijn eigen leven leid en op durf te komen voor mijn kinderen Ă©n mezelf. Hoe ik voor mijn gevoel mijn eigen stem weer aan het terugvinden ben.

Nee, ik ben absoluut niet meer dezelfde persoon als voordat ik moeder werd. Soms kan ik met weemoed aan mijn oude ik terugdenken. Hoe ik ieder weekend genoot van uiteten, shoppen, borrelen en de spontaniteit van het leven. Ooit, als de tropenjaren voorbij zijn en de energie weer terug is, sta ik weer tot drie uur ’s nachts te dansen op de bar. Tot die tijd moet ik het doen met dansen op de nieuwste K3 hits. En heel eerlijk: ook daar geniet ik met volle teugen van.

Dit artikel is eerder verschenen in magazine WIJ.

Beeld: iStock.com/Michele Pevide