Na een pittige zwangerschap, had ik een fantastische bevalling

Na een pittige zwangerschap, had ik een fantastische bevalling

In september 2021 ben ik uitgerekend van ons meisje. Ik heb een pittige zwangerschap achter de rug. Ik heb zes maanden overgegeven en ben in een korte tijd tien kilo verloren. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik vind het heel moeilijk dat ik tijdens mijn zwangerschap niet goed voor onze dreumes kan zorgen. Maar, ondanks alles, ben ik ontzettend trots op mijn lichaam.

Geschreven door Sharon

Uitgerekende datum voorbij

Als ik 37 weken ben, mag ze van mij wel komen. Het voelde toen al klaar, ze lag zo laag dat ik het gevoel had dat ze eruit viel als ze haar hoofd bewoog. Maar helaas; de uitgerekende datum ging voorbij. Flinke domper! Aangezien mijn zoontje met 39+5 kwam, hoop je daar toch op.

Gestript worden

Samen met de verloskundige had ik afgesproken dat we tot na het weekend zouden wachten en dat ik dan met 41 weken gestript zou worden. Niet geschoten, is altijd mis. Nou, dat heb ik geweten. Tot twee keer toe stripte ze me flink. Erg onprettig, maar uiteraard voor een goed doel. Die middag zat ik toch een beetje te wachten, of eigenlijk meer te hopen, dat er iets zou gebeuren. Maar nee. Mijn man kwam thuis en ik barstte in tranen uit. Ik was er zo klaar mee. Mijn man troostte me en zei dat ik tegelijk met onze zoon naar bed moest gaan. Neem maar even je rust …

Zijn dit weeën?

En dat was maar goed ook. Op dinsdag 5 oktober rond 3.00 uur moest ik naar de wc. Ik moest nodig plassen en had een ongemakkelijk gevoel. Terug in bed voelde ik mij erg wakker. Het gevoel kwam en ging weer. Zou dit het zijn? Nee dat kan toch niet, vorige week had ik dit ook en was het loos alarm. Toch ging ik rond 3.45 uur timen. En ja hoor, het waren echt weeën! . Had het strippen tóch gewerkt.

Verloskundige bellen

Rond 4.00 uur werd mijn man wakker en vroeg of het ging. Ik liet de app zien en zei dat ik niet wist of dit het wel was. Hij dacht van wel. En hij kreeg gelijk, binnen 45 minuten tijd zat ik volop in de weeën. Ze waren goed te doen, pijnlijk ja, maar wel fijn. Om 4.45 uur besloot mijn man de verloskundige te bellen, die was er rond 5.30 uur. Het ging prima en ik had een ruime vier centimeter ontsluiting. De verloskundige twijfelde om weg te gaan, want zij had het idee dat het wel eens heel snel kon gaan. Ik beaamde dat, dus ze bleef.

Vliezen breken

Mijn man appte de gastouder of ze ons zoontje om 7.30 uur kon ophalen (ja, ophalen, écht een engel!). De verloskundige zei: “Nou ik denk dat hij wat eerder opgehaald moet worden”. Dus om 6.45 uur stond de gastouder voor de deur. Om 8.00 uur zou de wissel zijn tussen de verloskundigen. Degene die er nu was, had voor de zekerheid alle spullen voor de bevalling klaargelegd. Rond 7.50 uur kreeg ik persweeën, maar het opvangen ging prima! Het was pittig, maar ging erg goed. Mijn man zat achter mij op bed en de verloskundige voor mij. Tijdens één wee voelde ik de vliezen opbollen en hoorde ik PANG! Een sloot water kwam eruit en vloog over mijn man zijn schoot … Oeps!

Baby is er binnen 10 minuten

Tegelijkertijd belde de andere verloskundige aan. Ze besloten dat ze er allebei bij zouden blijven, aangezien de kraamzorg er nog niet was. Om 8.18 uur begon ik met persen en om 08.28 uur was onze dochter er. Mijn wens was om haar zelf aan te pakken en dat lukte. Oh ons meisje, eindelijk was ze daar. Wauw wat een bevalling! Zo snel, maar zo prettig. Ik ben heel trots en blij. Wij hebben heerlijk op een roze wolk geleefd die week, als gezin van vier.

Ook je bevallingsverhaal delen? Stuur je verhaal naar redactie@wij.nl o.v.v. Mijn bevalling. Bij publicatie neemt de redactie contact met je op. Anoniem plaatsen is mogelijk.

Beeld: iStock.com