6x mentale veranderingen als je eenmaal moeder bent
Kwaaltjes en lichamelijke ongemakken tijdens je zwangerschap? Je kunt bóeken vullen met wat daar al over geschreven is. En dat is natuurlijk ook gedaan. Maar dat je persoonlijkheid ná je zwangerschap zo anders zou zijn? Daar had deze mama niet bij stilgestaan.
Tijdens mijn zwangerschap voelde ik mij beroerd, maar ik wist dat het over zou gaan. Deze mentale veranderingen sinds ik moeder ben? Ik ben bang dat dit nooit meer verdwijnt.
1. Waar zijn mijn sleutels?
Ik las ooit ergens: negen maanden op, negen maanden af. En negen maanden op, klopte inderdaad. Maar dat negen maanden af… Ik ben altijd al een warhoofd geweest, maar ik vergeet geregeld afspraken, mijn portemonnee, sleutels en de gymtas van mijn zoon. Mijn buren zien mijn mij dan ook gerust nog drie keer terugkomen naar huis, voordat ik kan beginnen aan mijn werkdag.
2. Huilen om alles
Ik ben nooit een huiler geweest. Ik ben meer van het: ‘even slikken en weer doorgaan’ à la Marco Borsato. Maar sinds ik moeder ben, kan ik bij het minste of geringste al in huilen uitbarsten! Een lief berichtje, het lezen van een emotionele blog of een cadeautje dat uit het hart komt…, ik houd de tranen niet binnen. Onmogelijk onhandig in een volle ruimte!
3. Ruiken. Aan álles.
Sinds ik moeder ben heb ik de vreemde neiging om aan alles te ruiken! Aan mijn kind zijn haar, shirt, trui, broek, mijn eigen kleding, eten en simpelweg mijn medemens. Ik ruik rustig aan mijn vrienden, waarna ik een opmerking maak als: ‘Trek even een ander shirt aan voordat we gaan’.
4. Moederen
Ik ben graag in gesprek met mijn zoon en daarbij ontbreken de volgende vragen niet: “Wat heb je gegeten vandaag?”, “Hoe voel jij je?”, “Heb je fijn gedroomd?”. Geregeld app ik deze vraag ook naar vrienden en krijg dan als reactie: “Ja, mama!”
5. Pas op!
Mijn handen dienen tegenwoordig als volwaardig stootkussen. Te dicht bij de punt van de tafel, ik steek mijn hand er snel voor. Niet alleen bij onbekende kinderen, maar ook bij volwassenen die motorisch prima in elkaar zitten!
6. Een hyena is er niets bij
Kom niet aan mijn kind! Zo ondervond ik laatst dat ik witheet werd bij roekeloos rijgedrag van een ander, waardoor mijn kind indirect in gevaar was. Ik, met mijn kleine formaat, stapte zowaar uit de auto om de chauffeur achter mij op zijn levensgevaarlijke rijgedrag te wijzen. Woest was ik!
Deel je verhaal
Wil je ook graag je verhaal aan andere mama’s (to be) vertellen? Dat kan! Schrijf een blog (500 - 800 woorden) en stuur die naar redactie@wij.nl. Wie weet delen we jouw verhaal binnenkort op de kanalen van WIJ. Verhalen kunnen ook anoniem geplaatst worden. Let op: we delen geen verhalen die elders gepubliceerd zijn.