Niet flauwvallen, want er is geen bed meer vrij

“Ja het was te druk. Er is van alles misgegaan door de drukte. Zo moest ik onder andere twee uur moeten wachten om gehecht te worden. Er werd naderhand ook nog gezegd dat ze hoopten dat ik niet flauw ging vallen onder de douche, want dan moest ik een nacht blijven, maar alle kraamkamers waren bezet en dan zou ik in de kast moeten slapen. Echt héél grappig op dat moment.. Ze lieten me alleen onder de douche, want ze waren snel ergens anders nodig. Tsja, drukte. En toen viel ik flauw onder de douche, dus moesten ze toch echt wat verzinnen. Ik moest een nachtje blijven en ze hadden de verpleegkundige van de oncologieafdeling gehaald om mij en mijn baby te verzorgen. Het was te druk en er was te weinig personeel. Achteraf begrijp ik dat ik überhaupt niet meteen naar huis had gemogen, want het was een vacuümpomp geboorte, maar als ik niet flauw was gevallen hadden ze me gewoon naar huis gestuurd.”

Aan mijn lot overgelaten door kraamzorg

“Ik had meer “last” van het tekort aan personeel bij kraamzorg; voelde me enorm aan mijn lot overgelaten. Gelukkig heb ik wel goede begeleiding van de lactatiekundige in het ziekenhuis gehad; bij het WZA mag je nog tot zes weken na de bevalling gratis gebruik maken van hun lactatiedeskundigen. En ze zijn ook gewoon te appen, met snelle reactie op je vragen of zorgen. Bij mijn bevalling in juli heb ik zelfs twee verloskundigen aan mijn bed gehad, omdat ik midden in de overdracht persweeën had, en de verloskundige van de eerste dienst heel graag wilde blijven tot mijn baby er was. En de nieuwe verloskundige was onze favoriet in het ziekenhuis, dus ik was heel blij dat die er ook bij was. We moesten een nacht blijven en ik heb nooit het gevoel gehad dat we in de weg zaten of dat we lang moesten wachten. Sterker nog: we moesten ze zelfs verzekeren van het feit dat we echt wel op het knopje zouden drukken als we hulp nodig hadden; blijkbaar maakten we te weinig gebruik van het personeel.”

Bevallen tijdens spitsdag

“Nou, ik ben in juni 2020 bevallen op een spitsdag in dat ziekenhuis. Ik moest ook op de gang wachten, omdat er geen kamer vrij was. En tijdens de bevalling heb ik amper iemand gezien. Ze maakten na de bevalling hun excuses daarvoor, maar ik vond het juist heerlijk. Ik had het liefst thuis willen bevallen, maar dat ging niet. En zo deden we het alsnog echt samen. Wat ik wil zeggen: ze hebben vaker pieken qua bevallingen! Mijn kraamzorg moest in die week ook af en toe naar andere adressen om bij te springen in verband met de drukte. Het is wat het is, en het komt echt wel goed.”

Zelf je bevalkamer uitkiezen

“Wij waren door de kraamzorg gewaarschuwd voor de drukte. We zouden hoogstwaarschijnlijk maar 24 uur zorg ontvangen. Negen weken geleden kwam ik in het ziekenhuis en waren alle kamers leeg. Ik kon de bevalkamer uitkiezen. Het werd die met bad. Na mij is er nog één kamer bezet geraakt. Thuisgekomen heb ik de maximale uren zorg ontvangen. Maar, misschien was het toen toevallig een rustige week.”

De dag na een keizersnede naar huis

“Op 12 februari ben ik bevallen via een geplande keizersnede. Ik werd letterlijk de volgende dag, dus de dag na een grote buikoperatie, naar huis gestuurd. Ik kon wel blijven, maar dan moest ik met anderen op een kamer. Mijn kinderen mochten hun zusje niet mochten ontmoeten vanwege corona, maar ik mocht dus wel samen met andere net bevallen moeders een kamer gaan delen. En dan moest ik zelf voor mijn baby zorgen als ze honger had of wat nodig had, want ze hadden geen tijd en mijn vriend mocht er dan niet meer bij zijn. Ik was uiteindelijk beter af thuis maar als het je eerste is, word je letterlijk aan je lot overgelaten.”

Ook je verhaal delen?

Heb jij een bijzonder, mooi, ontroerend of grappig verhaal en wil je die graag met andere mama’s (to be) delen? Deel je verhaal (500-800 woorden) via redactie@wij.nl. Anoniem blijven? Dat kan. Vermeld dit er dan bij. Let op: verhalen die elders al online verschenen zijn, worden niet gepubliceerd.