Als mama een angststoornis heeft
Ik maak me zorgen om mijn kind. Natuurlijk is dat niet zo gek. Ik ken namelijk geen enkele ouder die dat niet van tijd tot tijd doet. De eerste keer alleen op het eigen kamertje, de eerste stapjes, de eerste keer op de fiets. Overal kun je gevaren in zien. En je zorgen maken is natuurlijk ook niet slecht. Het is een symptoom van die diepe, overweldigende liefde die je voelt voor dat hulpeloze hummeltje waar jij héél erg verantwoordelijk voor bent.
Het punt is, mijn zorgen zijn geen gewone zorgen. Met mijn zoontje is niks aan de hand. Gelukkig. Maar ondanks dat ik dat weet, zit er een stemmetje in mijn hoofd. Dagelijks vertelt dit stemmetje mij dat ik mijn zoontje iets heel ergs ga aandoen als ik niet goed blijf opletten. Mijn zorgen zijn namelijk niet alleen zorgen; het zijn uitvloeisels van mijn angststoornis.
Angststoornis als moeder betekent bang voor alles
En het vervelende van zo’n angststoornis is dat je angsten je soms niet meer helemaal jofel laten functioneren. Zo heeft het bijvoorbeeld een jaar geduurd voordat ik de slaapkamerdeur van mijn zoontje dicht durfde te doen, omdat ik bang was dat hij niet genoeg lucht zou krijgen.
Dubbel controleren bij slapen kind
Het grootste gedeelte van mij vond het belachelijk dat ik dat überhaupt kon denken, maar dat kleine, venijnige rotstemmetje won toch iedere nacht. Nog steeds moet ik, bij ieder slaapje, even mijn hand op de klink leggen en een zinnetje in mijn hoofd opzeggen, want anders mag ik van mezelf niet weg.
De reden dat ik deze blog schrijf is niet omdat ik medelijden wil. Ik schrijf dit, omdat ik iedereen wil laten weten dat ik, ondanks dat ik iedere dag moet vechten met mijn zorgen, echt enorm geniet van het moeder zijn. Ik voel namelijk gewoon een beetje te veel. En dat heeft nadelen, maar ook hele mooie voordelen.
Mama met stempel
Een mama met een ‘stempeltje’ zijn is niet altijd makkelijk, en er zijn dagen dat ik mijn linkerarm (ik ben links namelijk) zou geven om ‘normaal’ te kunnen zijn. Maar als ik, zoals vandaag, met mijn zoontje luidkeels liedjes zing terwijl we door de stromende regen lopen. Maakt het me niets uit dat ik me morgen om ieder kuchje druk zal maken. Dan vind ik ons leven eigenlijk gewoon heel erg mooi!
Lees ook: ‘Paniekaanvallen en moeder zijn: een lastige combinatie’
Deel je verhaal
Wil je ook graag je verhaal aan andere mama’s (to be) vertellen? Dat kan! Schrijf een blog (500 - 800 woorden) en stuur die naar redactie@wij.nl. Wie weet delen we jouw verhaal binnenkort op de kanalen van WIJ. Verhalen kunnen ook anoniem geplaatst worden. Let op: we delen geen verhalen die elders gepubliceerd zijn.