1. Schone kleding behoort tot het verleden

Goed, iedereen accepteert dat een newborn baby eens flink over je schouder kotst of dat die knalgele borstvoedingspoep een keer langs je armen stroomt, maar dit onvermogen om met schone kleren de deur uit te gaan houdt nog jaren aan. Sta je net op het punt om de deur uit te gaan, nadat je iedereen met gepaste afstand voorzichtig een kus op het hoofd hebt gedrukt, is het al te laat voordat je de drempel hebt bereikt.

Twee handen vol chocopasta klemmen zich om je bovenbeen heen om je nog even een laatste knuffel te geven. En alsof dat nog niet genoeg is, wordt er ook nog even een snotneus aan je buik afgeveegd. Ik draag al die vlekken inmiddels maar als eremedailles, want elke veeg zegt eigenlijk: ‘mama, ik houd van jou!’

2. Warm eten of drinken, vergeet het maar

Ik kan niet eens beginnen met uitleggen hoe erg ik verlang naar een hele hete kop verse cappuccino, die ik ongestoord tot de laatste druppel op kan drinken en het liefste zelfs nog eventjes mijn tong eraan brandt.

Sinds ik moeder ben heb ik ontelbare kopjes koffie zielsalleen op de eettafel weg zien dampen, terwijl ik gegijzeld wordt door mijn drie kinderen die allemaal extreem urgente zaken hebben juist wanneer ik mijn eerste slok wil nemen. Omgekeerd werkt het ook. Is er net een heerlijk koud glas witte wijn voor je ingeschonken, is hij alweer opgewarmd tegen de tijd dat je ervan kunt genieten. Wen maar vast aan die saaie, middelmatige, lauwe temperatuur want dat is het enige wat je lange tijd zult proeven.

3. In vrede naar de wc gaan

Tegenwoordig kan ik alleen nog maar poepen met publiek blijkbaar. Als ik vraag waarom ze allemaal in polonaise de wc binnen komen lopen en vervolgens doodleuk naar me staan te kijken alsof ik een ingewikkeld wereldprobleem aan het oplossen ben, krijg ik een doodse stilte terug. Ze weten ook niet waarom ze daar staan, maar ze voelen dat dit de plaats is waar ze op dat moment moeten zijn. Hier gebeurt het. Het middelpunt van het universum en wij zijn er allemaal bij!

Ik heb weleens de tip gekregen “dan doe je toch gewoon de deur op slot?” - nou, dat heb ik een keer geprobeerd. De hel breekt los. Aan de andere kant van de deur staat een driestemmig koor “maaaaaamaaa” in canon te roepen, terwijl er zo hard aan de deurklink wordt getrokken dat deze ook het loodje legt. Dan maar liever een stilzwijgend publiek.

4. Een inkoppertje: je nachtrust.

“Wanneer sliep die van jou door?” NOOOOOIT. Mijn kinderen slapen niet. Ze zuigen als een stelletje vampiers onze energie op en leven daarvan, terwijl ik achterblijf als een bleke mombie met ingevallen ogen en een raar zenuwtrekje in mijn kaak.

Met spijt denk ik soms terug aan al die nachten uit mijn jeugd die ik verspild heb aan boeken lezen, films kijken, brieven schrijven of aan logeerpartijtjes. Ik had toen gewoon ongestoord kunnen slapen, zoveel als ik maar wilde! In plaats daarvan sprong ik vrijwillig op een zaterdagochtend om 6 uur mijn bed uit om tekenfilms te kijken, wat een verspilling van goede slaapuurtjes!

5. Je waardigheid (en hey vooral niet schamen)

Zelfs al heb je echte engeltjes van kinderen, elke moeder komt een keer op een punt terecht waarop je als een bezetene loze kreten de wereld in slingert. Het liefste in een drukke winkel waar je net met een kennis staat te praten.

“Ja, met ons gaat het hartstikke goed, ja iedereen is weer helemaal - NIET AAN HET WINKELRAAM LIKKEN - de oude en we zijn blij dat - DOE DIE STENEN EENS HEEL SNEL UIT JE MOND - de scholen weer begonnen zijn, eindelijk weer - GA VAN JE BROERTJE Z’N RUG AF - een beetje - NEE, JE MAG GEEN LOLLY IN ZIJN HAAR STEKEN - structuur.” Schaam je niet, het overkomt ons allemaal een keer.

Lees ook: Alle peuters opgelet: dit is dé gebruiksaanwijzing voor moeders